در دو سالی که گذشت شاهد بی مبالاتی های متعددی از شهرداری بوکان در حوزه محیط زیست بوده ایم؛ از تعقیب وگریز و اعدام سگهای بلاصاحب و آلوده شدن آبهای زیرزمینی و سطحی بر اثر انباشت زباله های شهری گرفته(زباله دانی شیخلر) تا درخت زدایی، گوشه ای از فجایع زیست محیطی در سطح شهر بوکان است، که متاسفانه با سکوت شهروندان، فعالان مدنی و رسانه های جمعی همراه بوده است.
در شرایط کنونی که با عمیق ترین بحرانهای هولناک زیست محیطی دست پنجه نرم می کنیم و هر سال شاهد مرگ کثیری از مردم بر اثر بدی آب و هوا هستیم و برای بالانس کردن و سالم سازی هوا به میلیون ها هکتار جنگل در کشور نیاز داریم و در عین حال شهر بوکان یکی از محدود شهرهایی است که دارای کمترین سرانه فضای سبز است ؛ حال با عنایت به این کمبود چه در سطح کشوری و چه در سطح منطقه ای، زدودن درختان در فضای شهر، بدونِ استفاده از سبک های نوین جابجایی برای انتقال درختان بزرگ سال، بریدن و شکستن درخت،عملی بسیار زشت و منفعت طلبانه و در تقابل با اهداف توسعه پایدار می باشد.
شهرداری در روز روشن، در انظار عمومی به بهانه های پنهان و رسانه ای نشده ، اقدام به ریشه کنی درختان میکند و کما فی السابق از روشهای غیر اصولی و غیر علمی هَرس کاری و مراقبتی که به نابودی درختان می انجامد استفاده می کند.
در جدیدترین اقدام شهرداری بیش از دهها اصله درخت بزرگ سال در مابین مسیر فلکه معلم تا فلکه شهرک را به بهانه ساخت زیرگذر ریشه کن کرده و سرنوشت شان در هاله ابهام است و از طرف شهرداری هیچ گونه اطلاع رسانی نشده است.این در حالی است که قبل از شروع طرح احداث زیر گذر میدان معلم بارها از طرف انجمن مدافعان محیط زیست با مخالفت روبرو شده بود،اما هیچ اعتنایی به این مخالفتها از طرف شهرداری نشد که نشد.
عقل و قانون حکم می کند چنانچه در مواردی ناگزیر به حذف مکانی درختان باشیم، بایستی مکان مناسبی برای جایگزینی آن پیش یینی شود، چراکه به رغم پیشرفتهای تکنیکی در باغبانی امکان جابجای و کاشت مجددشان فراهم شده است. بنابراین در حالی که نیاز حیاتی به حفظ درختان وجود دارد، نابودی آنها را بایستی به محالات تبدیل کنیم.
