حکم دادگاه میکونوس، دادگاهی که رهبران درجه 1 ایران را تاکنون نیز ممنوع الخروج و محصور در چهاردیواری ایران نموده است. حکمی که بنا بر گفته ی خود مسئولان این نظام، حداقل به مدت پنج سال ساختار اقتصادی، سیاسی و دیپلماسی این رژیم را فلج نمود و از دیگر سوی با حضور اشخاصی مانند بنی صدر در این دادگاه که خود از مسئولان پیشین رژیم بودند، و مدارک مستندی را در رابطه با جنایات رژیم افشا و به دادگاه ارائه نمودند، چهره رژیم بیش از پیش برای عرصه بین المللی نمایان گردید، چهره ای که قبل از آن ناشناس و در هاله ای از ابهام باقی مانده بود.
بعد از صدور حکم دادگاه میکونوس، تمامی کشورهای اروپایی، سفرای خود را از ایران خارج و سفرای ایرانی را اخراج و سفارتخانه های ایران در خارج بسته شد که این در قرنطینه قرار گرفتن سیاسی و زیانهای ناشی از آن تاکنون نیز بر دوش ایران سنگینی می کند.
جمهوری اسلامی تاکنون نیز نتوانسته است از هزینه های سنگینی که بعلت حکم دادگاه میکونوس متحمل شد، رهایی یابد، هم اکنون نیز سفرهای خارجی مسئولانایران گاها در خفا صورت می گیرد و گاها برخی از سفرها نیز همچون سفر اخیر روحانی به اتریش ناچارا و بر اثر فشار ناراضیان، لغو می گردند.
طی این نوشتار سخنرانی علی اکبر خامنه ای و واکنش وی به دادگاه میکونوس و حکم این دادگاه را بررسی می کنیم و در انتها نیز به خود ماجرای میکونوس می پردازیم.
خامنه ای در سخنرانی ای که بعد از حکم دادگاه میکونوس و در واکنش به حکم دادگاه که شخص وی را در برمی گرفت می گوید: “تو همین قضایای مربوط به همین دادگاهی که در آلمان تشکیل شد برای قضایای یه قهوه خانه ای، مسائل را آمدن سر هم بندی کردند دیگه، خیمه شب بازی ای درست کردن برای خودشون. این برای ملت ایران خیلی عرصه خوبی شد، خیلی درس مهمی بود که بفهمند استکبار یعنی چه؟ دولتهای بزگ و به اصطلاح مستقل عالم در دنیا چکاره اند؟
خامنه ای در ادامه، دادگاه میکونوس را توطئه خارجیها بر علیه ایران می داند، توطئه ای که از دیدگاه متلاطم از توظئه وی، همگان به صورت متفق القول آن را چیده اند و می گوید: “این قضایا برای ایران تازگی ندارد، بسیاری وقتها اتفاق افتاده است که شلوغ کرده اند، جنجال کرده اند علیه جمهوری اسلامی، گاهی سفراشون را بردند، گاهی التیماتوم دادند و چی و چی”.
رهبر کنونی جمهوری اسلامی با ادبیاتی تسمخرآمیز، رستوران میکونوس را قهوه خانه می نامد و می گوید: “سر یه قتلی که در یه قهوه خانه ای اتفاق افتاده است، اسم آن قهوه خانه هم در جهان مشهور شد، به برکت دلال بازی صهونیستها اون هم یه نفعتی ببره، قهوه خانه میکونس”.
خامنه ای در ادامه سخنان عامیانه خود که با ادبیاتی کاملا بازاری بیان می شود، حکم دادگاه میکونوس را که تماما مبتنی بر شواهد و ادله می باشد و تاکنون چندین کتاب و مقاله مستدل در این باره نگاشته شده است را بی ارزش قلمداد می کند و می گوید: “به نظر ما آنچه در این دادگاه مطرح شده است بی ارزش و بی اعتبار است و این چند تا جوان بیچاره ای هم که اونجا زندانی شده اند اگر واقعا اتهامی متوجه آنهاست باید در یک دادگاه عادل و صالح محاکمه شوند”.
وی در ادامه دادگاه میکونوس و حکم آن را دسیسه و توطئه چند کشور می شمارد که مهترین انها را امریکا برمیشمارد که با دلال بازی صهیونیستها این کار را کرده است و ادعا می کند که بعد از پازده بیست سال دیگر در خاطراتشان خواهند نوشت که انها در آنجا این کار را کرده اند و اون کار را کرده اند.
نگاهی مختصر بر ترور میکونوس:
در ماجرای ترور میکونوس که در رستورانی به همین نام واقع در برلین، آلمان و در تاریخ ۱۷ سپتامبر ۱۹۹۲ رخ داد، تعدادی از سران اپوزیسیون کُرد به قتل رسیدند. این ترور تأثیر زیادی بر روی روابط بین ایران و کشورهای اروپایی داشت.
شرح واقعه:
از آنجا که از تاریخ ۲۳ تا ۲۶ شهریور ماه سال ۱۳۷۱ کنگرهٔ جهانی احزاب سوسیالیست و سوسیال دمکرات در برلین در حال برگزاری بود، فعالین سوسیال ایران که عموماً از فعالین سیاسی ایرانی و مخالف جمهوری اسلامی ایران بودند از جمله صادق شرفکندی دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران برای شرکت در این مراسم به آلمان رفته بودند. در این میان دعوتی در روز ۱۷ سپتامبر ۱۹۹۲ از ۱۵ الی ۲۰ نفر از ایرانیان جهت حضور در رستورانی به نام میکونوس که صاحب آن فردی ایرانی بوده و پاتوق مناسبی برای ایرانیهای مقیم برلین به شمار میرفت، صورت میگیرد. در روز جلسه شش نفر از دعوت شدگان در رستوران حاضر میشوند. که علاوه بر آنها دو نفر به صورت اتفاقی و صاحب رستوران (جمعاً ۹ نفر) در رستوران حاضر بودهاند. ساعت حدود ۵۰ و۲۲ دقیقه ناگهان سه فرد مسلح وارد رستوران میشوند. یکی نزدیک در ورودی و دومی در قسمت جلویی رستوران میایستند و نفر سوم نیز مسلسل به دست وارد قسمت پشتی رستوران که ۶ ایرانی در آنجا دور یک میز نشسته بودند رفته و همه آنها را به رگبار میبندد. از جمع افراد حاضر در رستوران ۴ نفر در جا کشته میشوند ویک نفر نیز به شدت زخمی میشود و چهار نفر دیگر نیز جان سالم به درمی برند.
شهیدان ترور رستوران میکونوس:
شهدای ترور میکونوس به شرح زیرند:
- دکتر صادق شرفکندیدبیر کل حزب دمکرات کردستان ایران
- همایون اردلاننماینده حزب دمکرات کردستان ایران در آلمان
- فتّاح عبدلینماینده حزب دمکرات کردستان ایران در اروپا
- نوری دهکردیکارمند صلیب سرخ و فعال در امور پناهندگان ایرانی مقیم آلمان
ضمناً عزیز غفاری صاحب رستوران میکونوس نیز در این حادثه زخمی میشود. علاوه بر این پنج نفر دو ایرانی دیگر به نامهای پرویز دستمالچی و فرهاد فرجاد نیز دور همان میز حضور داشتند که با وجود تیراندازی شدید توسط مسلسل که توسط فرد ضارب صورت میگیرد هیچگونه آسیبی نمیبینند. دو فرد دیگر نیز به صورت اتفاقی در رستوران حضور داشتند.
نخست وزیر اسبق سوئد، رهبر وقت حزب سوسیال دمکرات سوئد و دبیر سیاسی آنزمان حزب نیز از دعوت شدگان به این میهمانی شام بودند و دعوت شرکت در آن را نیز قبول کرده بودند اما حضور آنها در آخرین ساعات لغو شد.
دادگاه محاکمه عاملان ترور
یک سال بعد از حادثه رستوران میکونوس یک ایرانی به نام کاظم دارابی کازرونی که مشکوک به عضویت در سپاه پاسداران و سازمان امنیت ایران بود و ۴ لبنانی به نامهای یوسف امین، محمد اتریس، عطاالله عیاد و عباس رحیل توسط پلیس آلمان دستگیر شدند و محاکمه متهمان در ششم آبانماه سال ۱۳۷۲ در آلمان آغاز شد. دادگاه این عده حدود ۵ سال و ۲۴۷ جلسه طول کشید و حدود ۹ میلیون فرانک هزینه در برداشت. در جلسات این دادگاه بیش از ۱۷۰ نفر در دادگاه حاضر شده و در مورد حادثه ترور شهادت دادند. شهادت برخی از این افراد بر ضد جمهوری اسلامی و برخی نیز به نفع جمهوری اسلامی ایران بود. دادستان دادگاه برونو یوست و قاضی آن فریچوف کوبش بودند. حکم دادگاه میکونوس در بیست و یکم فروردین ماه سال ۱۳۷۶ صادر شد و طی آن کاظم دارابی از اتباع ایرانی و عباس رحیل تبعه لبنانی به حبس ابد و یوسف امین و محمداتریس هر دو از اتباع لبنان به ترتیب به ۱۱ و ۵ سال زندان محکوم شدند. در این حکم متهم دیگر نیز به نام عطاالله ایاد تبرئه شد. همچنین از آنجا که در جلسات دادگاه مفهومی به نام وظایف ویژه مطرح شده بود که سران رژیم ایران تصمیم گیرندگان اصلی آن کمیته بودند، مسئولان وقت جمهوری اسلامی ایران یعنی هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور وقت ایران، علی فلاحیان وزیر اطلاعات وقت، علیاکبر ولایتی وزیر امور خارجه وقت و سید علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی ایران متهم به زمینه سازی ماجرای میکونوس شدند.
اقدامات سیاسی پس از دادگاه
دادگاه میکونوس از پراهمیتترین دادگاههایی بود که در آلمان تشکیل شد و نهایتاً مقامات عالی نظام جمهوری اسلامی را به دست داشتن به قتل مخالفین خود در خارج از ایران متهم کرد و برای اولین بار به خاطر تروریسم دولتی توسط دادگاه میکونوس محکوم شد. همچنین چند ماه بعد، «رونالد جورج» دادستان کل آلمان رهبر ایران سید علی خامنهای، رئیس جمهور علی اکبر هاشمی رفسنجانی، وزیر امور خارجه (علی اکبر ولایتی)، و وزیر اطلاعات (علی فلاحیان) وقت ایران را نیز به دخالت در این ماجرا متهم کرد. ابوالحسن بنیصدر نیز در دادگاهی که برای واقعه ترور میکونوس در آلمان تشکیل شد و مقامات عالی نظام جمهوری اسلامی را به دست داشتن به ترور رهبران مخالف کُرد متهم کرد، علیه نظام جمهوری اسلامی شهادت داد.
خدادهای مهم پس از دادگاه
کاظم دارابی ۱۰ دسامبر ۲۰۰۷، پس از تحمل ۱۵ سال حبس، از زندان آزاد شد و به ایران بازگشت. همچنین دادگاه رسیدگی به پرونده در طی حکمی کمیته امور ویژه جمهوری اسلامی را که سید علی خامنهای یکی از اعضای آن بود، متهم به دادن دستور این ترور کرد. پس از این حکم آلمان و ایران سفرای خود در دو کشور را فرا خواندند و آلمان چهار دیپلمات ایرانی را از این کشور اخراج کرد. تمامی کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز سفرای خود را از ایران فراخواندند. ایران نیز در پاسخ به این حرکت اتحادیه اروپا سفیران خود را از کشورهای عضو این اتحادیه فرا خواند و روابط دو طرف دچار بحران شد که تا سه ماه بعد و پیروزی محمد خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری ادامه داشت.
بعد از ترور میکونوس همواره نیروهای آزادیخواه و خانوادههای این قربانیان در تلاش بودند تا جلوی رستوران میکونوس (که نام آن امروز به سایگون تغییر یافتهاست) لوح یادبودی را بنا نمایند که این ایده پس از گذشت سال ها از حکم دادگاه میکونوس توسط شهردار منطقه شارلوتن بورگ برلین، مونیکا تیمین عملی شد. سران جمهوری اسلامی سعی داشتند جلوی برگزاری دادگاه برلین و نتایج آن را بگیرند. آنان با تهدید به اینکه بنای این لوحه بیپاسخ نخواهد ماند و ایران نیز در اقدامی جلوی سفارت آلمان در تهران، لوحه قربانیان بمبهای شیمیایی جنگ ایران – عراق را با نام شرکتهای آلمانی شریک در تهیه بمبهای شیمایی برای عراق برپا میکند، کوشش نمود که مانع برپایی این لوحه گردد. ولی مونیکا تیمن به این موضوع اهمیت نداد و بنای لوح یادبود را به مرحله عمل درآورد. متن این لوح به شرح زیر است: دراین محل، محل قدیمی رستوران میکونوس در تاریخ ۱۷ سپتامبر ۱۹۹۲، رهبران حزب دمکرات کردستان ایران دکتر صادق شرفکندی، فتاح عبدلی، همایون اردلان به همراه نوری دهکردی، سیاستمدار ساکن برلین توسط حاکمان سابق ایران به قتل رسیدند. آنان درراه مبارزه برای آزادی و حقوق بشر کشته شدند.. محمود احمدینژاد، شهردار وقت تهران پیرو نصب این تابلو اعلام کرد لوح یاد بود جانبازان شیمیایی جنگ ایران و عراق را در برابر سفارت آلمان در تهران نصب خواهد کرد.