به‌ڵامێ
باو بچیم هامزات
ڤریسکه زانایه گۆشبه‌ن سس ئاێم ۆ خۆدا
باو بچیم
تا ده‌سه‌ل تۆ لفانی
م هه‌فت مله خۆدا ۆ شه‌ێتان رمانم
ڤه به‌ڵامێ[1] تۆه ده‌م
ڤه دۆماین مله
وره گ نه ئاسمان نه هۊه کێخه
ده‌سه‌ل گۆڕاوینمه پێشکه‌ش تۆ
ئای لفانی ده‌سه‌لت نادیار بی
پارچا ئه‌به‌دیه‌ت زانال لچ دۊرێا
چه‌مه‌لت، دۊس ۆ دۆڵه‌م[2]
رامکه‌ێ ئه‌ژ زه‌لکووان ژه‌ڵین بژانگ
تا بپسێهرا دڵم؛
_ ئه‌ڵه‌ۆ به‌رزه‌فڕێه تاشەل بۊل
بێ تۆ هۊچ؛
_سه‌ردته‌رین ڤه‌ره‌نسک دۆنێا
تۆ نیت! نه ئه‌تر ژیان حەیوانی
ده‌سڵاته‌ل ده‌ره‌تان
گێژئاوه‌ل سێ هامدان
سۆوەلم که‌نۊ خاپوورێه شانهل پۊترکێا
ژینم ئەترەشک تەنێایی بی؛
_ هه‌راس لافاوه‌ل لێخن
_له‌تره مه‌سی شه‌راو
پارچا دیرووکێ له‌ش وژه کووڵ کیشێاین
وره گ پۊچه‌ڵ بیته دۆ شه‌ق کردن ئاێم
ههستت؛ شکێاینه بەنێره نابەرمەتی بی
تا ئه‌ڕام بمینێه جا
کارده‌ل ژه‌ڵینه سیلمبڕ دڵ
ته‌نێا ئاڵووزەێ بوویه جەشن
خەتنەسۊران دیرووکەل یەخته
سووسە مێژەکەل بێمێژوو.
ئەژ ڤه دی هاتن ئۆستووره ۆ پاشایی
گیانەل ئازاد دۆ کۆت بینه قۆروانی
ئای لفانی…!
تا ڤه خۊنەل داخ ۆ چەخماخ بۊرننه بان لووەل شڕ داد
داخما پیرووزیەل پۊچەڵ مل هۆڕەل بێداد
ئه‌ڕا ئه‌به‌دیت رهایی
نیشانت به‌ێ بنم
تا س زه‌خم کۆونه خڵاتت که‌م
خڵات؛ نیشانی ئه‌ژ گۆشبەنەل سس ئازادی
بێ تۆ ڤیاپان
په‌رێڤ هه‌ڕ‌ه‌شهل خه‌ڵق ۆ ئاسمان.
٢٣-٤-٩٢
[1]. بڵامێژ یا بڵامێ: چوبی که به دهان بره بسته و از پشت سر با نخ گره می زنند تا بره شیر نخورد.
[2]. عسلی
تۆ کۆشتن
ڤه بان باڵ چریکه…
ڤه زیق ۆ باڵ خهنه ئایل…
تۆ کۆشتن…!
تۆه هامسری گژەل هۆنکا
ڤه سهرسۊل غهریب
دهۆکه…
ئیسکه…
سۆ…
تۆ کۆشتن…!
تۆه هۆق کردن کهڵنگیهل پۊچه‌ڵ
ڤه ڕووشنای ئاشتنه دیرووکێ دۆروو
تۆ كۆشتن…!
تۆه هووسیاینه سهر خۊن وژت
چووپی کیشیاین پیرووزته
بان تیز ۆ تهنه ۆ تڵاشه
تۆ کۆشتن…!
تۆه تهنێای…
تۆه بان زامهل ئاێم…
تۆ کۆشتن…!
ڤه نام سۊنهل باران
ڤه ژێر دهۆری خوهر
ڤه ههر گڕێ
تۆ کۆشتن…!
گڵاڕێژ 89
