روزنامه نگاران در کشورهای در حال توسعه ممکن است اطلاعات کمی‌درباره تحقیقاتی که در منطقه آنها صورت می‌گیرد داشته باشند. چرا که اغلب اوقات دانشمندان منابعی برای انتشار اخبار کارهایشان در اختیار ندارند و برخی دیگر نیز ممکن است مشغول همکاری با موسسات خارجی باشند که آنها را از انتشار خبر به رسانه‌های داخلی پیش از انتشار در رسانه‌های مورد نظر آنها منع می‌کند.
اما با کمی‌تلاش یک روزنامه نگار می‌تواند متوجه تحقیقاتی شود که در حوزه او در حال رخ دادن است.
راه‌های مختلفی برای این کار وجود دارد. سری به دانشگاه‌ها ، بیمارستان‌ها و یا مراکز تحقیقاتی بزنید و نگاهی به پوسترها و اعلامیه‌های کنفرانس‌ها و سمینارها بیاندازید . با هماهنگ کننده‌های این برنامه‌ها تماس بگیرید . آنها عموما از شرکت روزنامه نگاران در برنامه‌هایشان استقبال می‌کنند. بدین ترتیب می‌توانید ارتباطاتی ایجاد کنید که بعدا و زمانی که نیز به توضیحی سریع از سوی متخصصان دارید به کارتان آید.
اگر قراری برای مصاحبه یا ملاقات با یک محقق گذاشتید سعی کنید بفهمید دیگران در همان دپارتمان به چه کاری مشغولند. اغلب محققان به شما درباره پروژه‌هایی خواهند گفت که تازه شروع کرده اند نام افراد درگیر را یادداشت کنید و مدتی بعد که ممکن است کار آنها پیشرفتی کرده باشد، به سراغ آنها بروید.
همچنین از نهادهای حمایتی ، دپارتمان‌های دولتی و موسسات تحقیقاتی بین المللی و برنامه‌های کنفرانس‌های بین المللی اطلاع حاصل کنید. این کار را شاید بتوان ازطریق اینترنت راحت تر انجام داد.
