گزارشی از ایندیپندنت، ترجمه از بخش فارسی مرکز روژی کورد
محمد حسین، یک کشاورز 58 ساله کورد، در بیمارستان عفرین، بعد از اینکه خانه‌اش ویران شد و به طور معجزه آسایی از ناحیه سر ودست زخمی شده بود از روستای یارا اسماعیل بود که توسط هواپیماهای ترکیه بمباران شده بود.
و هنگامی که طاها مصطفی الخاطر و همسرش امینا، دو دخترش زکیه و صفا و پسرش سلیمان، در روستای کوچک ماباتلی زمانی که برای خواب آماده شدند، کفشهایشان را در خارج از خانه از پای در آوردند. مانند بیشتر خانواده های خاورمیانه که هم همین کار را می کنند. این سنت و نشانه ای از پاکیزگی در خانه است.
البته دمپاییهای ارزان قیمت پلاستیکی هنوز هم آنجا بود، وقتی که گلوله‌های توپ ترکیه یک روز صبح بر روی خانه‌شان افتاد. و هنگامیکه من پس از چند ساعت وارد خانه شدم، همان کفش ها را پیدا کردم، چندین پله به پایین پرتاب شده بودند اما هنوز تمیز و کنار همدیگر بودند. آیا یکی از آن دختران دمپایی بند انگشتی را انتخاب کرده بود؟ حتی کارگران نجات- در استان عفرین – کفشها را لمس نکرده اند. آنها یکی از روتختی‌های خونین را که به خاطر فرو ریختن سقف در اثر اصابت توپ زیر باران خیس خورده بود را بر جای گذاشته بودند اما جسدها دیگر نبودند.
از آنجایی که هویت قربانیان شناخته شده است – البته نه برای توپچی های تركی كه این خانواده را كشته اند – باید با آنها بهتر آشنا شویم. طاها 40 ساله بود و همسرش امینا هم سن و سال خودش، زکیه 17 سال داشت و سلیمان فقط 14 ساله بود. صفا، 19 ساله، که به طرز معجزه آسایی با زخم های دستانش جان سالم به در برد – اما البته او اکنون یتیم است.
به طرز وحشیانه‌ای، ترک ها به طور خاص جنگجویان کورد YPG را هدف قرار دادند، و نام تهاجم نظامی خود به سوریه، عملیات شاخه زیتون Operation Olive Branch، نامیدند.
روستای سنگی ماباتلی توسط باغ های زیتون احاطه شده است. و خانواده الخاطر کورد نبودند، بلکه از اعراب، و پناهندگانی از روستای تلکرا دورتر از شمال بودند. در آنجا ساکن شدند.
آنها در ماباتلی بسیار جدید بودند. آنچنان که هنگام صحبت با همسایه های کوردشان فهمیدم آنان را نمی‌شناسند و حتی نام آنها را نمیدانستند، اما در استان عفرین در روستایی حدود 10 مایلی شهر عفرین – جمعیت مخلوطی (همچنین علویها نیز وجود دارد) زندگی میکنند. و هیچکس زمانی که خانواده الخاطر روز پنج شنبه وارد شد شگفت زده شد.
نظرات
