تحلیل ویژه روژی کورد:
امروز پنج شنبه سیزدهم آبان ماه است، روزی که یادآور جنایتهای رژیم فاشیست و تروریستی جمهوری اسلامی است. 13 آبان ماه سال ١٣۵٩ دژخیمان و آدمکشان رژیم توتالیتر و تروریستی ولایت فقیه، مردم بیگناه و بی دفاع روستای ایندرقاش واقع در پنج کیلومتری جاده مهاباد – میاندوآب را قتل و عام کردند!
داستان قتل و عام و کشتار گروهی مردم در این روستا، به طور کامل در کتابی بنام “ایندرقاش، دیریاسین کوردستان” که کتابی است پژوهشی و به صورت زیرزمینی چاپ شده است، آمده است.
حسنی، امام جمعه ارومیه، نماینده رهبری در استان ارومیه و فرمانده بخش کثیری از قتل و عامها و کشتار و غارتهای جمهوری اسلامی در این استان، شخصا فرماندهی این عملیات را برعهده گرفت، نویسنده کتاب “ایندرقاش دیریاسین کوردستان” می نویسد: مدتی قبل از انجام این کشتار، پاسدارها جهت عادی کردن مردم و نشان دادن خلوص نیت ظاهری خویش بین مردم آمدند، مردم از انها در هراس بودند اما پاسداران با همان شعارهای توخالی رژیم که ما همه برادریم و مسلمانان برادر و برابرند، مردم ساده لوح را فریفتند به گونه ای که حتی یکی از افرادی که ظن “جاش” و مزدور بودن بر او می رفت، مردم را تحریک می کرد که دیدید پاسداران برادر ما هستند و مردم با این فریب، در روز 13 آبانماه 1395 و هنگام ورود سپاهیان به روستا، برخلاف همیشه از آنها نگریختند بلکه به زندگی عادی خود ادامه دادند، غافل از آنکه چند ساعت پیش از آن حسنی بر روی تانکی سوخته و تخریب شده سپاه پاسداران رفته و نوحه سر داده است که ببینید فرزندان عمر چه بر سر تانک فرزندان علی آورده اند؟ و این سپاهیان ناآگاه که از هر دری از این کشور فلاکت بار به کوردستان آمده اند تا تلافی فرزندان علی را از فرزندان عمر بازپس بپیرند و بعد از مدتی کشتار در روستای ایندرقاش شذوع گردید.
دختری در جلوی چشمان مادر مورد تجاوز قرار گرفت و بعد کشته شد، مادر به قصد نجات دختر به سویش شتافت، مادر نیز در جوار دخترش، جسمی بیروح بر زمین افتاد.
آنطرفتر روستا، پیرمردی از کار کشاورزیش بر میگشت، تبری بر دوش داشت، پاسداری پرسید این چیست که در دست داری پیرمرد؟ وی جواب داد این تبر است با استفاده از آن شاخه های خشکیده درختان را بریده ام، کمی بعد تبر سر پیرمرد را در گنارش بر زمین انداخت. آری کشتار عمومی مردم روستا شروع شده بود.
یکی از جاهائی که در آن مردم بیگناه و بی دفاع کشتار شدند روستای ایندرقاش در پنج کیلومتری جاده مهاباد به میاندوآب در استان ارومیه بود! این روستای زیبا و خوش آب و هوا که نامش نیز یادگار غارت ترکان مغول در این منطقه و نیز آسمیلاسیون فرهنگی ترکان صفوی در کوردستان می باشد، در آغاز ایری قاش نام داشت و واژه ایری قاش از دو واژه ترکی (ایری یا اگری ayri – agri) و (قاش gash) درست شده است. هرچند برخی از محققین تاریخ و نیز زبانشناسان برآنند که ایر همان آگر امروزی زبان کوردی است و به معنای آتش است و وجود گوری باستانی و نیز آتشکده هایی در این جوار که نشانگر زردشتی بودن کوردهاست، موید این مدعاست و ترکی بوذن این نام را به طور کلی رد می نماید.
آری آخوند خونخوار و آدمکش غلامرضا حسنی که حتی دستش به خون پسر و عروسش نیز آلوده است، به همراه دژخیمان و آدمکشانی مانند حاج عظیم معبودی حسنلوئی بر آن شدند که در این روستا دست به کشتار زده و از کشته ها پشته بسازند! نخست کسانی از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به این روستا رفته و خانه ها را یکایک گشته و همه جنگ افزارهائی را که مردم این روستا پس از رویدادهائی مانند کشتار روستای قارنا برای دفاع از خودشان نگه داشته بودند از آنها می گیرند! حتی برای آن که مردم این روستا پی نبرند که آخوندیسم چه خوابی برای آنها دیده است در برابر گرفتن جنگ افزارهای مردم به آنها رسید مهر شده هم می دهند! سپس برخی را دستگیر کرده و به مسجد روستا بردند، پس از آن با بطری های آتش زا خانه های مردم را به آتش کشیدند و سرانجام هر کس را که دیدند به گلوله بستند و همه دستگیر شدگانی که به مسجد روستا برده شده بودند را کشتند و در اندک زمانی ده ها تن از مردم بیگناه و بی دفاع روستای ایندرقاش از زن و مرد و پیر و جوان کشته و زخمی شدند! کسانی از روستائیان نیز که زخمی شده بودند پس از گذشتن چند هفته و چند ماه با رنج های فراوان درگذشتند!
برخلاف آنچه که برخی از وبسایتها یا اشخاصی در این و آن سو ادعا می نمایند، سبب کشتار کوردها مذهبی نبود، در طول تاریخ کمتر اتفاق افتاده است کوردها به دلایل مذهبی کشته و یا قتل و عام شوند، در روستای ایندرقاش تنها کورد زندگی می کند و این روستا یکی از قدیمتیرین زیستگاههای کوردها در این منطقه است و جز کوردها هیچ ملیت دیگری در آن زیست نمی کند، آنچه مردمان این روستا و قارنا و قلاتانها و سنندج و مریوان و سقز و پاوه و … به طور کل، کوردها بر اثر آن کشتار می شوند، تنها کوردبودنشان است، مسیری که به گفته خود کوردها: “تا زمانیکه یک کورد در جهان باقی بماند، کوردستن نیز جاوید خواهد ماند”.
اسامی برخی از کشته شدگان این کشتار وحشیانه به شرح زیر است:
رحیم اندرز
صالح اندرز
محمد بابکری
صلاح برخانه
ایرج پاکزاد
محمود پیروتی
حسین خضرحاجی
حاجی خوسه
حسین خوسه
علی خوسه
حشمت دشتی
عثمان دیوازی
سیدرحمان
عبدالله رحیمی
احمد رسولپور
بلال سهراب فر
رسول سیدی
سلیمان سیدی
کریم سیدی
علی شیخی
محمود شیخی
زبیده علایی
عبدالله علایی
کریم علایی
سیدعلی قادر حسینی
حسن قنبری
خدر قنبری
علی قنبری
خسرو مام موسی
محمد مره
رحمان مولودی
نظرات
