1.7.1: دیدگاه ژورنالیست
به عنوان یک ژورنالیست، شما ناگریز هستید نسبت به زاویه دیدی که انتخاب می‌کنید حساس باشید. شما رویداد‌ها و مطالب مختلفی را گزارش می‌کنید و انها را از یک موقعیت خاص می‌بینید. شما ممکن است پشت میز کارتان یا در کنار دانشمندی در آزمایشگاهش نشسته باشید. ممکن است از یک کنفرانس خبری گزارش تهیه کنید و یا در باره آنچه در آشپزخانه یک نفر دیده اید مطلب بنویسید.
هر داستان نیازمند یک زاویه خبری یا چشم انداز است. زمانی که یک رویداد علمی‌را هم گزارش می‌کنید این گزارش کردن از علم به تنهایی به معنی داشتن نگاه ژورنالیستی نیست. ممکن است شما فرآیندها یی را که در دل این رویداد بوده، برجسته کنید و یا این تحقیق را در دل چهارچوبی بزرگتر قرار دهید یا در باره چالشی علمی‌نظر بدهید و شاید هم داستان خود را با محور قرار دادن یک شخصیت بپرواریند که یک روز را با او و در حین آزمایش‌هایش گذرانده اید.
بنابر این به خاطر داشته باشید راه‌های بسیاری برای روایت یک داستان وجود دارد و شما باید چشم اندازه و زاویه خود را با دقت انتخاب کنید.
برای این کار خود را ژورنالیستی تصور کنید که دوربینی بر دوش دارد، حتی اگر برای رسانه ای مکتوب، رادیو یا اینترنت مطلب آماده می‌کنید. سوال مهمی‌که باید به آن پاسخ دهید این است، که این دوربین فرضی را کجا باید مستقر کنید؟
دوربین شما می‌تواند :
– به یک شخص خاص نزدیک باشد، مثلا بیمار یا قربانی.
– از بالا به صحنه نگاه کند گزارشی از دور و مستقل و با حداقل جهت گیری ارایه دهد.
– در نزدیکی سازمانی مستقل قرار گیرد که اطلاعاتی در اختیار شما قرار می‌دهد، مانند سازمانی غیر دولتی یا یک شرکت.
– می‌تواند در نزدیکی جامعه علمی‌قرار گیرد.
– می‌تواند در نزدیکی مخاطبی قرار بگیرد که تاثیر این مسایل را برروی زندگی روزمره اش احساس می‌کند.
– و قطعا ممکن است در نقاط دیگری نیز قرار گیرد.
به محض این‌که دوربین خود را در جای انتخابی قرار دادید، آن را همان جا به حال خود رها کنید. بدون آن‌که دلیل قانع کننده ای داشته باشید جای آن و چشم انداز خود را تغییر ندهید. در تمام مدتی که گزارش خود را آماده می‌کنید آن چشم انداز را حفظ کنید. تنها استثنا برای این مساله آن است که شما بخواهید داستانی بسیار طولانی را روایت کنید که در آن صورت شاید لازم باشد گاهی جای این دوربین فرضی را تغییر دهید و اگر این کار را کردید برای خواننده و یا مخاطب خود به طور شفاف توضیح دهید که کی و چرا این کار را کرده اید.
مثال:
فرض کنید که قصد دارید گزارشی از یک نیروگاه حرارتی جدید در غرب آفریقا بنویسید. ادیتور شما این اجازه را داده است، که داستانی بلند در این باره بنویسید. در یک گزارش کوتاه شما می‌توانید دوربین فرضیتان را در یکی از 3 نقطه ممکن قرار دهید اما برای داستانی بزرگتر نیازمند ترکیب این نقاط هستید.
حالت اول: مردمی‌که از این منبع تجدید شدنی جدید سود می‌برند.
حالت دوم: مهندسان و شرکتی که این نیروگاه را می‌سازد، که می‌تواند شامل نحوه کار آنها و ریسک‌های مالی باشد که آنها را در طول پروژه همراهی می‌کرده است.
حالت سوم: مقامات دولتی و سازمان‌های غیر دولتی که از ساخت این نیروگاه حمایت می‌کنند. نظر آنها درباره تامین انرژی در آینده چیست؟
لینک زیر را مطالعه کنید تا ببینید چگونه می‌توان این 3 چشم انداز را با هم ترکیب کرد
کنیا به دنبال منابع زیر زمینی برای تولید انرژی است
