نویسندە: تەواری کوردستان ، اسرین …
Tawarikurdistan ; Asrin
کوردستان نام جغرافیایی است که شامل استان های سنندج، اورمیه، کرمانشاه،لورستان، چهارمحال و بختیاری، ایلام و بخش هایی از خراسان شمالی می باشد. این ناحیه از جانب رژیم جمهوری اسلامی اشغال شده است. پس از انقلاب سال ۱۳۵۷همزمان با فتوای جهاد خمینی علیه مردم آزادی خواه و صلح طلب کوردستان، این سرزمین مورد حمله ی رژیم نوپا و جنایت کار جمهوری اسلامی گردید.
خمینی در ۲۸ مرداد سال ۱۳۵۸خطاب به مردم کوردستان:
این توطئه گرها در صف کفار هستند، با آنها باید با شدت رفتار کرد، ژاندارمری با شدت رفتار کند، ارتش با شدت رفتار کند. اکیدا به کلیه ی قوای نظامی دستور میدهم به طرف سنندج حرکت کنند. پاسداران انقلاب در هر محلی هستند به مقدار کافی به طرف سنندج و کوردستان با پل هوایی بسیج شوند و با شدت تمام اشرار را سرکوب نمایند. تاخیر ولو به قدر یک ساعت تخلف از وظیفه و به شدت تعقیب می شود.
پس از صدور این فرمان صادق خلخالی، حاکم جنایت کار و تشنه ی خون شرع دادگاه های انقلاب، حکم تیرباران مردم بی گناه را در پاوه، مهاباد، بانه، سنندج در دادگاه های صحرایی چند دقیقه ای صادر کرد.
بنی صدر: از این لحظه ارتش حق ندارد پوتین از پای درآورد تا کوردها کاملا سرکوب نشده اند. بنابراین نیروهای سپاه پاسداران به سوی کشتار مردم بی گناه کردستان به راه افتادند تا فاجعه ای اسفبار و غیرانسانی خلق کنند. هزاران نفر در سنندج، بانه، سقز، مهاباد و پاوه کشته شدند برخی نیز دست و پایشان بر اثر اصابت خمپاره قطع شد آنها حتی به دکترها و پرستاران شهر رحم نکردند و بسیاری چون شهین باوفا، پرستار کورد سنندجی که جان بسیاری از مردم بی گناه را نجات داده بود در ۲۲ خرداد سال ۱۳۵۹ بازداشت و در محوطه ی دادگاه سنندج تیرباران شد.
نیروهای سپاه پاسداران در بحبوبه ی خون و آتش، کوردهایی را که زخمی شده بودند و توان راه رفتن نداشتند را بر روی بلانکارد می گذاشتند و خود آنان را راهی جوغه های اعدام می کردند. خون آشام های جمهوری اسلامی به تجاوز و غارت جمهوری اسلامی به تجاوز و غارت سرزمین کوردستان ادامه دادند و در بسیاری از شهرها و روستاهای این سرزمین مانند قارنه، قلاتان، کانی مام سید، گولی و ایندرقاش حمام خون به راه انداختند. آنها حتی به کودکان نیز رحم نکردند و بسیاری از کودکان زیر پوتین های این جلادان خفه شدند و در نهایت محصولات این قشر زحمت کش را به تاراج بردند.
صادق خلخالی، قاضی که جرعه جرعه خون می نوشید.
سخن صادق خلخالی در مورد متهم:
” فقط به کسانی اجازه داده می شود که وکیل داشته باشند که لال باشند”.
صادق خلخالی در ۲۴ بهمن سال ۱۳۵۷ به سمت رئیس دادگاه انقلاب اسلامی منصوب گردید. او که به حاکم مرگ معروف بود، ده ها هزار انسان بی گناه را روانه ی جوغه های اعدام کرد. خلخالی دادگاه های خود را طبق رویه های قانونی و متعارف پیش نمی برد و از این رو بیشتر اوقات خود او به فرد به اصطلاح متهم شلیک می کرد. از او به عنوان روحانی تشنه ی خون نیز یاد می شود. خلخالی در مصاحبه با روزنامه ی لو فیگارو گفت: اگر فردی را که اعدام کرده ام بار دیگر زنده شود و قدم بر روی زمین بگذارد، بازهم بدون تاخیر و معطلی اعدام خواهم کرد. تجاوز جنسی به زندانیان زن و مرد طی بازجویی به منظور گرفتن اعتراف از سوی خلخالی مجاز عنوان شده بود. برای زنان محکوم پیش از اعدام، صیغه ی اجباری با پاسدارها در نظر گرفته بود و در این مورد گاهی حتی باردار بودن زن زندانی نیز مانع نمی شد. در دادگاه های وی هیئت منصفه ای وجود نداشت و متهم از داشتن وکیل محروم بود. او جلسات دادرسی را به سبک و ثیاق خودش برگزار می کرد. گاهی جلسات دادرسی را در نیمه های شب برگزار می کرد. به گفته ی شاهدان عینی او برخی جلسات را با بذله گویی حول و حوش اعدام ها آغاز می کرد و حاظران نیز به قهقهه های جنون آمیز تن می دادند.
مصاحبه خلخالی با روزنامه ی کیهان: مذاکره ی جمهوری اسلامی با احزاب در کوردستان فقط با زبان اسلحه خواهد بود.
خلخالی: می ایستادم تا اعدام بشوند و بعد با خیال راحت بخوابم.
اکنون با گذشت چهل سال از انقلاب اسلامی و عبور از خلخالی ها و جنایت کاران تشنه به خون انسان های بی گناه، اعدام و شکنجه و دادگاه های تهی از قانون همچنان وجود دارد. خلخالی از بین نرفت بلکه تکثیر شد. در حال حاضر حدود هزاران حاکم شرع که ایدیولوژی خلخالی منشانه دارند در کوردستان فعالیت می کنند. اکنون رژیم جمهوری اسلامی با فرمان جهاد کوردها را ژنوساید نمی کند بلکه به شیوه ای مدرن تر و مخفیانه کوردها را قتل عام می کند. میراث خلخالی این حاکمان نوپا و تشنه به خون هستند. در کوردستان حتی یک قاضی کورد وجود ندارد و حاکمان شرع جمهوری اسلامی با برپایی دادگاه های اسلامی، کوردها را روانه ی جوغه های اعدام می کنند. برخی برای متهمان اتهام سازی می کنند و حاکمان شرع اتهاماتی واهی و ساختگی به آنان می چسبانند و از دید آنها کوردها مجرم زاده می شوند چون کورد هستند، کورد بودن در قوانین جمهوری اسلامی جرم است.
نمونه ای از این اعدام ها:
فرزاد کمانگر، معلم، شاعر، روزنامه نویس و فعال حقوق بشر بود که در سال ۱۳۸۵ از سوی نیروهای اطلاعات دستگیر شد. در سال ۱۳۸۶ از سوی شعبه ی ۳۰ دادگاه انقلاب حکم اعدام گرفت.
اتهامات واهی وی از این قبیل بود: محاربه، اقدام علیه امنیت ملی و بمب گذاری. این اتهامات هرگز و هیچ گاه ثابت نشدند.
زانیارو لقمان مرادی، اهل مریوان که قاضی صلواتی آنها را به اعدام محکوم کرد.
هوشنگ رضایی اهل نهاوند، رضا ملازاده اهل روستای آشناک از توابع شهرستان سلماس، بهروز آلخانی شهروند کرد ساکن سلماس، سیروان نژادی او بدون اجازه ی دفاع در جلسه ی دادگاه و بدون داشتن وکیل با حکم قاضی جوادی کیا به اعدام محکوم شد. ابراهیم عیسی پور اهل سردشت، علی و حبیب افشاری، دو برادر زندانی اهل مهاباد و ….. به اعدام محکوم شدند.
از قاضی های جنایت کار رژیم که جوانان بی گناه کورد را روانه ی جوغه های اعدام می کنند می توان حسن بابایی، رئیس شعبه ی اول دادگاه عمومی و انقلاب سنندج نام برد. او به صدور احکام ناعادلانه و خلخالی مآبانه شهرت دارد. او همچون خلخالی به برگزاری دادگاه های چند دقیقه ای علاقه ی وافری دارد. از جمله دادگاه های چند دقیقه ای که وی علیه فعالان سیاسی برگزار کرده است می توان به صدور حکم اعدام حبیب الله لطیفی در ۱۰ تیر ۱۳۸۷ که تنها در سه دقیقه برگزار شد اشاره کرد. صدور حکم ۱۶ سال حبس برای احسان فتاحیان در دادگاهی ۱۰ دقیقه ای.
ابوالقاسم صلواتی
او ریاست شعبه ی ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی را بر عهده دارد. او در ابتدا حاکم شرع دادگاه های کرمانشاه بود و به دلیل صدور احکام اعدام های بی حد و حساب به همدان ترفیع گرفت. او به قاضی مرگ مشهور است. او با فرمان خمینی در ده سال اول انقلاب بیش از ۱۱ هزار نفر را به اعدام محکوم کرد. دادگاه هایی که او برگزار می کرد هیچ شباهتی به دادگاه نداشت چراکه عدالت در آن نادیده گرفته می شد. در واقع او با رد روند منصفانه دادرسی، عدم دسترسی به وکیل، استفاده از استدلال های دروغین، شواهد ساختگی و محکومیت از پیش تعیین شده ی متهم، جلسات دادگاه را برگزار می کرد. او سواد حقوقی ندارد و به قاضی دارزن شهرت دارد.
اتحادیه ی اروپا قاضی صلواتی را به دلیل نقض آشکار حقوق بشر و اعدام بی پایه و اساس هزاران انسان بی گناه تحریم کرد. وزارت خزانه داری آمریکا در ۲۸ آذر۱۳۹۸ قاضی مرگ را به دلیل صدور حکم اعدام برای بسیاری از زندانیان سیاسی و فعالان حقوق بشر تحریم کرد.
حسن بابایی ها و صلواتی ها همان خلخالی هستند که شال قضاوت برگردن نهاده اند. جلسات دادگاهی که این جنایت کاران برگزار می کنند بیشتر شبیه سیرک و تئاتر مضحکی است که در نهایت انسانهای بی گناه همچون روزنامه نگاران و فعالان سیاسی را با طرح و چسباندن اتهام های واهی روانه ی جوغه های اعدام می کنند. تاریخ ثابت کرده که این افراد همیشه بازنده ی میدان بوده اند و هرگز نتوانسته اند سد فعالان سیاسی و انسان های آزادیخواه شوند.
نظرات
