نامه نرگس محمدی خطاب به دادستان کل کشورایران

0
1128

نرگس محمدی نرگس محمدی متولد ۱۳۵۱ در زنجان است. وی فعال حقوق بشر، زندانی سیاسی، روزنامه‌نگار و عضو شورای عالی سیاستگذاری ادوار تحکیم وحدت، نایب رئیس و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و رئیس هیئت اجرایی شورای صلح ایران است. او در سال ۲۰۰۹ برنده جایزه بین‌المللی بنیاد الکساندر لانگر شد. همسر او، تقی رحمانی نیز از فعالان سیاسی است.

به دنبال برگزار شدن دادگاه تجدید نظر نرگس محمدی، نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر در روز دوشنبه، بیست و نهم شهریور ماه، این دادگاه پیش از دریافت مدارک آخرین دفاع متهم، حکم دادگاه بدوی را عینا تایید کرده است. بر اساس این حکم نرگس محمدی در مجموع به ۱۶ سال حبس محکوم است.

جعفر منتظری، دادستان کل کشور اران، در واکنش به نامه چهارده نماینده مجلس شورای اسلامی به رییس قوه قضاییه که خواستار ورود این مقام قضایی به پرونده نرگس محمدی و دستور بررسی مجدد این پرونده براساس رأفت اسلامی و توجه به ایرادات حکم صادره شده بودند، گفت: «نمایندگان قبل از نوشتن نامه در حمایت از عناصر مطرود، وضعیت پرونده آن‌ها را بررسی کنند و آن را موردبررسی قرار دهند.»
این مقام قضایی همچنین نرگس محمدی را جزیی از یک ضلع مثلث شوم نامید که اگر قوه قضائیه اسناد تخلف او و دیگر افرادی شبیه او او را برملا نمی‌کند دلیل این نیست که انسان‌های خوبی هستند.

متن نوشته نرگس محمدی خطاب به دادستان کل کشور نامه ای انتشار داده است که در ذیل عینا می آید.

جناب آقای جعفر منتظری

دادستان محترم کل کشور

با سلام و احترام

فرمایشات حضرتعالی را در تاریخ بیست و نهم مهرماه سال 1395 در یکی از جراید خواندم. حضرتعالی با کلامی عتاب‌آلود و تهدیدآمیز نسبت به نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی که نامه‌ای برای رسیدگی مجدد به پرونده‌ام مرقوم فرموده بودند، مرا “ضلع شوم مثلثی” ( فرضی از منظر جنابعالی)، فردی که “پرونده‌ای دارم که از وضعیت مناسبی برخوردار نیست” و “عنصر مطرود” خطابم کرده‌اید. تهدید کرده‌اید که “اگر قوه قضائیه اسناد تخلفم را بر ملا نمی‌کند دلیل بر این نیست که انسان خوبی هستم” و با الفاظی که نه در شأن نمایندگان و منتخبان ملت است و نه شنوندگان فرمایشات دادستان کل، نمایندگان و مسئولانی را که انتقاد می‌کنند را مسئولانی دانسته‌اید “که از سر جهل و غفلت حرکت می‌کنند و جامعه و نظام را دچار مصیبت بزرگی می‌کنند.” بی‌مقدمه خدمتتان عرض می‌کنم، سخت مشتاقم و درخواست عاجل دارم هر آنچه نسبت به تخلفات شرعی، قانونی، انسانی اینجانب در دست دارید، از طریق تمام رسانه‌هایی که در اختیار دارید، برملا بفرمائید. به‌یاد داشته باشید، او که اصرار برعلنی بودن دادگاه داشت، من متهم بودم و آنکه اصرار بر خفا و پنهان بودن آن داشت، قوه قضائیه بود.
به‌همین صراحت عرض می‌کنم به‌قدری تخلفات و توهین‌های اخلاقی علیه زنان در سلول‌های انفرادی بازداشتگاه‌های امنیتی دیده و شنیده‌ام که اگر روز بر ملا کردن اسناد باشد، او که در موضع تهدید است من هستم نه دیگران.
پس بهتر است به‌گونه‌ای سخن گفته شود که اینطور برداشت نشود که مقامات حکومتی فقط به بولتن‌ها توجه می‌کنند و توجهی به دفاعیات متهم ندارند؛ روشی که نتیجه‌اش به رویه تبدیل شدن فرهنگ “بگم و بگم” در میان مقامات حکومتی می‌شود.

جناب آقای دادستان

من یک فعال حقوق بشر هستم. تاکنون نوشته‌هایم با محوریت قانون و اعلامیه جهانی حقوق بشر و حقوقِ نوشته شده بر اوراق کتاب، بوده است اما این نامه را از داخل زندان و بر مبنای حیثیت و شرف انسانی می‌نویسم که بر اوراق و کتب قانون، نانوشته، اما بر جانم حک شده است.

من یک انسانم. من یک شهروند آزاد ایرانی‌ام. پس اجازه تعرض به حیثیت و هویت و موجودیت انسانی‌ام نخواهم داد و تا احقاق حقم و اجرای عدالت سکوت نخواهم کرد. پس منتظر شنیدن سخنانی هستم که مبنای حقوقی داشته باشند.
جناب آقای دادستان
قوه قضاییه که شما نیز عضوی از آن هستید، حکمی غیر عادلانه علیه اینجانب صادر کرده که به الزام قانون، زندان را تحمل خواهم کرد؛ نه قصد تخطی و فرار دارم و نه قصد بازگشت دارم اما مطمئن باشید پرونده من از هزاران هزار پرونده ایرانیان باشرفی است که نه‌تنها وضعیت نامناسبی ندارند بلکه برگی افتخار آفرین از مبارزات حق‌طلبانه ملتی است که جان و مالشان را برای آزادی و عدالت داده‌اند و خواهند داد.

اگر فرض حضرتعالی بر این است که بنده مطرود همان قدرتمدارانی هستم که اعلام بیزاری و بیگانگی و جدایی مرامشان نموده‌ام، جای بسی رضایت و شکرگزاری است، اما من نه ضلع و زاویه مثلث شوم متصور حضرتعالی، که مؤمن به کرامت والای انسانی از طریق تلاش برای تحقق آن می‌باشم.

پیشنهاد می‌کنم اگر قصد بر ملا کردن و رسوا نمودن دارید که همگان بدانند چه کسی خوب و چه کسی بد است، نگاهی به پرونده متهمان کهریزک، دروغ گویان و دزدان بیت المال، حمله کنندگان به کوی دانشگاه و آمران و عاملان فجایع سال ۸۸ بیفکنید تا متوجه شویم که کدام یک از مسئولان از سر جهل و غفلت حرکت کردند و می‌کنند و جامعه دچار چه نوع مصیبت بزرگی شده است.

در پایان اعلام می‌کنم آماده‌ام صفحه به صفحه کیفرخواست و دفاعیاتم و لحظه به لحظه زندگی‌ام را بر ملا کنید تا همه ما نزد افکار عمومی به قضاوت نشانده شویم تا مطرود شود هر کدام از ما که سزاوار طرد شدن است.

نرگس محمدی

آبان ماه 1395

زندان اوین