استاد بارق شفیعی شاعر نوآیین و سیاست‌مدارِ نامور که از پایه‌گذاران شعر نو افغانستان بود،امروز (شنبه ۲۳ دلو/بهمن) در ۸۵ سالگی در آلمان به قافله‌ی رفته‌گان پیوست.
محمد حسن مشهور به بارق شفیعی که در سال ۱۳۱۰ خورشیدی در کابل به دنیا آمد، عضو کمیته مرکزی حزب دموکراتیک افغانستان و مدیر مسئول اولین ارگان نشراتی این حزب به نام جریده تابناک (خلق) بود.
آقای شفیعی پس از کودتای ۷ ثور در کابینه محمد ترهکی، رئیس جمهوری سابق افغانستان، به عنوان وزیر اطلاعات و فرهنگ کار کرد.
بیشتر کارهای بارق شفیعی در زمینه شعر است که با انتشار کتاب “ستاک” در سال ۱۳۴۲ خورشیدی هواخواهان و دلبستگان خود را یافت.
دومین دفتر شعری آقای شفیعی “شهر حماسه” نام دارد که در سال ۱۳۵۸ به چاپ رسید.
“دوران ساز”، سومین مجموعه شعری بارق شفیعی است که در سال ۱۳۵۹خورشیدی به خط سریلیک در تاجیکستان به چاپ رسید.
چهارمین اثر او به نام میلاد انقلاب، در سال ۱۳۶۶ خورشیدی منتشرشد.
آقای شفیعی در میان جامعه فرهنگی افغانستان به عنوان یکی از بنیانگزاران شعر نو در این کشور شناخته می‌شود.
گلنور بهمن از شاعران توانای افغانستان ضمن منتشر كردن این خبر به همراه شعری از بارق شفیعی نوشته است :
«نامت سپیده‌دمی است که بر پیشانی آفتاب می‌گذرد، متبرک باد نام تو».
استاد بارق شفیعی شاعر نوآیین و سیاست‌مدارِ نامور که از پایه‌گذاران شعر نو افغانستان بود، به قافله‌ی رفته‌گان پیوست.
نام بلندش جاودانه گرامی باد.
…
عاشقم، عشق من خدای من است
دلِ من عرش دلربای من است
من ادافهم شاهدِ هنرم
جلوه‌های وی از برای من است
نیک و بد را برهنه‌تر نگرَد
چشم جانی که آشنای من است
صوتِ بالِ فرشته نیست چنین
گوش کن، گوش کن؛ صدای من است
خیزد از دل به دل نشیند و بس
آرزو بالِ ناله‌های من است
فکر اهریمنی غبار رهم
هوس دوزخی بلای من است
لیک نازم به عشق و پاکی عشق
که در این ورطه رهنمای من است
دل و جان در ادای خدمتِ او
هر دو همکارِ باوفای من است
چرخ؛ بگذر ز فکر بندگی‌ام
که اسیرانِ تو سوای من است
سر تسلیم نِه به پای دلم
که بقای تو در بقای من است
بارق شفیعی
مركز روژی كورد در فرانسه این ضایعه ادبی ، فرهنگی و سیاسی را به مردم افغانستان تسلیت میگوید .
نظرات
