تنظیم: هادی عارفی
در حالیکه مردم استان خوزستان روی بحاری از نفت زندگی میکنند، اما درصد بالایی از این مردم برای نان شب محتاجند و از شدت طوفانهای شن به تنگ آمدهاند، بلوچها دریا و مناطق آزاد تجاری چابهار را دارا هستند اما دریغ … . بماند که هزاران منبع نفت، گاز، زغال سنگ و که در استانهای کوردستانی توسط رژیم ایران چپاول میشوند، اما سهم این مردم از کولبری و فقر و آوارگیست.
بر پایهی گزارشهای منتشره از طرف ارگانهای و خبرگزاریهای حکومتی، استانهای کوردستانی دارای بزرگترین منابع زیر زمینی و غنی و در عین حال محروم و غیر برخوردار از لحاظ شاخصهای رفاهی، آموزشی و اشتغال میباشند.
خبرگزاری ایرنا به نقل از محمد دره وزمی رئیس سازمان صنعت گزراش داده: ” ٣٤٠ واحد معدنی با ٦٠٥٠٠٠٠٠٠ تن ذخایر معدنی با ١٨ گونه مادهی معدنی از جمله آهن، طلا، سرب، روی، باریت، فسفات، سیلیس و سایر موارد در استان کردستان وجود دارند.
همچنین ١١ درصد گاز ایران در استان ایلام میباشد که از لحاظ رتبهبندی سومین استان از لحاظ دارا بودن منابع گازی در ایران است. از دیگر سو همکنون از مجموع ١٩٦ معدن ٩٤ معدن که در ایلام فعال میباشند، سالانه ٩ میلیون تن مادهی معدنی از این معادن استخراج میشود. بهروز کاویانی رئیس امور معادن این استان گفته است، ارزش تولیدات مواد معدنی در استان ایلام بیش از ٤٤ میلیارد ریال است.
١٦ حلقه چاه نفتی فعال در استان کرماشان وجود دارند که روزانه هر کدام قابلیت استخراج ١٠ تا ١٥ هزار بشکه نفت خام سنگین را دارند. از دیماه ١٣٨٥ روزانه تنها در پالایشگاه آناهیتا ١٥٠ هزار بشکه نفت عرضه میشود. همکنون سالانه ٩١٥٨ هزار تن مواد مختلف دیگر از معادن استان کرماشان برداشت میشوند.
معدن طلاع زره شوران که در شهرستان تکاب واقع شده است، ارزش ریالی این معدن با ذخیره ١١٠ تن طلای خالص معادلی حدود ١٠٦٧٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠ ریال و همچنین معدن طلای آق دره با بیش از ٣٠ تن ذخیره طلای خالص (روزانه ١٥ کیلوگرم طلا) فعال میباشد با درآمدی معادل ٣٥،٥٦٦،٦٦٦،٦٦٦،٦٦٦ ریال در حال استخراج میباشند.
حال از این ارقام نجومی که قرائت آن نیز با زحمت صورت میگیرد، مردم محروم از توسعه این شهرستان چه سهمی دارند؟ در تکاب ۱۳ درصد بیکاری وجود دارد که بیش از ۴ درصد این آمار متعلق به تحصیلکرده های دانشگاهی است.
١٧ کارگر اخراجی و معترض معدن طلای آق دره شهرستان تکاب در ٥ خرداد ماه امسال (١٣٩٥) بر اساس رأی دادگاه تجدید نظر متهمان ردیف اول تا پنجم این پرونده به ۱۰۰ ضربه شلاق و ۳۷ ماه حبس تعزیری و متهمان ردیف ششم تا هشتم به ۵۰ ضربه شلاق و ۳۷ ماه حبس تعزیری محکوم شدند.
این چهار استان کوردستانی با وجود منابع و معادن غنی و درآمدهای نجومی که برای رژیم دارند، اما از لحاظ استانهای برخوردار از شاخصهای رفاهی به طور مستمر در انتهای جدول ردهبندی استانهای ایران قرار میگیرند. استان کرمانشاه براساس اعلام مرکز آمار ایران در زمستان سال ۹۴ با ۲۳.۱ درصد نرخ بیکاری بیشترین بیکار را داشته است.
همچنین طبق گزارش مرکز آمار ایران آمار بیکاری در استان همچنان روند صعوی به خود گرفته است بطوریکه از رقم ١٦ درصد در سال ٩٣ به ٢٨ درصد در سال ٩٤ رسیده است.
خبرگزاری تسنیم ١٦ دی ٩٤ در گزارشی نوشت، استان ایلام از جمله استانهایی است که در بسیاری از شاخصهای توسعه از نظر آماری وضعیت چندان مطلوبی را ندارد بهطوری که معمولاً از جمله استانهای بالانشین از حیث آمار بیکاری ردهبندی میشود و نرخ بیکاری در استان ایلام به ۴۰ درصد رسیده است.
استانهای سنندج و ارومیه نیز از لحاظ نرخ بیکاری همچنان سیر صعودی داشته و هرکدام نزدیک به ٤ درصد رشد نرخ بیکاری داشتهاند.
همچنین آب سدهای لرستان به شماری از شهرها به خصوص استان قم، آب سد سیمره ایلام به اصفهان، آب سد آزادی سنندج به همدان، آب سد کاظمی (سار و قامیش) به تبریز و آب تلوار بیجار نیز به زنجان منتقل میشوند و آبهایی که از کوردستان روژهلات به اقلیم کوردستان راه پیدا میکنند به عنوان یک کارت فشار نیز علیه دولت اقلیم کوردستان استفاده میشوند.
جالب اینجاست که شماری زیادی از روستاهای این چهار استان کوردستانی به دلیل کمبود آب تخلیه شده و دریاچه ارومیه نیز به دلیل عدم انتقال آب در معرض خطر نابودی و خشک شدن کامل قرار گرفته است. نزدیک به ٦٠ درصد جادهی روستاها تاکنون آسفالت نشده و از امکانات بهداشتی و درمانی محروم میباشند.
جدای از این موارد درآمد هنگفت گمرک در پایانههای مرزی، بدست گرفتن بازار روغنهای حیوانی در ایلام و کرماشان، برداشت بیش از حد شن و ماسهی رودخانهها و دهها مورد دیگر که سود و درآمد آن مستقیما به جیب باندهای سپاه پاسداران رژیم ایران میروند، خرج گروههای تروریستی همچون طالبان، القاعده، حوثیهای یمن، حزبالله، حماس، جهاد اسلامی و دولتهای تروریستی همچون رژیم بعث سوریه میشوند.
ابراهیم یزیدی “دبیر نهضت آزادی ایران” و از پایهگذاران رژیم ایران در سال ١٣٨٤ در گفتگو با خبرگزاری ایلنا گفت: ” دولت ايران اگرچه اعلام كرده است كه با سياستهاى دول عرب و طرح صلح خاورميانه موافق نيست و آن را تأييد نمىكند اما در هر حال كار چندانى از دستش ساخته نيست. حتى با وجود كمكهاى سخاوتمندانه ايران به سوريه و لبنان و بدهى ١٤ ميليارد دلارى سوريه به ايران، دولت ايران نمىتواند آنها را از صلح با اسرائيل باز دارد”.
و اما امکانات و شاخصهای رفاهی در کوردستان:
خبرگزاریها از وجود ٣٠ درصد مدارس ناامن در استانهای ارومیه، سنندج، کرماشان و ایلام خبر میدهند، که نیازمند فوری بازسازی و مقاوم سازی میباشند.
“٣٠ درصد مدارس آذربیاجان غربی تخریبی هستند”، ” ٣٠ دصد مدارس کرمانشاه نیاز به بازسازی دارند”، “٣٠ درصد مدارس کردستان تخریبی هستند”، ٦٢٠ کلاس درس در استان ایلام تخریبی هستند”، اینها تیتر اخبار خبرگزاریهای حکومتی فارس، ایسنا، مهر و تسنیم در چند روز گذشته بودند.
بر اساس این گزارشها ٣٠ درصد دانش آموزان کورد در این چهار استان با خطر فروریختن سقف دارس بر سرشان روبرو هستند، اما در طول ٥ سال گذشته به طور مداوم و در آستانهی آغاز سال تحصیلی شاهد چنین گزارشهایی از طرف رسانهای حکومتی میباشیم.
نیاز به ١٢ هزار و ٥٠٠ ملیارد ریال بودجه برای بازسازی مدارس استان آذربایجان، کاهش ٣٠ درصدی بودجه مدارس استان ایلام، وجود ۳۶۰ مدرسه کانکسی نامطلوب و کمبود اعتبار در سه سال گذشته باعث نیمهتمام ماندن ٤٨ پروژهی آموزشی در سطح استان کرمانشاه، وجود ٣٠٠ مدرسهی تخریبی در استان سنندج و نبود اعتبار برای اتمام ۹۰ پروژه مدرسه سازی در دست ساخت و نیمه کاره در این استان، موضوع بخش دیگری از گزارشات دو هفتهی اخیر خبرگزاریهای رژیم بودهاند.
آمارها از لحاظ وضعیت معیشتی، بیکاری و فقر در استانهای محروم کوردستانی، بلوچستان و احواز شاهد رشد بیش از حد بوده و از لحاظ امکانات رفاهی و آموزشی نیز در مدت بیست سال آخیر همچنان از وجود آمارهای بالا برخوردار هستند.
رژیم اسلامی ایران با وجود درآمدهای ملیارد دلاری نفتی و معادن در استانهای کوردستانی، اما همچنان مردم این مناطق را در فقر نگهداشته است. امنیتی بودن، صعب العبور بودن این مناطق، بهانهی واهی این رژیم برای عدم توجه و آبادانی این مناطق بوده است.
بالاخره بعد از ٣٧ سال حاکمیت جمهوری اسلامی بر ایران و کوردستان، علی خامنهای و سپاه پاسداران متوجه فقر و بیکاری بیش از حد مردم “استانهای مرزی” شدند، که به موجب آن ٣٣٠٠ پروژه تحت عنوان “محرومیت زدایی” در هفت استان محروم از جمله این چهار استان کوردستانی به مرحله اجرا گذاشته شد.
این پروژه پخش ٢١ هزار و ١٠٠ بسته پوشاک در میان دانش آموزان، خدمات درمانی برای ٢ هزار و ٧١٩ نفر، همکاری مادی برای ٤٢٢ زن سرپرست خانوار، حفر چاه! و ساخت مسجد را در بر میگیرد، اما روز شنبه ١٧ مهر فرمانده سپاه بیت المقدس در کوردستان اعلام کرد که “اقدامات محرومیتزدایی سپاه در راستای توسعه امنیت پایدار و مقابله با دشمنان” صورت میگیرد.
با توجه به گفتهی این مسئول نظامی رژیم ایران در کوردستان، هدف از این پروژه وابسته کردن مردم به سپاه جهت رویارویی با احزاب با سابقهی کوردستان میباشد، اما اکنون این سوال مطرح میشود، که آیا غارت منابع، عدم توسعه یافتگی و در فقر نگه داشتن نزدیک به نیم قرن مردم کوردستان و حمایت از تروریسم بین المللی، سرنگونی چنین نظامی چپاولگر دیکتاتور را نمیطلبد؟ یا همچنان باید به وعده و شعارهای توخالی اصلاحات در این رژیم چشم بدوزیم؟