زینب جلالیان، زندانی سیاسی کورد محکوم به حبس ابد در زندان خوب که از سال ۱۳۸۷ شمسی (2007) تاکنون، به مدت 10 سال است که در زندان به سر میبرد. وی از بیماری ناخونک چشم در رنج است اما تا کنون هیچ اقدامی برای درمان وی صورت نگرفته است و تاکنون حتی حق یک روز مرخصی را حتی برای درمان هم نداشته است.
مروفایتی: زینب جلالیان ، متولد سال ۱۳۶۱ خورشیدی از اهالی شهرستان ماکو می باشد که در سال ۱۳۸۶ در کرمانشاه دستگیر شد و در سال ١٣٨٦ به اتهام محاربه از طریق عضویت در حزب پژاک وابسته به پارت کارگران کوردستان (پ.ک.ک) به اعدام محکوم شد. محکومیت وی در سال ۱۳۹۰ به حبس ابد کاهش یافت. از سال ۸۶ تاکنون در زندان به سر میبرد و سنگین‌ترین حکم محکومیت (حبس ابد) را در میان زندانیان سیاسی زن دارد و با گذشت نه سال، اکنون بدون حق مرخصی در زندان خوی به سر میبرد.
زینب جلالیان از تاریخ بیست و شش اسفند ماه هزار و سیصد و نود و پنج تاکنون به واسطه اقدامات ناصواب مقامات زندان خوی (محل اقامت موکله) در تدارک دفترچه معاینات نوبتی ( هفتگی و ماهانه) به وجهی که خالی از هر گونه حقیقتی در این باره است و ایضاً ارائه گزارش خلاف واقع به نهادهای بین المللی و حقوق بشری و من جمله گزارشی که مبین رسیدگی ها و معاینه های مرتب و متناوب پزشکی در ارتباط با بانو است، وارد اعتصاب درمانی تا مدت زمان نامحدود شده بود.
عدم رسیدگی به وضعیت این زندانی سیاسی کورد در زندان خوی در نهمین سال حبس وی در حالی صورت می گیرد که تاکنون چندین نهاد حقوق بشری بین المللی خواستار آزادی و رسیدگی به وضعیت وخیم و نگران کننده وی شده اند.
علی جلالیان، پدر زینب جلالیان پس از آخرین ملاقاتش با زینب در مصاحبه ای گفته بود: «آخرین بار که زینب را دیدم وضعیت چشمانش خیلی بد بود. عملا دید چشمانش مختل شده و نیاز به جراحی و درمان در بیرون از زندان دارد. اما تاکنون چنین اجازه‌ای نداده‌اند. چندین بار درخواست مرخصی کردیم، سند خواستند، تهیه کردیم اما باز مرخصی ندادند در حالی که همه زندانیان از مرخصی استفاده می‌کنند اما زینب از مرخصی استعلاجی هم محروم است. خیلی مشکل است. همه جوانی‌اش دارد در زندان می‌گذرد و سلامتی‌اش هم در خطر است.»
امیرسالار داوودی، وکیل زینب جلالیان، مهرماه ۱۳۹۵ درباره وضعیت بیماری چشم‌های موکلش گفته بود: «زینب از دو ناحیه چشم و وضعیت عمومی به نوعی رنج میبرد و مبتلا به یک بیماری است به اسم ناخونک که عبارت است از گوشت اضافه‌ای که در سفیدی چشم ایجاد می‌شود در نتیجه آلودگی و دو روش درمانی دارد براساس آنچه که من شخصا پی‌گیری کرده‌ام یک روش، درمان قطعی است که بحث عمل جراحی است که باید گوشت اضافی برداشته شود و ریشه‌اش از بین برود و دوم درمان مقطعی است. که صرفا کنترل کننده بیماری است و به نوعی از رشد بیماری جلوگیری می‌کند از طریق شستشو دادن چشم از طریق اشک مصنوعی و تمیز نگه داشتن چشم و کمتر کار کشیدن از چشم که این روش هم مستلزم این است که دائما و مرتبا اشک مصنوعی در اختیارش قرار دهند.»
سازمان عفوبین‌الملل طی سال 2017 زینب جلالیان، زندانی سیاسی کورد را به عنوان زندانی سال انتخاب برگزیده است. انتخاب این دختر زندانی سیاسی کورد ٣٤ ساله به عنوان تنها نماینده از زندانیان سیاسی ایران در آستانه دهم دسامبر، روز جهانی حقوق بشر، صورت می‌گیرد.
امنستی انترناشنال با راه اندازی کمپینی در رابطه با وضعیت وخیم زینب جلالیان زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد در ایران یادآوری کرده مأموران بازجو در شکنجه‌های متوالی سر او را بارها به دیوار کوبیدند که منجر به خونریزی در مغز و اختلال در بینایی او شد.
