مروفایتی: در پی وخامت شدید اوضاع جسمانی «زینب جلالیان» زندان سیاسی کرد و خطر از دست دادن بینایی وی در زندان خوی، او مجبور است گاهی اوقات از هواخوری زندان استفاده نکند.
یک منبع مطلع به مروفایتی گفت: زینب جلالیان همچنان با خطر از دست دادن بینایی روبرو است و به علت سردی هوا و جلوگیری از عفونت بیشتر چشمانش، او برخی از روزها به هواخوری زندان نمیرود.
پیشتر در روز چهارشنبه ۲۸ مهرماه ۱۳۹۵ شمسی، سازمان عفو بین‌الملل طی بیانیه‌ای اعلام کرده بود: “زینب جلالیان، زندانی محکوم به حبس ابد، به دلیل ابتلا به بیماری ناخنک چشم در معرض خطر از دست دادن کامل بینایی اش قرار دارد و با این وجود مقامات قضایی ایران تاکنون با انتقال وی به مراکز درمانی مخالفت می‌نمایند.
همچنین تاکنون تمامی درخواست‌ها جهت انتقال این زندان سیاسی به بیمارستان و انجام عمل جراحی، به دلیل خودداری وی از انجام اعترافات تلویزیونی رد شده است.
مسئولین و مقامات قضائی، انتقال زینب جلالیان به بیمارستان را مشروط به انجام آزمایش باکرگی اعلام کرده‌اند.
گروه کاری بازداشت‌های خودسرانه سازمان ملل در جریان رسیدگی به شکایتی که اسفند ۱۳۹۴ از سوی «عدالت برای ایران» و سازمان بین‌المللی جبران (رِدرِس) درباره بازداشت و حبس این فعال سیاسی کُرد ثبت شده بود، از جمهوری اسلامی خواست که زینب جلالیان را فورا آزاد کند.
زینب جلالیان ، متولد سال ۱۳۶۱ خورشیدی از اهالی شهرستان ماکو می باشد که در سال ۱۳۸۶ در کرمانشاه دستگیر شد و در سال ۱۳۸۸ به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از احزاب کردی به اعدام محکوم شد. محکومیت وی در سال ۱۳۹۰ به حبس ابد کاهش یافت. از سال ۸۶ تاکنون در زندان به سر میبرد و سنگین‌ترین حکم محکومیت (حبس ابد) را در میان زندانیان سیاسی زن دارد و با گذشت نه سال، اکنون بدون حق مرخصی در زندان خوی به سر میبرد.
محکومیت وی در حالی است که عمده فعالیت‌های زینب جلالیان، در زمینه آموزش٬ مددکاری و بهبود وضعیت زنان کُرد بوده و خود او تاکید کرده که در طول مدت زمان حضورش در احزاب کردی، هیچ‌گونه فعالیت نظامی و مسلحانه نداشته است.
