سعید طهرانی
با تحویل ١١ تن اورانیوم غنی شده ایران به روسیه و ورود محموله کیک زرد روسی به ایران، در کنار تلاشهای آرام برای برچیدن سانتریفیوژها از برخی تاسیسات هستهای ایران به نظر میرسد، که پرونده هستهای و صنعت هستهای که به کابوس جهان، حکومت و مردم ایران تبدیل شده بود، آرام آرام شاید به ایستگاه پایانی خود هر چند تاکتیکی اما دارد نزدیک میشود. در این میان علاوه بر هدر دادن ٤٠٠ میلیار دلار به طور مستقیم و ریختن آن در جیب روسها، ایران را با تحریمها و زیانهای بیشمار ناشی از این تحریمها روبهرو کرد، که برآورد هزینه زیانهای ناشی از این تحریمها بر گرده مردم از توان راقم سطور و حوصله این نوشتار کوتاه خارج باشد. اما پرونده هستهای در کنار نابودی محیط زیست، نابودی سیستم آموزشی و نخبهپرور ایران، فراری دادن هزاران نخبه ایران، نابودی و تنزل غیرقابل باور فرهنگ عمومی و اجتماعی جامعه تبدیل به یکی از فجایع تحمیل شده بر مردم به دلیل ناکارآمدی و غیرکارشناسی بودن سیستم سیاسی گردید. از دیگر موارد حائز اهمیت دیگر در این میان، اختلاسهای میلیاردی نزدیکان و منصوبان دولت محمود احمدی نژاد میباشد که به دلیل کودتای انتخاباتی ٨٨ با دتسور و حمایت مستقیم رهبری ایران به مناصب گوناگون رسیدند.