سازمان ملل بدون نماینده (UNPO) روز چهارشنبه 13 سپتامبر در حاشیه اجلاس کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل متحده در ژنو، پنلی تحت عنوان چالش‌های فراروی فعالیت ملت‌های بدون نماینده برگزار کرد که شماری از نمایندگان ملت‌های مختلف در آن حضور داشتند.
در این نشست برخی نمایندگان ملت‌های بدون نماینده جهان تجربیات خود را بیان کرده و با توجه به این که برخی دولت‌ها مکانیزم سازمان ملل را به سود خود تفسیر و توجیه می‌کنند سازمان ملل متحد را به چالش کشیدند.
منا سیلاوی از حزب تضامن دمکراتیک الاهواز طی سخنانی از اینکه سازمان ملل تنها سازمان بین‌الدول باشد انتقاد کرد و سوء استفاده دولت ایران از مکانیزم این سازمان علیه ملیت‌های مختلف در این کشور را یادآور شد.
به گفته او چنین برخوردی حقوق ملیت‌های بدون نماینده را ضایع می‌کند.
وی در ادامه افزود: “ملت‌های غیر فارس در ایران مانند عرب‌ها، کوردها، تورک‌ها و بلوچ‌ها در ساختار سیاسی ایران سهیم نیستند و از حقوق انسانی و سیاسی خود محرومند و نه تنها مورد آزار قرار گفته و حقوق آنها ضایع می‌شود، بلکه دولت‌های دوست ایران مانند چین، روسیه، کره شمالی و سوریه نیز از عملکرد دولت ایران حمایت می‌کنند.
سیلاوی که نایب رئیس سازمان ملت‌های بدون نماینده است، یادآور شد که “فعالان ملیت‌ها به بهانه تجزیه‌طلبی مورد حمله قرار گرفته و دولت ایران تمام تلاش خود را به‌کار می‌برد تا مانع فعالیت سازمان‌های این ملیت‌ها شود.”
دکتور “فیونا مک‌کیل” از دانشگاه آکسفورد که در این پنل حضور داشت، ضمن انتقاد از مکانیزم سازمان ملل متحد اظهار داشت که “این مکانیزم سد راه فعالیت اقلیت‌ها و ملل بدون نماینده شده است.”
خانم “لونا ليدل” به نمایندگی از “سازمان عدالت برای تبت” ضمن ارایه گزارشی درباره سازمان‌های عضو (UNPO) بر اساس مصاحبه‌هایی که با نمایندگان این سازمان‌ها انجام داده، بیان کرد که “آنها حق دریافت گواهی اکوسوک به منظور تسهیل فعالیت سازمان‌های خود را ندارند.”
سخنگوی بعدی “دولكان عيسى” نماینده اقلیت ایغور در استان “سینکیانگ” یا “ترکستان شرقی” در چین بود که از “تلاش پکن برای فشار آرودن بر سازمان ملل متحد به منظور سرکوب نمایندگان ملل بدون نماینده و ممانعت از حضور آنان در ارگان‌های سازمان ملل” انتقاد کرد.
