قتل ناموسی و همسر کُشی در بلوچستان بیداد می کند

0
977

نوشته و تحقیق :
سعیده خاشی (نویسنده و فعال مدنی در سیستان و بلوچستان)

بعدازنوشتن ازهاجر؛ خبرقتل زبیده نیز به من اطلاع داده شد؛ زبیده ی چهل ساله توسط همسرش به آتش کشیده شده و بر اساس ادعای نزدیکانش همسر وی که اکنون متواریست تلاش کرده که این حادثه رابه صورت خودسوزی صحنه سازی کند. گویا زبیده اختلاف سنی زیادی با همسرش داشته و به خاطر فرزندش و نبود پوشش حمایتی قوی سکوت در برابر رفتار ستم بار همسرش را انتخاب کرده و در نهایت او بود و آتش و تنی که دیگر نه جان دارد و توان حتی برای سکوت در برابر ظلم. داستان سارا را نیز دیروز شنیدم؛ پانزده ساله بوده وتوسط همسرش باضربات چاقو به قتل رسیده است. سه اتفاق تلخ همسرکشی در فاصله ای کوتاه رخداده است؛  “شر” تلخی رخداده و جغرافیا نیز نمیشناسد؛ زنان از بدو پیدایش جوامع همواره تحت ستم و جبر نگاههای قیم مآبانه بوده اند و نه تنها خودشان قربانی شده اند بلکه قاتلان نیز قربانی جامعه هستند.

عمدتا مسایل اجتماعی تبدیل به دغدغه نمیشوند و مسایل مربوط به زنان تحت لوای حفظ آبرو و ناموس همواره از دیده ها پنهان میشود و فعالیتهای بسیار اندکی پیرامون پژوهش و تحلیل چرایی آن صورت میگیرد و اقدامات انجام شده برای توانمند ساختن زنان و رونق چرخه ی آگاهی بسیار کم رونق است! وقتی طرحهای کاهش آسیب اجتماعی مرکز محور است و برای تمامی استانها نقشه های راه یکسان است و جامعه ی مدنی نیز ضعیف و اندک فعالین حوزه ی زنان همواره تحت فشارهای ناروا از سوی جامعه ی محلی خود هستند طبیعتا جریانهای توسعه طلب فرصت احیا و شکل گیری ندارند.

هر چند هر کدام از ما اگر به عنوان شهروندان عادی ازاین اتفاقات بنویسیم و بر علیه فراموشی مسلح به قلم شویم و در جامعه نیز به نشر حقیقت و فعالیتهای میدانی هر چند اندک روی بیاوریم شاید بتوان اندکی از خلأهای موجود را پر کرد. فرقی نمیکند هاجر باشد یا سارا یا زبیده؛ هر کدام از اینان نمونه هایی از  قربانیان خشونت علیه زنان هستند که مرز هم نمی شناسند.

از تریبون هایی که مردم برایشان ارزش قائلند باید صدای حق خواهی و نهی خشونت علیه زنان شنیده شود؛ روحانیونی که برای حضور یک دختر در سریالهای محلی آه و فغان سر میدادند باید در برابر قتل زنان نیز سخن بگویند و روشنفکران و سیاسیونی که از نردبان تفکرات خوشرنگ و لعاب برابری طلبی؛ توجه به جامعه ی زنان؛ برای خود موقعیت سیاسی و اجتماعی کسب کرده اند باید برای مبارزه ای کارآمد و راهگشا اقدام کرده و در پی سیاستگذاری های درست برای رسیدن به “عدالت” همه جانبه باشند. عدالتی که در آن دخترکی برای رفع تشنگی در هوتگ نمیرد و رویای نشستن پشت نیمکتهای یک مدرسه ی ساده را نداشته باشد .

سعیده خاشی  (نویسنده و فعال مدنی در سیستان و بلوچستان)

نظرات