نگارنده: شورش گلکار
“دگر چشمم نتواند، تاب نگاه صحنه سازيهای ایرانی پارسی را
همی يكـرنگ بيزارم، از اين نيـــرنگ بازي ایرانی پارسیها”
دورویی و دروغگویی و تضاد و تملق در رفتار و گفتار ایرانی پارسی نشان از عدم ثبات شخصیتی آنها را می‌رساند و همین امر باعث شدە کە در سراسر جهان ایرانی پارسی بە موجوداتی غیرقابل اعتماد شناختە شود و ایرانی پارسی ریاکار و دغلباز شهرە عام و خاص باشد.
لازم بە ذکر است کە عوارض روانشناختی که رفتار توأم با دورویی و پارادوکس برای ایرانی پارسی دارد این است که آنها هیچ وقت احساس رضایتمندی نمی‌کنند و همیشە پرخاشگر و روانپریش اند و از عدم ثبات شخصیتی رنج میبرند.
برای مثال در هیچ ملت و مردمی نتوان مشاهدە کرد بجز ایرانی پارسی کە برای گرفتن اجازە اقامت اروپا تغییر مذهب دادە و از اسلام شیعی بە مسیحی گرویدە و در منزل خویش انواع و اقسام سمبلهای زرتشتی به در و دیوار آویختە و بر سر در وردی هم برای رفع بلا آیت الکرسی نسب کردە و یک شنبەها بە کلیسا میرود و ماە محرم از نوشیدن مشروبات خوداری میکند چون گناە کبیرە محسوب میشود و بە هیت عزاداری میرود و سینەزنی میکند و دوستاش را بە توبەکردن دعوت میکند و برای مظلومیت حسین ابن علی گریە و زاری میکند.
و مخالف رژیم هستش ولی در مراسم رای گیری فعالانە شرکت میکند و در موقع مساحبە برای پناهندگی گویا در ایران سایەشرا هم با تیر میزدند ولی بعد از گرفتن قبولی و پاسپورت کشور مذبور هر سال بە ایران عزیز! ! مسافرت میکند و در کنار قبر کوروش کویر و حرم رضا کفترباز و مقعد خمینی با چادر عکس یادگاری و غرورآفرین میگیرە و بعد از برگشت اولین یک شنبە بە کلیسا سر میزند و بعد در ماە رمضان ادای روزگرفتن را درمیارە هم ولنتاین و کریسمس را هم جشن میگیرە و شب قدر هم روسری سر میکند و شلە زرد نذری پخش میکند.
و این نوع رفتار نشان از این دارد کە
ایرانی پارسی در ذات خود دروغگو و فرصت طلب هستند و خلقیات و روحیات‌شان و به طور کلی ذات موجود ایرانی پارسی یک ذات شرور ستمگر دروغگوی فریبکار حقه‌باز دغلباز است»!
در همین رابطه مستشرقین و جهانگردان زیادی هم در سفرنامەهای خود بە صراحت بە این شاخصه ننگین ایرانی پارسی اشارە کردەاند.
برای مثال:
جمیز موریه انگلیسی درباره ایرانی پارسی چنین می گوید:«دروغ نا خوشی ملی و عیب فطری ایشان است و قسم شاهد بزرگ معنی. قسم های ایشان را ببینید سخن راست که احتیاج به این همه قسم ندارد. به جان تو، به جان خودم،به مرگ اولادم،به روح پدر و مادرم،به شاه به جقه شاه،به ریش،به سبیل،به سلام و علیک،به نان و نمک،به پیغمبر، به ائمه،به قبله، به دوازده امام،و هر آنچه که به زبانشان بیاید براحتی سوگند می خورند تا دروغ خود را به کرسی بنشانند»
الکسی سولینکوف شاهزاده روسی:
که حدود صدو چند سال قبل به ایران مسافرتی کرده در سیاحتنامه خود می نویسد:«درستی صفتی است که در ایران وجود ندارد…دروغ به طوری در عادت و رسوم این طبقه (طبقه نوکر و کاسب و دکاندار)از ایرانی پارسی ریشه دوانده است که اگر احیانا”یکنفر از آنها رفتاری بدرستی بنماید رسما” از شما جایزه و پاداش می خواهد.»
همچنین گوبینو دیپلمات فرانسوی در کتاب«سه سال در ایران»در مورد ایرانیان می گوید:
«زندگی مردم این مملکت عبارت است از سر تا پا یک رشته توطئه و یک سلسله پشت هم اندازی.فکر و ذهن هر ایرانی پارسی متوجه این است که کاری را که وظیفه او نیست انجام ندهد.ارباب،مواجب گماشته خود را نمی دهد و نوکر تا می تواند ارباب را سر کیسه می کند.از بالا گرفته تا پایین،در تمام مواجب و طبقات این ملت جز حقه بازی و کلاه برداری بی حد و حصر و بدبختانه علاج ناپذیر چیز دیگری دیده نمی شود و عجیب آن که این اوضاع دلپسند آنان است و تمامی افراد هر کس به سهم خود از آن بهره مند و برخوردار می شوند و این شیوه کار و طرز زندگی روی هم رفته از زحمت آنان می کاهد و به همین دلیل کمتر کسی حاضر به تغییر این وضع است »
شورش گلکار
نظرات
