بی تفاوتی عمدی مسئولین جمهوری اسلامی نسبت به وضعیت زینب جلالیان، احتمال کور شدن این زندانی سیاسی کورد را بوجود آورده است. عفو بین الملل نیز خواستار رسیدگی فوری به وی می باشد.
روژی کورد: سازمان عفو بینالملل طی گزارشی عدم دسترسی زینب جلالیان، زندانی سیاسی کورد به مراقبتهای پزشکی را مصداق “شکنجه” دانست.
قبلا لارا فرستمن مدیر سازمان بین المللی جبران، در یک جلسه شورای حقوق بشر سازمان ملل، بار دیگر پرونده زینب جلالیان را مطرح کرده و خواهان آزادی او شده بود اما جمهوری اسلامی هیچ اعتنائی به این درخواستها ننموده است.
مدیر سازمان بین المللی جبران با حضور در نشستی که به مناسب بیست وپنجمین سالگرد آغاز کارگروه بازداشتهای خودسرانه شورای حقوق بشر سازمان ملل، در ژنو برگزار شده بود، پرونده زینب جلالیان را بار دیگر مطرح کرد.
بنا بر این گزارش مقامات قضایی و زندان علیرغم وضعیت وخیم جسمی زینب جلالیان زندانی سیاسی کُرد محکوم به حبس ابدبا معالجه پزشکی وی در خارج از زندان مخالفت میکنند.
این سازمان حقوق بشری میگوید: این زندانی سیاسی کورد به شدت بیمار است و به مراقبتهای پزشکی تخصصی در خارج از زندان نیاز دارد.
عفو بینالملل امتناع از درمان زینب جلالیان را مجازات مضاعف و اخذ “اعترافات اجباری” از او میداند.
عفو بین الملل از فعالان حقوق بشر میخواهد که با نوشتن نامهای به زبان فارسی، انگلیسی، اسپانیایی، فرانسه یا هر زبان دیگری از مقامات حکومت ایران بخواهند که سه خواسته ذیل را در رابطه با وضعیت زینب جلالیان عملی کنند:
فورا مراقبتهای پزشکی تخصصی مورد نیاز زینب جلالیان از جمله عمل جراحی چشم در خارج از زندان را فراهم کرده و از او در برابر شکنجه و سایر بدرفتاریها از جمله امتناع از مراقبتهای پزشکی مناسب محافظت کنند،
به توصیه کارگروه سازمان ملل در مورد بازداشتهای خودسرانه مبنی بر آزادی فوری زینب جلالیان و تامین حق برخورداری از جبران خسارت ٬عمل کنند و دستور دهند که یک تحقیق فوری، مستقل و بیطرفانه در خصوص شکایات مرتبط با شکنجه و سایر بدرفتاریها با زینب جلالیان صورت گیرد.
زینب جلالیان ، متولد سال ۱۳۶۱ خورشیدی از اهالی شهرستان ماکو می باشد که در سال ۱۳۸۶ در کرمانشاه دستگیر شد و در سال ١٣٨٦ به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از احزاب کئردی به اعدام محکوم شد.
محکومیت وی در سال ۱۳۹۰ به حبس ابد کاهش یافت. از سال ۸۶ تاکنون در زندان به سر میبرد و سنگینترین حکم محکومیت (حبس ابد) را در میان زندانیان سیاسی زن دارد و با گذشت نه سال، اکنون بدون حق مرخصی در زندان خوی به سر میبرد.
زینب جلالیان از تاریخ بیست و شش اسفند ماه هزار و سیصد و نود و پنج تاکنون به واسطه اقدامات ناصواب مقامات زندان خوی (محل اقامت موکله) در تدارک دفترچه معاینات نوبتی ( هفتگی و ماهانه) به وجهی که خالی از هر گونه حقیقتی در این باره است و ایضاً ارائه گزارش خلاف واقع به نهادهای بین المللی و حقوق بشری و من جمله گزارشی که مبین رسیدگی ها و معاینه های مرتب و متناوب پزشکی در ارتباط با بانو است، وارد اعتصاب درمانی تا مدت زمان نامحدود شده بود.
عدم رسیدگی به وضعیت این زندانی سیاسی کورد در زندان خوی در نهمین سال حبس وی در حالی صورت می گیرد که تاکنون چندین نهاد حقوق بشری بین المللی خواستار آزادی و رسیدگی به وضعیت وخیم و نگران کننده وی شده اند.