جایگاه حزب دموکرات و موضع گیریهای اخیر رژیم در گفتگو با بهزاد خوشحالی

0
1460
behzadxoshhali
بهزاد خوشحالی

روژ کورد: خبرگزاریهای رژیم ایران از اوایل سال جاری خورشید و در پی فراخوان حزب دموکرات مبنی بر از سر گیری مبارزات علیە رژیم اشغالگر ایران،

موجی از تبلیغات گستردە و سازماندهی شدە را بار دیگر علیە این حزب و سایر احزاب کورد شروع نمودەاند.

اتهام سازیهای برنامەریزی شدەی رژیم تهران در روزهای اخیر واکنش سایت رسمی حزب دموکرات کوردستان ایران را در پی داشت و بخشی از فعالیتهای چند روز گذشتەی دستگاههای رژیم را تلاش برای جنگ افروزی میان احزاب کوردستانی دانست.

در نتیجەی پیگیریهای مستمر خبرنگار روژ کورد، بیش از یکصد گزارش و مصاحبە تنها طی یک ماه گذشتە از در سایتها و خبرگزاریهای رژیم منتشر شدە کە در بیشتر این گزارشها حزب دموکرات بە شروع کنندەی جنگ در کوردستان و کشتار مردم متهم شدە است.

خبر نگار روژ کورد جهت واکاوی ابعاد مختلف این تبلیغات و جایگاه حزب دموکرات با فعال سیاسی شناختە شدەی کوردستان، آقای بهزاد خوشحالی گفتگویی را انجام دادە است کە متن این گفتگو در پی می‌آید:

بهزاد خوشحالی در مورد اینکە چرا حزب دموکرات بیشتر از دیگر احزاب کورد از سوی دستگاههای تبلیغاتی نشانە می‌رود، گفت:

خوشحالی: ابتدا لازم می دانم به عنوان مقدمه، به یک موضوع اشاره کنم:

پس از مرگ آیت الله خمینی و انتخاب آیت الله خامنه ای به عنوان رهبر جدید ایران، در نخستین جلسه ی شورای عالی امنیت ملی، از دکتر عبدالرحمان قاسملو و دکتر شاپور بختیار به عنوان جدی ترین تهدید علیه رهبری جدید و شخصیت هایی که رهبری همواره زیر سایه ی آنها قرار خواهد گرفت نام برده می شود و در همان جلسه، طرح عملیاتی کردن حذف فیزیکی هر دو چهره، در دستور کار قرار می گیرد. همچنان که می دانیم دکتر قاسملو در چهلم آیت الله خمینی و دکتر بختیار مدتی بعد ترور می شوند و جمهوری اسلامی با آگاهی از هزینه های ترور، طرح خود را به اجرا می گذارد.

 شاید همین مقدمه کافی باشد تا جایگاه حزب دمکرات را در دکترین امنیت ملی ایران بهتر بشناسیم و دریابیم که این حزب، همچنان بزرگترین تهدید امنیتی برای جمهوری اسلامی در مناطق کردنشین ایران به شمار می آید و علیرغم تلاش های فراوان برای نابودی موجودیت آن، همچنان، ساختار خود را به عنوان یک حزب عمده ی کردستانی و به جرات می گویم ایرانی، حفظ کرده است و پیوندهای تشکیلاتی آن با درون شهرها و روستاها، از انسجام نسبی برخوردار است.

این فعال سیاسیی کوردستان در مورد جایگاه حزب دموکرات اظهار داشت : علاوه بر آن، حزب در گسترەی بین المللی نیز دارای مشروعیت است و علاوه بر مشروعیت، دارای جایگاه دیپلماسی قابل اتکایی است که می تواند در موقعیت های جوشان، حزب را در جایگاه یکی از طرف های اصلی گفتگو بنشاند.

نکته ی مهم دیگری که باید بدان اشاره نمود آن است که جمهوری اسلامی بیش و بهتر از هر کس دیگری با این واقعیت آشناست که بزرگترین سرمایه ی انسانی – و در هنگامه ی وقوع بحران پتانسیل عملیاتی- حزب نه در اردوگاه ها بلکه در شهرها و روستاهای کردستان است و این سرمایەی عظیم، هر لحظه می تواند به یک جریان غیر قابل کنترل تبدیل شود که نظام سلطه را با تهدید جدی روبرو سازد. از این رو طرح پروژه ی “شار و شاخ”، دست گذاردن روی نقطه کاستی نظام و همزمان مزیت عملیاتی حزب نیز هست. ورود مقاومت و دفاع مشروع به ذهن شهرها و آمدن آن بر روی سفره های مردم، بزرگترین تهدید برای جمهوری اسلامی می تواند باشد.

 از موضوعات دیگری که بهزاد خوشحالی بدان اشاره نمود ناتوانی جمهوری اسلامی در تکرار سیاست های پیشین است وی در این باره گفت: گروه سلطه دیگر نمی تواند سیاست های سرکوب خود را نظیر آنچه در سال های اولیه ی پیروزی انقلاب، به اجرا گذاشت پیش براند چون دریافته است که رسانه و افکار عمومی، بزرگترین مانع خواهند بود و هرگونه اقدام نظامی غیر متعارف ایران در یک بحران احتمالی، نظام بین الملل را علیه جمهوری اسلامی به واکنش واخواهد داشت. رژیم نه دیگر می تواند میکونوس دیگری را تکرار کند و نه نیروی زمینی خود را با عبور از مرزها برای نابودی اردوگاه ها گسیل دارد و همچنان وجهه ی حقوقی خود را نیز حفظ کند هرچند در صورت مواجهه با یک بازی حداکثری، نشان داده است که ظرفیت هایی برای هزینه ی حداکثری دارد اما به خوبی می داند که این هزینه ها بسیار کمر شکن خواهند بود.

در پاسخ به یک مساله ی دیگر که چرا جمهوری اسلامی تلاش می کند حزب دمکرات و نیروهای کرد را به عنوان آغازگر بحران کردستان بشناساند باید گفت این سیاست، پاسخی به طرح موضوع “مقاومت مشروع” از سوی گروه های کرد است.

پیش دستی ایران برای معرفی کردها به عنوان شروع کننده ی بحران، هراس از به رسمیت شناختن حقوقی مقاومت مشروع از سوی نهادها و حکومت ها در قواره ی بین المللی است. احزاب کردستانی علیرغم تلاش های فراوان ایران هرگز در لیست ترور سازمان ها و نهادهای بین المللی قرار نگرفته اند و اتفاقا به عنوان قربانیان تروریسم بین الملل ایرانی شناخته شده اند و به قناعت رسیدن مقاومت مشروع کردها در نظام بین الملل، روند حقوقی استیفای حقوق کردها را با شتاب بیشتری به پیش خواهد برد.

موضع مهم دیگری که باید بدان اشاره نمود آن است که جمهوری اسلامی در دکترین امنیتی خود، تلاش می کند مخالفان خود را ابتدا از حالت سازمانی خارج کند و اصولا ساختارهای سازمانی اپوزیسیون را به نابودی بکشاند و آنها را به جزیره های کوچک مخالفان تبدیل و در ادامه با سیاست های دیگر، اتمی سازد. همچنین مهمترین تلاش ایران برای نابودی اپوزیسیون، گسست و در ادامه قطع روابط آنها با داخل بودە است. در این سیاست، نظام موفق شده است بسیاری از سازمان های مخالف خود را در گستره ی ایرانی، با این طرح، متوقف و در ادامه غیرکارا نماید اما هرگز نتوانسته است استخوان بندی احزاب کردستانی را درهم بشکند و رابطه ی آنها را با درون کردستان دچار گسست نماید که این مساله برای جمهوری اسلامی یک سرشکست بزرگ است. ساختار سازمانی احزاب کردستانی علیرغم اردوگاه نشینی بلند مدت، انشعاب ها و فشارهای همه سویه- اگرچه نمی توان در بی تاثیر نبودن آنها شک کرد – اما همچنانکه گفته شد نتوانسته شاکله ها را هدف قرار دهد و به همین دلیل، حزب دمکرات و سایر احزاب کردستانی همچنان یک تهدید جدی به شمار می آیند.

یک نکته ی دیگر که باید بدان اشاره نمود و به باور من از اهمیت ویژه برخوردار است آن است که در طول دو دهه ی گذشته رژیم توانسته بود حزب دمکرات را وارد یک حالت دفاعی نماید و به زعم خود، این دفاع را به مرحله ی “دفاع انفعالی” فرو کاهد، اما برنامه ی خروج از اردوگاه ها و بازگشت به نقطه ی صفر مرزی، طلیعه ی خروج از حالت دفاعی به وضعیت تهاجمی است که این مساله نیز حزب را با پتانسیل نیروی انسانی داخل کردستان، به یک تهدید یالقوه تغییر ماهیت خواهد داد.

حزب دمکرات کردستان اگر بتواند بر “قیدهای خودنهاده” غلبه کند و با خروج از هویت مقاومت، به مدار هویت مشروعیت بخش و هویت سازمان یافته ارتقا یابد به باور من، خواهد توانست نیروهای کردستانی را به بزرگترین تهدید عملیاتی علیه نظام جمهوری اسلامی تغییر ماهیت دهد.

نباید فراموش کرد که تهدیدهای پیش روی ایران در داخل، چه سیاسی در درون نظام به دلیل بروز شکاف های جدی در نظام تصمیم گیری و اجرا و چه در پهنه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که حتی از آن تعبیر به فروپاشی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و …می شود می توانند بزرگترین فرصت برای جنبش رهایی بخش ملت کرد باشند که بیگمان حزب دمکرات به عنوان عمده ترین حزب کردستانی را برای رسیدن به اهداف خود بیش از پیش یاری خواهند رساند.

نظرات

پاسخی بگذارید