تحلیل روژی کورد
موضوع حمایت از کودکان در عرصه مخاصمات مسلحانه خصوصاً در جریان مخاصمات مسلحانه چند دهه اخیر که به میدان تاخت و تاز علیه غیرنظامیان خصوصاً زنان و کودکان مبدل شده، از اهمیت و جایگاه ویژهای برخوردار است. همچنین هشدارهای نهادهای حقوق بشری در خصوص وضعیت بحرانی و خطرناک کودکان در کشورهای درگیر مخاصمه از جمله عراق، ایران، افغانستان، فلسطین، سوریه، بحرین و سایر کشورها بر لزوم توجه به این مهم میافزاید.

علیرغم آنکه معاهدات حقوق بشری، کودکان را از قرار گرفتن در محیط های نظامی و آموزش های جنگی منع می کند، جمهوری اسلامی که در طول هشت سال جنگ بین ایران و عراق نیز هزاران کودک را در جنگ بکار گرفت، اینک نیز همچنانکه مرسوم گروههای تروریستی است، با بالاگرفتن تهدیدهای نظامی برعلیه ایران، اقدام به آموزش نظامی کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال می نماید.
اخیرا تیپ ۲ سپاه محمد تهران دانش آموزانی که کمتر از ۱۸ سال سن دارند را بوسیله سلاح جنگی آموزش داده است.
در طول تاریخ در بسیاری از کشورها و فرهنگها به صورت گسترده از کودکان برای مقاصد نظامی استفاده شدهاست در دهه ۱۹۷۰ پیمانهایی برای ممنوعیت استفاده از کودکان درجنگ تصویب شد ولی بااین وجود گزارشهای «کمپین بینالمللی توقف سربازی کودکان» نشان ازاستفاده گسترده از کودکان درجنگها میدهد.
استفاده نظامی از کودکان به سه شکل میباشد: اولین شکل آن به کارگیری کودکان به عنوان کودک-سرباز در جنگ است، دومین صورت آن استفاده در فعالیتهای حمایت از جنگ مانند نگهبانی، جاسوسی و بردگی جنسی میباشد. سومین شکل آن نیز استفاده از کودکان برای پروپاگاندا در جنگ میباشد.
نکته دیگری که در این تصاویر که از سوی خود رسانه های جمهوری اسلامی و به نیت تهدید مخالفان جمهوری اسلامی منتشر شده اند به چشم می خورد، ایجاد نفرت نسبت به رهبران کشورهای جهان در این کودکان از طریق قرار دادن تصویر این رهبران به عنوان نشانه تیر می باشد که در تصاویر مشهود است.
ر رابطه با مسئله کودکان و مخاصمات مسلحانه در نظام حقوق بینالملل بشر و حقوق بینالملل بشردوستانه اسناد متعددی وجود دارد. همچنین تصویب پروتکل اختیاری کنوانسیون حقوق کودک درباره کودکان درگیر در مخاصمات مسلحانه در سال ۲۰۰۰ حاکی از اهمیت این موضوع است. ماده ۳۸ مقرر می کند:
۱- کشورهای طرف کنوانسیون متقبل میشوند به مقررات قانون بینالمللی بشردوستی در زمان جنگهای مسلحانه که مربوط به کودکان میشود، احترام بگذارند.
۲- کشورهای طرف کنوانسیون هرگونه اقدام عملی را جهت تضمین اینکه افراد کمتر از ۱۵ سال در مخاصمات مستقیماً شرکت نکنند، معمول خواهند داشت.
۳- کشورهای طرف کنوانسیون از استخدام افراد کمتر از ۱۵ سال در نیروهای مسلح خودداری خواهند کرد. این کشورها جهت استخدام افرادی که بالای ۱۵ سال و زیر ۱۸ سال سن دارند، اولویت را به بزرگترها خواهند داد.
۴- کشورهای طرف کنوانسیون، مطابق با تعهدات خود نسبت به قوانین حقوق بینالملل بشردوستانه در جهت حمایت از افراد غیرنظامی به هنگام مخاصمات مسلحانه، تمام اقدامات عملی را برای تضمین حمایت و مراقبت از کودکانی که تحتتأثیر (عواقب) جنگ قرار گرفتهاند، به عمل خواهند آورد.
ماده ۳۹ مقرر میکند: «کشورهای طرف کنوانسیون تمام اقدامات لازم را برای تسریع بهبودی جسمی و روحی و سازش اجتماعی کودکی که قربانی بیتوجهی، استثمار، سوءاستفاده، شکنجه یا سایر اعمال خشونتآمیز، غیرانسانی و تحقیرکننده یا جنگ بوده است، به عمل خواهند آورد. این روند بهبودی و پیوستن مجدد به جامعه میبایست در محیطی که موجب سلامت، اتکای نفس و احترام کودک شود، انجام گیرد.»
جمهوری اسلامی ایران روزبروز بر سیاستهای ضدحقوق بشری خویش و نقض آشکار آنها در جلوی دید جهان و سازمانهای حقوق بشری می افزاید و هیچ محابایی ندارد، از اینرو لازم است فعالان و طرفداران حقوق بشر بیش از پیش بر آشکار نمودن نقض حقوق بشر در ایران و بویژه حقوق کودکان تاکید نمایند چرا که با احتمال وقوع هر نوع درگیری در ایران، کودکان بشترین قربانیان سیاستهای ضدبشری رژیم ایران خواهند بود.
هم اینک نیز جمهوری اسلامی در سوریه از کودکان و بوِیژه کودکان و نوجوانان افغان جهت حفظ نظام اسد و تقویت محور شیعه سوءاستفاده می نماید و انها را بکر می گیرد.