قتل همسر و فرزند برای دریافت بیمه عمر

0
1846

روژی کورد: پس از انتشار خبر قتل فرزند از سوی پدر شود؛ پدری که بنا به ادعای یک راننده، به امید دریافت دیه تصادفی ساختگی برای پسر خردسالش اینک اخباری مبنی بر قتل همسر و فرزند سه ماهه از سوی مردی در مشهد، به دلیل فقر مالی و بهره بردن از بیمه عمر منتشر شده است.

بنا بر گزارشات منتشره، صبح روز ۱۰ مردادماه، همسر و فرزند یازده ماهه خود را در یک زمین بزرگ و محصور و با شلیک سلاح شکاری به سرش به قتل رسانده است.

این شهروند پس از اعتراف در حضور مقامات قضایی و کارآگاهان اداره جنایی، جهت بررسی های بیشتر به مقر پلیس آگاهی خراسان انتقال یافته است.

گروهی از کارآگاهان اداره جنایی روز گذشته  مامور تحقیق در این پرونده و اجرای دستورات قضایی شدند. آنان موفق شدند ساک لوازم کودک را به همراه اسلحه شکسته و دیگر لوازم در بیابان های منطقه وزیرانداز و پتوها را در مکان های مورد ادعای متهم کشف کنند.

او گفته که «مشکلات مالی» انگیزه اصلی او برای این قتل بوده‌است: «وضعیت مالی ام خوب نبود از حدود ۵ ماه قبل خودم و همسرم را بیمه عمر کرده بودم تا این که فکر دریافت پول از بیمه به سرم زد».

متهم با تفنگ ساچمه‌ای از فاصله نزدیک به سر همسرش شلیک می‌کند و او را می‌کشد. کودک ۱۱ ماهه خود را نیز با کوبیدن به دیوار به قتل می‌رساند.

بهزاد خوشحالی، نویسنده و صاحبنظر سیاسی کورد نیز، طی مطلبی که در روژی کورد“نگاهی به آمارها در ایران، نشانه فروپاشی”، تحت عنوان منتشر شده است، ضمن ارائه مستدل امارها در این رابطه نوشته بود: “از شواهد آماری شاید نتوان با قطعیت از “فروپاشی” سخن به میان آورد اما نشانه های بسیاری می توان یافت که “روند فروپاشی”  را نشان می دهند. اعداد و ارقام، از یک تهدید جدی دیگر هم می گویند: انسان ها در یک نظام تمامیت خواه، اکنون در تمامی حوزه های زندگی روزانه، با تهدید مواجهند، تهدید از دست رفتن کرامت و منزلت، تهدید فروپاشی روانی، تهدید از هم پاشیده شدن شاکله های انسانی و…”

هلمت معروفی، مسئول سازمان حقوق بشر کوردستان- روژهلات نیز طی مطلبی با عنوان “آنومی اجتماعی در ایران و منشأ ان” به از دست رفتن مشروعیت هنجارهای اجتماعی در ایران اشاره کرده و نوشته است: “جامعه کنونی ایران، اینک بیش از هر زمان دیگری دچار آنومی سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و …غیره شده است، آنومی ای که روزبروز هم از لحاظ کمیت و  نیز کیفیت، بر دامنه و گستره آن افزوده می شود. نمونه هایی از وجود آنومی در ایران: شیوع و گسترش نابهنجاریهایی از قبیل ایدز، طلاق، اجاره دادن رحم، مصدر مواد مخدر بویژه در زنان و دانش آموزان، خودکشی، گسترش روابط سکسی و سکس فروشی و …غیره، از آنجا که با هنجارهای حاکم بر جامعه ایران نامنطبق بوده و نابهنجاری محسوب می شوند، فلذا آنومی اجتماعی محسوب می شوند”

نظرات