تحریکات ضد کوردی و تقویت حس کوردستیزی در مناطقی از کوردستان که دو ملیت کورد و آذری با هم همزیستی دارند، به شدت از سوی جمهوری اسلامی و مسئولان آذری زبان این مناطق در حال تقویت است به گونه ای که حرکات و حس حقوق خواهانه آذریها بجای تقویت مطالبات ملی آنها و ضدیت با پان فارسیسم و پان ایرانیسم به سوی مبارزه با کوردها سوق داده شده است، به گونه ای که در حالیکه بخشی از کوردها به سوی استقلال و بازیگر سیاسی شدن در حرکتند، تورکها به سوی مفعول سیاسی واقع شدن در حرکتند.
انتشار چهل هزار جزوه جهت تروریست شناختن کوردها و نیز افتتاح شبکه های جدید با اسامی تورکی و مطالب و مقاصد پان ایرانیستی و نیز راه انداختن کانالها و گروههایی در دنیای مجازی که تمامی فعالیتشان ضدیت با کوردها ست و نیز انتشار کتابی تحت عنوان (کوردهای مهاجر) بخشی از فعالیتهای گسترده در این رابطه است که تمامی ان با پشتیبانی مادی و معنوی وزارت اطلاعات رژیم انجام می شود و تورکهای غافل و فاقد حزبی پیشرو بیش از پیش به عاملی برای مقاصد رژیم و به خطر انداختن همزیستی این دو ملیت شده اند. جهت بررسی این امر روژی کورد مصاحبه ای با “کاوه جوانمرد” از اعضای کمیته مرکزی حزب دمکرت کوردستان ایران انجام داده است تا بدینگونه به روشنگری ابعاد مساله و نیز آینده فراروی این امر بپردازد.

روژی کور: دو ملت کورد و ترک در برخی از شهرستانهای کوردستان ایران (کوردستان شرقی) سالهاست با هم زندگی میکنند و گاها این همزیستی به خویشی و ازدواج نیز انجامیده است، اما آنچه بویژه پس از انقلاب اسلامی و بویژه طی سالهای اخیر دیده میشود عبارت است از برجسته نمودن گرایشات کوردستیزی در بین آذریها، بنظر شما منشا و منبع این حس کوردستیزی و تقویت آن از کجا نشات میگیرد؟
جوانمرد: رویکرد ایجاد تفرقەافکنی در میان ملیتهای ایران، یکی از کاربردیترین رویکردهایی است که رژیم ایران از سرآغاز حاکمیت خود تا کنون به صورت مستمر از آن سود جسته است. ایجاد یک دربی عقیدتی- ملی که در مناطق مختلط عموما کُرد و غیر کُرد مسبوق به سابقه میباشد.
اساسا این سادهترین و کم هزینه ترین راه حل برای کنترل دو جانبه و ابزاری از احساسات دو ملیت در یک “جغرافیای دشوار” است که از نظر سیاسی، میتوان آن را “مهار بدون هزینه” و به عبارتی سیاست چماق و هویج برشمرد.
تضعیف کُردها در این مناطق، اولویت یکم برای حکومتی است که قصد کنترل نمودن ساکنین سرکش این مناطق اعم از کُرد و ترک را دارد. سادهترین دلیل این مسئله، حضور احزاب کُرد و سازماندهی تشکیلاتی از جمله سیاسی و اجتماعی در این جغرافیا و ترس از ایجاد یک هژمونی سیاسی و فرهنگی از سوی کُردها بر تُرکها و پاسیو شدن آنها در این مناطق است.
ایجاد این هژمونی، یکی از استراتژیکترین مناطق جغرافیایی ایران را از کنترل حکومت مرکزی خارج و به کانونی برای هدایت نارضایتیها نسبت به یک حکومت دیکتاتور مبدل خواهد شد.
از آنجا که اساسا تُرکها نیز به صورت تلویحی از حق تعیین سرنوشت و حقوق اولیه محروم و گاها حتی مورد هتک حرمت نیز قرار میگیرند، هیچ دل خوشی از سیستم حاکم نداشته و با کمترین سهلانگاری نهادهای امنیتی، هژمونی کُردها بر تُرکها ایجاد و تا جایی که به سازماندهی تُرکها بر علیه حکومت مرکزی نیز منجر گردد.
از این رو، کاربردیترین رویکرد از سوی نظام ایران، تفرقه افکنی و ایجاد یک بیس امنیتی و گسترش تفکری مبنی بر تهدیدات کُردها نسبت به تُرکهای ساکن این مناطق میباشد.
در صورت هر گونه موفقیت برای منفعل کردن کُردها، سیاست سرکوب و استحالهی ملیتی علیه تُرکها نیز آغاز میگردد. این سیاست کلی رژیم ایران در راستای یک تفکر پانایرانیستی در تمامی جغرافیای کنونی و متزلزل ایران است.
روژی کورد: گرایشات کوردستیزی با تغییر چهره مبارزات مسلحانه احزاب کوردی تا حد زیادی کمرنک شده بود یا لااقل اینگونه مینمود، علت یا علل تقویت دوباره و سعی در منسجم نمودن آن را چه میبینید؟ هدف از این امر چه میتواند باشد؟
جوانمرد: در ظاهر میتوان دریای متلاطم سوق دادن هم جغرافیاییهای کُردها (تُرکها) را به کُردستیزی، منفعل و آرام احساس نمود. اما واقعیت امر چیز دیگری است. در طی چند سال اخیر و با کمرنگ شدن حضور احزاب کوردی اپوزسیون رژیم ایران، رژیم زمان کافی را برای سیستماتیزه کردن رویکر کُردستیزی بدست آورده و با یک برنامه بلند مدت، فرایند پاسیو نمودن کُردها از مناظر جغرافیایی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را گسترش داد.
متأسفانه رژیم تا اندازهای، در به حاشیه راندن کُردها موفقیتهایی به دست آورده است، اما هیچگاه موفق به اتمام پروژهی بلند مدت خود، حداقل از نظر عقلانیت سیاسی نشد و کُردها همچنان بر حفظ حقانیت خود در این جغرافیا راسخ و استوار هستند.
ایجاد فضاهای احساسی ملی از جمله، بسترهای رقابتی در انتخاباتهای پارلمانی و حتی ورزشی و از این دست، دستاوردهایی بودهاند که رژیم برای بقای تفرقه در میان کُردها و ترکُها، همچنان مورد بهرهبرداری قرار داده است.
اما در عمل شاهد هستیم که بلوغ سیاسی در طی چند سال اخیر از سوی کُردها و همچنین تُرکها، تقریبا معادلات رژیم را به ناکامی مواجه ساخته است.
روژی کورد: این اواخر و بر طبق مسندات تلاشهای جمهوری اسلامی در رابطه با مبارزات آزادیخواهانه کوردها دوباره همان چهره سالهای ابتدای انقلاب تا 1375 و اندکی فراتر را به خود گرفته است، انتشار کتاب، انتشار جزوات در تبریز و به ویژه تحت لوای ملی گرایی آذریها و نیز سعی در ایجاد تفرقه در انتخابات در بین دو ملت کورد و ترک، برگزاری مانورهای نظامی در شهرستانهای کوردنشین که دشمن فرضی یک شخص کورد با لباس کاملا کوردی است، بنظر شما این واکنشها ناشی از ترس رژیم از شروع مجدد مبارزات مسلحانه است؟
جوانمرد: تمامی این اقدامات برای ایجاد ذهنیتی امنیتی و خشونتگرایانه است که رژیم ایران برای ایجاد ترس و وحشت و تحریک تُرکها برای دفاع از خود در برابر کُردها میباشد. در این رابطه باید تُرکها به همنشینی و نوع دیدگاه کُردها دقت لازم را داشته تا با ابزاری برای پیشبرد سیاست رژیم تبدیل نشوند.
بی شک و در صورت بروز هر نوع خشونت و تنش، متضرر اصلی این کارزار تُرکها خواهند بود، چون کُردهای این مناطق دیر زمانی است که از دریافت حق و حقوق اولیه خود از حکومت مطمئن و ناامید شدهاند و برای کسب مطالبات خود حاضر به پرداخت هر نوع هزینهای خواهند بود.
روژی کورد: حزب شما (حزب دمکرات کوردستان ایران)، برنامهای برای کنترل جنگ ناخواسته با آذریها دارد یا خیر؟ در صورت بروز چنین جنگ محتملی عکسالعمل شما چه خواهد بود؟
جوانمرد: با توجه به سابقه گذشته در این ارتباط، سیاست حزب دمکرات نسبت به اینگونه الگوها هیچ تغییری پیدا نکرده و همچنان معتقد به آشتی و اتحاد در میان ملیتهای ایرانی از جمله تُرک و کُرد است و در گزینههای مبارزاتی خود نه تنها جنگ مسلحانه، بلکه هیچ نوع احتمال تنش دیگری در این ارتباط را نگنجانیده است.
مواردی که در گذشته نیز روی داده و منجر به جنگ ملیتی در جغرافیای مورد بحث شده است، طبق اسناد و مدارک موجود، تماما از سوی عوامل حکومت و تحریکات آنها صورت گرفته است.
حزب دمکرات در این رابطه از انقلاب 57 تا کنون تمامی تلاشهای خود را نسبت به هرگونه تنشزدایی در این مناطق پیش رو گرفته و بسیاری از توطئههای دستگاهی امنیتی ایران برای ایجاد تنش در این مناطق را خنثی کرده است.
این اقدامات گاها با همکاری فعالین آذری این مناطق صورت گرفته و خوشبختانه دهها مورد پروژهی ضد بشری رژیم ایران در این مناطق، دچار شکست شده است.
در صورت بروز هر نوع تنش در این مناطق، حزب دمکرات طرف مقابل خود را صرفا رژیم ایران و نهادهای وابسته دانسته و ساکنین آذری را در سنگر خود خواهد دید، پون اعتقاد به حقوق آنها سرلوحهی سیاستهای کلی حزب دمکرات است.
روژی کورد: تا جائیکه شما اطلاع داشته باشید، این کردارها و عکس العملهایی که از سوی آذریها و مسئولین آذری شهرهای کوردستان از قبیل لغو مجوز کنسرتهای کوردی، لغو مجوز روزنامههای کوردی، دستگیری فعالان کورد و حذف اسامی کوردی و ممنوع نمودن برخی اسامی کوردی و …غیره، آیا اینها یک خواست عومی آذریهاست یا سیاستی که پان ایرانیسم با استفاده از برخی از آذریها دنبال میکند؟
جوانمرد: بی شک این یک سیاست سیستماتیک است که رژیم ایران در بنیادهای امنیتی و برنامهریزی خود با استفاده از محدود سرسپردههای حکومتی، به اجرا در میآورد. خیلی ساده! در واقع تُرکها از تمامی محدودیتهایی که بر علیه کُردها اعمال میگردد، مبری نیستند، تمامی دیگر موارد تنها ظاهری و فعالین آذری نیز بر این مهم فائق هستند.
تکنیک و ظریفکاری رژیم در رابطه به مشرف نشان دادن تُرکها بر کُردها و عدم واقعیت این مسئله و درک آن از سوی تُرکها، مهمترین عاملی است که همچنان نهادهای حکومتی را بر استمرار ایجاد تنش سوق میدهد.
روژی کورد: آینده همزیستی دو ملت کورد و ترک در شهرستانهای کوردستان ایران را چه گونه میبینید؟
جوانمرد: تا هنگامی که حکومت مرکزی قدرت تأثیر گذاری بر ساکنین این مناطق و تُرکها قدرت پذیری را داشته باشند، وضعیت سیاسی و حتی عقیدتی این مناطق بهبود نیافته و امکان بروز هر نوع تنش قریبالوقوع است.
بی شک از بین رفتن حاکمیت ولایت فقیه و ایجاد یک حکومت دمکراتیک در تمامی ایران و از جمله مناطق مذکور، موجبات آشتی و هم نشینی مسالمت آمیز در یک پتانسیل مطلوب را در میان این دو ملیت ایجاد خواهد کرد.
روژی کورد: به عنوان یک مسئول و کادر حزبی حزب دمکرات کوردستان ایران، سخن شما با آذریها و کوردها به ویژه در شهرستانهایی که این دو ملیت با هم همزیستی دارند چیست؟
جوانمرد: پیام حزب دمکرات و بنده، درخواست توجه دقیق به سیاستهای رژیم ایران و درک واقعی از پلانهای آنان در این مناطق است. درک صحیح از اینکه معظلات سیاسی دو ملیت کُرد و ترک و مشترک بودن آنها از دیدگاه حزب دمکرات، میتواند دیدگاهی مثبت را در میان هم جغرافیاییهای تُرک ایجاد کرده تا در راستای یک هم نشینی بدون تنش و عاری از خشونت و حفظ کرامت دو جانبه، گام نهاد.