نگارنده: فواد شیربیگی
تمامی حکومتهای استبدادی جهت کنترل مردم تحت سلطه خود و جلوگیری از سرپیچیهای احتمالی، سعی در تزریق تفکر کنترل همه جانبه جامعه از سوی خود را دارند و برای این منظور از یکسری نمادها و آموزه های فرهنگی استفاده میکنند که گاهاً به علت تبلیغ وسیع آن، بصورت ناخودآگاه، به شکل قسمتی از فرهنگ جامعه بروز و خودنمایی میکند.
یکی از مهمترین حسهای موثر در ذهن انسان، حس بینایی است که به ساده ترین شیوه ممکن برای کنترل ذهن به کار میرود و در طول حیات انسان و در همه کشورهای جهان به منظورهای گوناگون مورد استفاده قرار گرفته است. امروزه نیز با گسترش رسانه های مختلف، این تاثیرگذاری دو چندان شده و تقریباً کمتر کشوری را میبینیم که مردمانش تحت تاثیر این تصاویر قرار نگیرند. باید خاطرنشان کرد که تصاویری که بصورت زنده و در طول فعالیت روزمره توسط انسانها مشاهده میشوند، تاثیر چند برابری در تلقین اهداف و نیات نهفته در این تصاویر داشته و بسیار مهمتر خواهد بود که این تصاویر انسانهایی باشند که آگاهانه یا ناخودآگاه به شکل تصاویر تبلیغی در می آیند.
با توجه به اهمیت این موضوع و تاثیر شکل و گفتار انسانها در میزان تاثیرگذاری تلقین استیلای اندیشه حاکم بر جامعه، تمامی حکومتها و به نسبتهای متفاوت، به تاثیرات فرهنگی در شکل گیری این نمادها اهمیت داده و در سیستمهای آموزشی و قوانین کشوری نیز گنجانده میشوند. مخصوصاً در سیستمهای ایدئولوژیک اهمیت این راهکار به حدی است که به حوزه خصوصی انسانها نیز راه پیدا کرده و جمهوری اسلامی یکی از بارزترین نمادهای این نوع نگرش و عملکرد است که از روز استیلای قدرت خود بر ایران، بیشترین دخالت را در تمامی حوزه های عمومی و خصوصی جامعه ایران وارد نموده و از تمامی پیش زمینه های مذهبی و فرهنگی و با بکارگیری تمامی امکانات حکومتی استفاده نموده است.
یکی از بارزترین حوزه های دخالت حکومت ایران که بیشترین نمود را در سطح جامعه داشته و بیشترین توده های مردم را نیز در برمیگیرد، شیوه پوشش و نوع لباس پوشیدن مردم و مخصوصاً زنان است که همزمان از همه ابزارهای اعمال قدرت و الزامی برای این منظور استفاده کرده و در کنار آن نیز با بهره گیری از سیستم آموزشی و تبلیغی کاملاً ایدئولوژیک حکومتی خود، سعی در تزریق فرهنگ مورد نظر خود داشته و هزینه های کلانی را نیز با توجه به اهمیت این موضوع در تلقین تفکر کنترل جامعه از سوی حکومت، تقبل کرده و میکند.
یکی از برجسته ترین موارد این تلاشها که عمر آن به درازای عمر حکومت اسلامی می باشد، قانون حجاب اجباری است که در آغاز با شعار *یا روسری یا توسری* از سوی اراذل و اوباش حامی حکومت در جامعه مطرح و علیرغم مقابله زنان و آزادیخواهان در آغاز، حکومت توانست آنرا بر مردم ایران تحمیل کند و در ادامه با استفاده از ابزارهای مختلف آموزشی و فرهنگی، فرهنگ ارتجاعی و مردسالارانه متوحش خود را نیز به عنوان پشتیبان فکری آن ترویج کند.
تعریف مذهبی از زن به عنوان کالای جنسی و مورد طمع دائمی مردان و سقوط جایگاه والای انسانی زن به عنوان “توالت جنسی”، در کنار مخدوش نمودن و پایین آوردن جایگاه و وظیفه اجتماعی مادر به عنوان وسیله زاد و ولد در مالکیت مرد و بازتعریف حکومتی از جایگاه زن نمونه به صورت کنیزک خانگی، تمامی تفکر واقعی ای بود که جمهوری اسلامی درباره زن داشته و آنرا ترویج مینماید و با حذف جایگاه اجتماعی و انسانی زن الگو در جامعه عملا سعی در حذف نیمی از جامعه از روند اجتماعی و مبارزاتی داشته و در تلاش است نیمی دیگر را نیز با شستشوی مغزی و تزریق نگرش حکومتی در باره زن در ذهن آنان و یا با تلقین نمادهای موثری از کنترل کامل ذهن و عین جامعه به وسیله کنترل زن و حجاب اجباری از مبارزه بر علیه خود کنار بگذارد.
ازاینرو شاهد هستیم که بصورت دائمی و مرتب، با توجه بیش از حد به مساله حجاب در تمامی عرصه ها، در این راستا گام برداشته و همه مبارزات زنان برای احقاق حقوق انسانی و شهروندی خود در لوای تبلیغ بد حجابی به شکل تبلیغات خارجی تهبیر کرده و به خورد مردم میدهد.
باید توجه داشت که همه ارزشهای انسانی زن و حقوق اجتماعی یک زن به وسیله ابزاری به نام حجاب اجباری پایمال شده و مبارزه با حجاب اجباری و نه میل به برهنگی، بلکه اولین گام برای شکستن دیوارهای سیستمی است که انسان را به بندگی کشیده و این بندگی جنسیت نمیشناسد و اگر جسم زن را در چادر اسیر کرده.
ذهن و تفکر مردان در ایران را نیز در منجلاب فرهنگ ضد انسانی زن ستیزی به بردگی کشیده است که این امر بسی عذاب آورتر است. باید دقت نمود که ازبین بردن هرکدام از نمادهای استیلای حکومت جمهوری اسلامی در ایران گامی است به سوی آینده ای روشن و جامعه انسانی تر و همه مردم اعم از زن یا مرد که آرزوی جامعه ای انسانی را دارند و به انسانیت به مفهوم واقعی آن اهمیت میدهند و با برداشت حکومت از جایگاه زن مخالفند باید به حجاب به عنوان اسلحه ای ضد انسانی در دست رژیم نگاه کرده و برای خلع سلاح آن بکوشند و این وظیفه بر همه مردمی که حتی اگر بنا به باورهای شخصی یا حتی زیبایی شناسی خود به حجاب به عنوان پوششی انتخابی نگاه میکنند واجب است در این مقطع که این اولین و ساده ترین حق انتخاب هر انسانی به اسلحه ای برای حکومتی استبدادی تبدیل شده به جریان مبارزه با حجاب اجباری بپیوندند.
نظرات
