در حالیکه شماری از مسئولان رژیم ایران در مورد حذف مجازات اعدام و عدم بازدارندگی این مجازات مباحثی را مطرح کرده‌اند، اما آمارها حاکی از شدت گرفت ماشین کشتار و اعدام زندانیان می‌باشد.
بر اساس آمار مرکزحقوق بشری مروڤایتی، همزمان با مطرح شدن عدم بازدارندگی مجازات اعدام از سوی برخی مقامات رژیم و همچنین طرح گفتگو از طرف دیگر مقامات رژیم ایران در رابطه با مساله حقوق بشر با اروپا، ماشێن کشتار زندانیان شدت گرفته است.
٨ آبان، حسن روحانی، رئیس‌جمهوری رژیم ایران، در دیدار با فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اروپا گفت، دولتش آماده همکاری با اروپا در زمینه مسائل حقوق بشری است.
١٣ آبان، صادق لاریجانی، رئیس قوه قضاییه رژیم ایران اعلام کرد با کشورهای اروپایی درباره حقوق بشر “گفت‌وگو” شود، اما گفت شروطی وجود دارد، از جمله این که اروپا نیز به ایران درباره مسائلی مانند “اسلام‌هراسی” پاسخ بدهد.
١٩ آبان، مجید تخت روانچی معاون اروپا و آمریکای وزارت امور خارجه‌ی رژیم گفت: “حقوق بشر و تعاملات بانکی دو موضوع جدید این دور از گفتوگوهای تهران و بروکسل خواهد بود.
جالب اینجاست، رژیمی که خود بدان واقف است روزانه حقوق بشر را نقض می‌کند، این مساله را زمینه گفتگو با اروپا و امتیاز گرفتن از این کشورها می‌کند.
این اعدام ها بخشی از مانور قدرت حاکمیت و زهره چشم گرفتن از مردم است، تا قید اعتراض و بیان نارضایتی را بزنند. اعمال قوه قهریه بخش تفکیک ناپذیر نظام ولایت مطلقه فقیه است تا وحشت از انتقام خونین و سبعانه حکومت ولایی با توجیه ضرورت شدت برخورد در برابر کفار ، شهروندان را به اطاعت وا دارد.
حاکمیت در وضعیت کنونی که هنوز از فعال شدن دوباره اعتراضات خیابانی می هراسد، بیشتر به اجرای حکم اعدام در شهرها و کشتار کولبران در مرزها و روستاهای حاشیه‌ای تکیه می‌کند.
اگرچه اعدام زندانیان عادی و مجرمان دلیل مستقیم سیاسی ندارد، اما غیر مستقیم بی ارتباط نیست. همواره حاکمیت ولایت مطلقه فقیه در شرایط بحران سیاسی، ناگهان ماشین کشتار و اعدام را شتاب می‌بخشد.
اینکه متصدیان قوه قضائیه چاره کاهش اعتیاد در ایران را تشدید اعدام مجرمان قاچاق و مصرف مواد مخدر اعلام کرده‌اند، بدون شک راه به جایی نمی‌برد.
آمارها در ٩ رز گذشته (١١ تا ٢٠ آبان ماه)، ٣٢ نفر توسط دستگاه کشتار جمهوری اسلامی اعدام شدند که ١٢ نفر از این افراد شهروندان کورد بودند.
روز ١١ آبان ماه ٣ زندانی کورد در زندان سلماس با اتهامات مربوت به مواد مخدر اعدام شدند، که اسامی دو تن از آنان سامی مامدی و ایرج حامدی احراز شده است.
همچنین روز ١٢ آبان، ٣ زندانی دیگر کورد با اسامی (فرهاد منصوری اهل سنندج، شعیب حاتمی اهل ارومیه و درویش منظمی اهل ارومیه) و با اتهامات مواد مخدر در زندان اورمیه اعدام شدند.
دادگستری کرماشان روز ١٤ آبان ٢ زندانی دیگر کورد را به اتهام “سرقت مسلحانه” به اعدام محکوم کرد.
بامداد ١٥ آبان ماه ١ زندانی اهل لاکان درشت در استان گیلان به نام “عارف علی نسب”، بعد از ٢ سال و ٦ ماه حبس، به اتهام “قتل عمد در پی نزاع ناموسی”، به دار آویخته شد.
همچنین ١٥ آبان در زندان پارسیلون خورماوا (خرم آباد) ٢ زندانی “لور” با اسامی “علی‌رضا درویشی و حجت نام خانوادگی نامشخص” پس از تحمل ٨ سال حبس، به اتهامات مربوط به مواد مخدر از سوی دستگاه قضایی رژیم ایران اعدام شدند.
همزمان در روز ١٥ آبان ماه، ٣ زندانی دیگر در زندان رشت با نامهای اختصار “الف_ی ٥٤ ساله فرزند حاج آقا اهل فومن و اتهام مربوط به مواد مخدر”، “ک_ی ٣٠ ساله و فرزند اکبر اهل رشت” و “ع_ع ٢٧ ساله فرزند عظیم اهل انزلی و اتهام قتل” از سوی دستگاه قضایی رژیم ایران اعدام شدند.
روز ١٦ آبان ماه، ٣ زندانی به نامهای (احمد آدم‌پور، عارف رحمتی و ولی‌محمد برزگر) با اتهامات مربوط به مواد مخدر در زندان وکیل آباد مشهد با دستور دستگاه قضایی رژیم ایران اعدام شدند.
همزمان در روز ١٦ آبان ماه ٢ زندانی، که اسم یکی از آنان بابک و ٣٣ ساله اعلام شده است، توسط دادگاه تهران به اتهام قتل عمد به اعدام محکوم شدند.
روز ١٧ آبان، رئیس‌کل دادگستری خراسان‌رضوی از اعدام گروهی ٦ زندانی از متهمان مواد‌مخدر در زندان وکیل آباد مشهد خبر داد.
همزمان روز ١٧ آبان ماه ٢ زندانی کورد به نامهای “رحیم محمدپور” و فرد دیگری با نام “مهدی (نام فامیل نامعلوم)” و با اتهامات مربوط به مواد مخدر در زندان مرکزی مهاباد اعدام شدند.
از دیگر سو ١٧ آبان ماه، ١ زندانی کورد به نام “حیسن، خ و اهل سنندج” در زندان قزوین به دار آویخته شد.
بامداد روز ١٨ آبان ٢ زندانی دیگر کورد به نامهای “محمد رسول حیدری اهل قروه و اتهام قتل” و “بابک حسین‌زاده اهل سردشت و اتهام مربوت به مواد مخدر” بعد از چهار سال حبس، در زندان شهرستان قروه در استان سنندج اعدام شدند.
١٨ آبان ماه ٢ متهم به قتل و در یک پرونده، توسط دادگستری تهران به قصاص (اعدام) محکوم شدند.
١ جوان ۲۲ ساله‌ی کورد به نام اختصاری “ر، ق” که به “تعرض جنسی و قتل یک کودک ۸ ساله” متهم شده بود، صبح روز ٢٠ ابان ماه در روستای چلمه سنگ شهر مشهد در ملا عام اعدام شد.
سپیده دم روز ۲۰ آبان‌ماه، ٥ زندانی در زندان کرمان به طور گروهی به دار آویخته شدند، که اسامی سه تن از آنان “گمشاد زهی، رنجبر و فرامرز پور” احراز شده است.
در بیش از ٣ دهه‌ی اخیر، شمار زیادی از نهادها، شخصت‌های داخلی و خارجی، احزاب اپوزیسیون، کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد و حتی اخیرا رهبران جنبش سبز، با محکوم کردن اجرای احکام اعدام در ایران، خواستار توقف اعدام‌های “بی رويه و بی حساب و کتاب” شده‌اند.
اما آنچه روشن است، در هر حالتی، حتی با اعمال فشارهای بین المللی، تغییر و روی کار آمدن چهرها و دولتهای مختلف در ایران، ماشین کشتار و اعدام بخش لاینفکی از سیاست جمهوری اسلامی ایران با اهداف سیاسی بوده است.
تنظیم: هادی عارفی
