یک شرکت هوائی مخفی روس چگونه برای اسد کمکهای نظامی ارسال می کند؟/گزارش محرمانه رویترز

توسط: رینت سادیف، ماریا Tsvetkova، اولنا Vasina

ترجمه: بنار آویَر (روژی کورد)

گزارش ویژه: چگونه ترابری هوایی مخفی روسیه به اسد کمک می کند؟

در گوشه ای از یک قسمت حمل و نقل در فرودگاه روستوف در جنوب روسیه، گروهی متشکل از حدود 130 مرد، که بسیاری از آنها کوله پشتی‌هایی به سبک نظامی انباشته از وسایل را با خود حمل میکردند در چهار ایستگاه ثبت نام در زیر صفحه نمایش که هیچ شماره پرواز یا مقصدی را نشان نمی‌داد، صف کشیده بودند.

وقتی یکی از خبرنگاران رویترز از این مردان درباره مقصدشان پرسید، یکی از آنها گفت: “ما  ورق کاغذی را امضا کرده ایم  که بر اساس آن مجاز به گفتن هیچ چیزی نیستیم. هر لحظه  ممکن است رئیس‌مان  بیاید و به دردسر بیافتیم، شما نیز همین طور.” در واقع او به خبرنگار رویترز هشدار داد.

هواپیمای ایرباس A320، که در باند فرودگاه برای حمل آنها  منتظر بود، تازه از پایتخت سوریه، دمشق پرواز کرده بود، حدود 30 مرد با چهره های برنزه را در منطقه ورودی که به طور گسترده ای متوقف شده بود، تخلیه کرد که اغلب آنها  لباس های مخصوص استتار و پوتین های خاکی صحرایی پوشیده بودند. بعضی از آنها ساک هایی بدون انجام عملیات پرداخت گمرگی از فرودگاه دمشق حمل میکردند.

 تحقیقات رویترز از شبکه تدارکاتی روسی پشتیبان نیروهای اسد پرده برداشته است و این مردان پیمانکار نظامی خصوصی روسیه بودند که آخرین حمل و نقل انسانی در یک ترابری محرمانه با استفاده از هواپیماهای غیرنظامی برای حمایت نظامی از بشار اسد رئیس جمهور سوریه در جنگ شش ساله خود علیه شورشیان بود، انجام می‌دادند.

هواپیمای ایرباس که آنها از طریق آن پرواز کردند، تنها یکی از ده ها هواپیمایی است که قبلا متعلق به شرکت های هواپیمایی اروپائی و آمریکایی بود و سپس از طریق شبکه شرکت های واسطه ای و شرکت های دریایی به خطوط هوایی خاورمیانه تحت تحریم های ایالات متحده منتقل شدند – حرکت هایی که واشنگتن ادعا می کند کمک می کند تا سوریه از تحریم ها عبور می کند.

پروازهای ورودی و خروجی روستوف، که قبلا توسط هیچ سازمانی ثبت نشده است، توسط چام وینگز، هواپیمایی سوری که با تحریم های ایالات متحده در سال 2016 به دلیل حمل اسلحه به سوریه و کمک به حمل نظامیان طرفدار اسد و نیروهای امنیتی بشار اسد که سلاح و تجهیزات حمل ‌می‌کنند، اداره و انجام می شوند. پروازهایی که تقریبا همیشه اواخر شب صورت می‌گیرد، در هر فرودگاه یا جدول زمانبندی هواپیمایی نمایش داده نمیشود و پرواز هم از دمشق یا لاتاکیا، یکی از دو شهر سوریه که روسیه در آنجا پایگاه نظامی دارد، انجام می‌شود.

این عملیات، شکاف هایی را در تحریم های ایالات متحده بوجود آورده است که برای رسانیدن نیازهای  اسد و متحدانش در سپاه پاسداران ایران و شبه نظامیان حزب الله از مردان و امکانات مورد نیاز  برای مبارزه برای ارتش خود طراحی شده اند.

این همچنین نگاهی اجمالی به روش های استفاده شده برای ارسال پیمانکاران نظامی خصوصی به سوریه را فراهم می کند – استقرار نیروهایی که  کرملین اصرار دارد وجود ندارند… مقامات روسی می گویند حضور مسکو در سوریه تنها به حملات هوایی، آموزش نیروهای سوریه و تعداد کمی از نیروهای ویژه نظامی محدود است.

خبرنگاران رویترز از فرودگاه روستوف خبر دادند و پروازهای غیر معمول را با استفاده از داده های ردیابی عمومی در دسترس ثبت کردند و نام نویسی های مربوط به مالکیت هواپیما را جستجو کردند و ده ها مصاحبه در این باره انجام دادند. برگزاری یک جلسه در یک رستوران مد روز با یک وزیر سابق شوروی سابق که در لیست  سیاه دولت ایالات متحده قرار دارد، بخشی از تلاشهای خبرنگاران رویترز بوده است.

در پرس و جو در مورد پروازها وفعالیتهای پیمانکاران خصوصی در سوریه، یک سخنگوی رئیس جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین، رویترز را به وزارت دفاع فرستاد که هیچ پاسخی به سوالات وی داده نشده است. دولت سوریه نیز به سوالات هیچ پاسخ نداده است.

چام وینگز در پاسخ به سوالات دقیق رویترز، تنها گفت که اطلاعات مربوط به اینکه پروازها به چه مقصدی انجام می شود در وب سایت شرکت موجود است.

با وجود اینکه سفرها در پایگاه های اینترنتی ردیابی آنلاین ظاهر می شوند، اما پرواز به روستوف در سایت ذکر نشده است. خبرنگاران پرواز بین فرودگاه روستوف و سوریه را از 5 ژانویه 2017 تا 11 مارس 2018 دنبال کردند  که در آن زمان، هواپیمای چام وینگز 51 سفر دور را انجام داده است و هر بار از هواپیماهای ایرباس A320 استفاده کرده است که هر کدام میتوانستند تا 180 مسافر حمل کنند.

مسئله تلفات نظامی در روسیه بسیار حساس است، جایی که خاطراتی از عملیات در چچن و افغانستان را به خاطر میاورد که سالها به آن حمله کرده است. دوستان و بستگان پیمانکاران معتقدند که مسکو از مبارزان خصوصی در سوریه استفاده می کند؛ زیرا به این ترتیب می تواند از سربازان بیشتری را در زمین، بدون خطر استقرار سربازان منظم، استفاده کند که مرگ و میر آنها مورد توجه قرار گیرد.

مقامات روسی گفته اند که 54 نفر از پرسنل  منظم روسی در سوریه از زمان آغاز عملیات در آنجا در سپتامبر 2015 جان خود را از دست داده اند. رویترز بر اساس حساب های خانواده ها و دوستان کشته شده ها می‌گوید که حداقل 40 نفر که به طور غیررسمی استخدام شده اند، تنها از ژانویه تا اوت 2017 کشته شده اند.

یکی از این افراد روسی که در سوریه کشته شد، در تاریخی با یکی از این پروازهای شبانه اسرارآمیز خارجی روستوف را ترک کرد. گواهی مرگ صادر شده توسط کنسولگری روسیه در دمشق علت مرگ او را «شوک خونریزی از زخم های شراپنل و گلوله» عنوان کرده است.

 تلاش ایران و شبه نظامیان حزب الله برای حفظ حمایت از مبارزات نظامی شان علیه شورشیان مخالف اسد و حمایت از اسد و متحدانش در روسیه، به دسترسی به هواپیماهای غیرنظامی برای پرواز با مردان و تجهیزات نیاز دارد. واشنگتن تلاش کرده است دسترسی به هواپیما و قطعات خود را از طریق محدودیت های صادراتی هواپیماها به سوریه و ایران و از طریق تحریم های وزارتخانه ها و وزارت خزانه داری را در این کشورها متوقف کند. وزارت خزانه داری همچنین تعدادی از شرکت های خارج از سوریه را به لیست سیاه اضافه کرده است که آنها را به عنوان واسطه ها عمل می کند.

جان ا. اسمیت، مدیر دفتر کنترل دارایی های خارجی وزارت خزانه داری، گفت: “این اقدامات تصمیم ما برای هدف قرار دادن هر کسی که اسد و رژیم او را توانمند می سازد، را نشان می‌دهد.“

 به شهادت یک کمیته کنگره در ماه نوامبر که گفت: “طبق آمار ثبت نام هواپیمایی ملی اوکراین، در سالهای اخیر دهها هواپیما در اوکراین به دو شرکت Khors and Dart، که توسط یک سرگرد نیروی دریایی سابق شوروی و یکی از رفقای نظامی آن زمانش تاسیس و ثبت شده است فروخته شده اند که با توجه به اطلاعات ردیابی پرواز،  این هواپیماها به خطوط هوایی ایران و سوریه فروخته شده یا اجاره داده می شدند.”

یکی از شرکت ها Khors و سرگئی تامچانی، سرگرد دریایی سابق، از سال 2011 در لیست سیاه لیست بازرگانان ایالات متحده قرار گرفته است، امریکا ادعا می کند که هواپیماهای این شرکت بدون دریافت برگه گواهی از واشنگتن به ایران و سوریه صادر شده اند.

اما بر اساس اطلاعاتی که رویترز از هواپیماهای ملی ثبت کرده است در هفت سال گذشته، Khors and Dart  توانستند 84 فروند هواپیمای دست دوم ایرباس و بوئینگ را با عبور و  از طریق لایه های نهادهای هواپیمایی  غیرمجاز، به دست آورند یا اجاره دهند. براساس اطلاعات موجود از سه وب سایت ردیابی پرواز، که از  84 هواپیما استفاده می شود، حداقل 40 فروند از آنها در ایران، سوریه و عراق استفاده شده است که نشان می دهد، هواپیما پرواز می کند و علامت فراخوان شرکت عامل را نشان می دهد.

در ماه سپتامبر، وزارت خزانه داری ایالات متحده این دو شرکت را به فهرست سیاه تحریم های خود ر افزود و گفت که آنها به تهیه هواپیماهای سفارشی ایالات متحده کمک می کنند . Khors and Dart  خرس و دارت، و همچنین تامچانی، هرگونه تخلف در ارتباط با تهیه هواپیما به اشخاص مجاز را رد کردند.

تاریخچه مالکیت برخی از هواپیماهای شرکتهای هواپیمایی توسط رویترز، نشان داد که چگونه محدودیت های ایالات متحده در تأمین منابع هواپیما به خطوط هوایی ایران و سوری دور زده است. همانطور که مالکیت از یک کشور به دیگری منتقل می‌شود، همانطور که اثر و رد و نشان کاغذهای  پیچیده، هویت افراد مربوط به تهیه هواپیما در سوریه را نشان می‌دهدو اثبات می کند.

یکی از هواپیماهای ایرباس A320 Cham Wings که سفر روستوف- سوریه را انجام داده است، براساس ثبت هواپیمایی ایرلند که زمانی متعلق به ILFC Ireland Limited است، که یک شرکت تابعه از AerCap مستقر در دوبلین، یکی از بزرگترین شرکت های هواپیمایی در جهان است.

در ژانویه 2015، که هواپیما از ثبت در ایرلند حذف شد،  سخنگوی اداره هوائی ایرلند گفت که مدیریت نام آنرا ثبت کرده است. طی دو ماه گذشته، هواپیما، که شماره شناسایی EI-DXY را با خود حمل می‌کرد، از ثبت نامهای ملی قبل از نمایش در ثبت نام هواپیما در اوکراین محو شد.

یک شرکت اوکراینی بنام Gresham با مالکیت جدید بازاریابی با مسئولیت محدود در جزایر ویرجین بریتانیا ثبت شده است. صاحبان این شرکت دو نفر از اوکراین هستند، ویکتور رومانیکا  Romanika و نیکولای ساورچنکو Saverchenko، با توجه به اسناد و مدارک شرکت منتشر شده از شرکت قانون پاناما Mossack Fonseca، سوابق کسب و کار آنان در اوکراین نشان می دهد که آنها مدیران کسب و کار محلی کوچکی هستند. با  رومانیکا از طریق تلفن تماس گرفته شد، او گفت من هیچ چیز نمی دانم و سردرگم شده ام.  ولی با ساورچنکو Saverchenko هیچ تماس تلفنی ای گرفته نشد اما یک نامه  به آدرس ذکر شده ارسال کردیم که هیچ پاسخی دریافت نکرده‌ایم.

در ماه مارس 2015، گرشام  EI-DXY را به Dart اجاره داد، بر اساس ثبت نام هواپیمای اوکراینی،  شماره شناسایی به یک شماره اوکراین، UR-CNU تغییر یافت. و شرکت ثبت شده در تاریخ 20 آگوست 2015، Khors اپراتور هواپیما شد.

یک نماینده سرویس حمل و نقل هوایی اوکراین گفت که ثبت نام به عنوان تأیید رسمی مالکیت در نظر گرفته نشده اما شکایاتی در مورد صحت اطلاعات آن وجود ندارد.

با توجه به داده های وب سایت های ردیابی پرواز،  از آوریل سال جاری، پروازهای توسط Cham Wings صورت گرفته است.

 AerCap ،گیلیان کالاهان سخنگوی شرکت شرکت تابعه که هواپیما را در اختیار داشت به سوالات نوشته شده پاسخ نداد و تماس   های تلفنی مکرر را پاسخ نداد. این شرکت  در مورد صاحبان و اپراتورهای بعدی هواپیما می دانست. دارت و خرس به سؤالاتی درباره  هواپیمای خاص پاسخ ندادند.

چهار وکیل متخصص در قوانین صادرات ایالات متحده می گویند که معاملات مربوط به هواپیما که به ایران یا سوریه ختم می‌شود، خطرات مهمی برای شرکت های غربی تامین کننده هواپیما و تجهیزات دارند. این وکلا می گویند، حتی اگر آنها هیچ ارتباط مستقیمی با یک نهاد تحریم کننده نداشته باشند، شرکت هایی که این هواپیماها را تأمین می کنند می توانند با مجازات یا محدودیت های اعمال شده توسط دولت ایالات متحده مواجه شوند.

با این حال، این وکلا گفتند که مواجهه قانونی برای سازندگان هواپیما از قبیل بوئینگ و ایرباس حداقلی بوده است، چرا که تجارت شامل هواپیماهای دست دوم است که عموما بیش از 20 سال عمر دارد و این هواپیماها از طریق یک زنجیره طولانی از صاحبان پیشین  به شرکتهای تحت تحریم رسیده‌اند.

دو تن از این وکلا، از جمله ادوارد جی کولارند، که گروه مقررات بین المللی در شرکت Steptoe & Johnson را برعهده دارند، گفتند که قوانین صادراتی ایالات متحده بطور واضح بر هواپیمای بوئینگ اعمال می شود؛ زیرا آنها در ایالات متحده ساخته شده اند. اما آنها همچنین می توانند این تحریمها را برای جت های ایرباس نیز درخواست کنند، زیرا در بسیاری از موارد، درصد قابل توجهی از اجزاء مربوط به مبدأ آن در ایالات متحده است.

بوئینگ در بیانیه ای اعلام کرده است که: “معاملات هواپیمایی که موضوع مورد نظر شماست، شرکت بوئینگ را شامل نمی شود. بوئینگ یک برنامه رعایت کلی تجارت و تحریم ها را حفظ می کند.” یک سخنگوی ایرباس گفت:« ایرباس به طور کامل از تمام الزامات قانونی قابل اجرا در رابطه با معاملات با کشورهای تحت تحریم U.N.، EU، UK و U.S تبعیت می کند و به آنها احترام می گذارد. »

هنگامی که رویترز در مورد فعالیت هایشان، مجموعه ای از سوالات را به  Khores and dart خرس و دارت فرستاد، تامچانی، سرگُرد سابق دریایی، در چند دقیقه به خبرنگاران گفت که او دیگر در این شرکتها سهامدار نیست، اما به عنوان مشاور عمل می کند و سوالات به او داده می شد. وی از خبرنگاران دعوت کرد تا روز بعد در رستوران عالی Velyur در کیِف، پایتخت اوکراین، دیدار کنند. در جلسه 90 دقیقه ای، او ارسال هواپیماها را به ایران یا سوریه را انکار کرد. او گفت، در عوض، Khors و Dart هواپیما را به اشخاص ثالث ارائه دادند که او نمی شناسد. او گفت، این شخص ثالث، هواپیماها را به کاربران نهایی عرضه می کند.

تامچانی، مردی که در اوایل دهه 50 میلادی نظامی بود، گفت: “ما هواپیما را به ایران عرضه نکردیم و در حالی که چای گیاهی اشرا شیرین می‌کرد گفت ما هیچ ارتباطی با تهیه هواپیما برای Cham Wings نداریم.”

او گفت: ” Khoers and Dart  دارت و خرس ها نمی توانند هواپیما را به  Cham Wings چام وینگز،  فروخته یا اجاره دهند زیرا آنها صاحبان این هواپیما نبودند.”

تامچانی در خدمت واحد دریایی نیروهای مسلح شوروی در ولادیوستوک، در ساحل اقیانوس آرام، بخش روسیه بود. در سال 1991، پس از ترک ارتش با درجه بالا سرگردی، او Khors را همراه با دو افسر دیگر در واحد خود راه اندازی کرد. تامچانی و همکارانش هواپیماهای ارزان، ساخته شده در شوروی، را پس از فروپاشی شوروی در مناطق جنگی فروختند.

وی در آنگولا برای دولت آنگولا و وزارت دفاع و سازمان های کمک رسانی این کشر در طول جنگ داخلی این کشور، پرواز باربری انجام داد. تامچانی گفت که شرکت های او پس از حمله  ایالات متحده در سال 2003، در حمل و نقل پیمانکاران امنیتی خصوصی در عراق نیز عملیات هایی را انجام دادند.

ثبت نام مالکیت کسب و کار اوکراین نشان داد که تامچانی پس از ماه ژوئن سال گذشته کار شرکت را واگذار کرد و  به رویترز گفت پس از آوریل سال 2011 میلادی سهام خود را به “بازرگانان اصلی” فروخت، اما نامی از آنها را نبرد.

با این حال، او می گوید که افرادی که در زمان مصاحبه در کسب و کار اوکراین ثبت نام کرده بودند، یعنی صاحبان این دو شرکت فقط نمایندگان مجلس بودند. یکی از صاحبان این پرونده، یکی از مقامات متوسطه Khors بود، یک حسابدار 81 ساله برای چندین شرکت در کیف کار میکرد و دیگری شخصی با همان نام و آدرس به عنوان یک کتابدار از Melitopol در جنوب شرقی اوکراین بود.

بر طبق اطلاعات ثبت شده، صاحب 25 درصد سهام در khors، فردی به نام ولادیمیر سوچکوف است. آدرس ذکر شده برای او در ثبت نام شماره 33، خیابان الکتریکو، کیِف است که این همان آدرس است که در اسناد تدارکات دولتی دولتی اوکراین برای واحد نظامی شماره A0515 که تحت فرماندهی وزارت اطلاعات و وزارت دفاع اوکراین قرار دارد، ثبت شده است.

تامچانی گفت او و سوچکوف آشنایان قدیمی همدیگر بودند. تامچانی گفت: “او متخصص بدی نبود.” “یک پسر جوان است، اما بد نیست.” او گفت که او معتقد بود که سوچکوف در روسیه زندگی می کرد.

رویترز قادر به تماس با Suchkov نبود. شماره تلفن ذکر شده برای او خارج از سرویس بود. الکسی باکومنکو، رئیس اجرایی بخش اطلاعاتی اوکراین، به رویترز گفت که سوچکف در آنجا کار نمی کند.

رویترز هیچ مدرکی مبنی بر ارتباط بین تجارت هواپیما و دستگاه گسترده جاسوسی اوکراین پیدا نکرده است. اطلاعات نظامی ارتش اوکراین گفته است که هیچ اطلاعاتی درباره عرضه هواپیما به سوریه ندارد، هیچ ارتباطی با حمل و نقل پیمانکاران نظامی از روسیه به سوریه ندارد و با خورس ها، دارت و یا چام وینگز‌ها همکاری نکرده است.

در تاریخ 9 ژانویه سال جاری، “دارت” نام خود را به “آلنا” تغییر داد، و با توجه به ثبت نام تجاری اوکراین، که آدرس جدید و بنیانگذاران را ذکر کرد. نام ثبت شده نشان داد که در 1 مارس یک شرکت جدید، Alanna Air، دارایی ها و بدهی های آلنا را در دست گرفته است.

گرچه مسکو انکار می کند که پیمانکاران خصوصی را به سوریه می فرستد، بسیاری از مردم می گویند که این درست نیست. در میان آنها ده ها تن از دوستان و همکاران سابق مبارزان و افراد مرتبط با شرکت که این قبیل مردان را جذب می کنند  یک سازمان سایه ای به نام واگنر وجود دارد که بدون دفاتر و حتی پلاک برنجی بر روی درب است.

با توجه به مصاحبه های انجام شده در این تحقیق، دیمیتری اوتکین، افسر سابق اطلاعات نظامی، آنرا تاسیس کرد است. آنها گفتند که اولین نقش جنگی او در شرق اوکراین در حمایت از جدایی طلبان حمایت شده از مسکو بود. رویترز قادر به تماس مستقیم با اوتکین نبود. ولیگ جانبازان در مناقشات محلی، که طبق گفته رسانه های روسی با اوتکین ارتباط دارد، تصمیم به ارسال یک پیام به او داد و او گفت که هیچ ارتباطی با گروه واگنر ندارد.

یوگنی شابایف، رهبر محلی یک سازمان شبه نظامی در روسیه که با برخی از مردان ارتباط دارد، گفت که روسیه دارای 2،000 تا 3،000  جنگجوی قراردادی در حال جنگ در سوریه است. طبق  گفته یک دکتر نظامی و دو منبع دیگر که با این مورد آشنایی داشتند،  تنها در یک نبرد جداگانه در فوریه امسال حدود 300 نیروی اجیر کشته یا زخمی شدند.

یک  نظامی اجیرخصوصی روسیه که در چهار ماموریت به سوریه مشغول به کار بوده است گفت که او توسط سرویس هوایی چام وینگز به آنجا پرواز کرده است. و این هواپیما اصلی ترین مسیر حمل و نقل پیمانکاران بود، وی تنها خواسته بود با نام ولادیمیر شناسایی شود، گفت که پیمانکاران گاهی اوقات از هواپیماهای نظامی روسی نیز استفاده می کنند، زمانی که همه آنها نمیتوانند توسط جت های چام وینگز منتقل شوند.

دو کارمند در فرودگاه روستوف در مورد پرواز های مرموز به سوریه به رویترز چنین گفتند: یک کارمند گفت که “ما درک می کنیم که این ها قراردادی هستند” و گفت که او برای چندین پرواز به سوریه کمک می کند. او به مقصدشان اشاره کرد، واقعیت این بود که زنان در میان آنها وجود نداشتند و آنها کوله پشتی های نظامی داشتند. او به شکل ناشناس صحبت کرد و گفت که او مجاز به صحبت با رسانه ها نیست.

رویترز قادر به تعیین تعداد مسافرین بین روسیه و سوریه نبود و ممکن است برخی از کسانی که در هیئت مدیره بودند نقش های رزمی در سوریه نداشتند، برخی ممکن است در دمشق فرود آمده و سپس به مقصد دیگری در خارج از سوریه پرواز کنند.

مصاحبه با بستگان قراردادیهایی که در سوریه کشته شده اند نیز نشان می دهد که پرواز A320 به روستوف برای انتقال قراردادیان نظامی روسیه مورد استفاده قرار می گیرد. بیوه یک قراردادی کشته شده در سوریه گفت که آخرین بار که از تلفن همراهش یک تلفن همراه به او رسیده بود، در تاریخ 21 ژانویه سال گذشته بود. که همان روز، براساس اطلاعات ردیابی پرواز، یک فرمان Cham Wings به سوریه رفته بود.

“او در شب 21 را با او صحبت کرد….. مردانی صحبت میکردند و صدای رادیوهای رادیویی وجود داشت. و روز 22 او  قابل دسترسی نبود. تنها یک پیام های متنی که به او داده شد. زن گفت که  که قبلا از همسرش در اردوی آموزشی برای قراردادیان در جنوب روسیه بازدید کرده بود.

او گفت، پس از کشته شدن، بدن وی به روسیه تحویل داده شد. او یک گواهی مرگ دریافت کرد که او از “شوک  خونریزی hemorrhagic از زخمهای شراپنل و گلوله” مرده است.

بیوه های دو نفر قراردادی دیگر که در سوریه کشته شده اند،  که میخواستند ناشناس بمانند، شرح دادند که چگونه جسد شوهرشان به خانه می رسد. آنها گفتند نمایندگان سازمانی که شوهرانشان را به سربازی گرفته بودند، به آنها هشدار داده اند که با  رسانه ها صحبت نکنند.

بیوه هایشان گفتند که این دو سرباز قراردادی در سفرهای جنگی قبلی حضور داشتند. زنان گفتند که محل مرگ آنها را در گواهی مرگشان، سوریه ثبت نموده اند. رویترز گواهینامه ها را مشاهده کرد: در یکی از موارد، علت مرگ به عنوان “کربنی شدن یا سوختن بدن” ذکر شد – به عبارت دیگر، او در اثر سوختگی مرده و آن یکی مرد دیگر از زخم های فراوان مرده است.

یکی از بیوه ها پس از بازگشت از اولین سفر شوهرش به سوریه، با وی مکالمه کرده بود. او گفت که جنگجویان قرادادی روس اغلب به نبرد سخت و خشن فرستاده می شوند و برای اولین بار وارد شهر های به تسخیر در‌آمده وارد می شوند.

شوهرش به او گفت که نیروهای دولتی سوریه به شهر می آیند و پرچم خود را بلند می کنند و از پیروزی خویش اعتبار می گیرند.

یک نظامی اجیرخصوصی روسیه که در چهار ماموریت به سوریه مشغول به کار بوده است گفت که او توسط سرویس هوایی چام وینگز به آنجا پرواز کرده است. و این هواپیما اصلی ترین مسیر حمل و نقل پیمانکاران بود، وی تنها خواسته بود با نام ولادیمیر شناسایی شود، گفت که پیمانکاران گاهی اوقات از هواپیماهای نظامی روسی نیز استفاده می کنند، زمانی که همه آنها نمیتوانند توسط جت های چام وینگز منتقل شوند.

دو کارمند در فرودگاه روستوف در مورد پرواز های مرموز به سوریه به رویترز چنین گفتند: یک کارمند گفت که “ما درک می کنیم که این ها قراردادی هستند” و گفت که او برای چندین پرواز به سوریه کمک می کند. او به مقصدشان اشاره کرد، واقعیت این بود که زنان در میان آنها وجود نداشتند و آنها کوله پشتی های نظامی داشتند. او به شکل ناشناس صحبت کرد و گفت که او مجاز به صحبت با رسانه ها نیست.

رویترز قادر به تعیین تعداد مسافرین بین روسیه و سوریه نبود و ممکن است برخی از کسانی که در هیئت مدیره بودند نقش های رزمی در سوریه نداشتند، برخی ممکن است در دمشق فرود آمده و سپس به مقصد دیگری در خارج از سوریه پرواز کنند.

مصاحبه با بستگان قراردادیانی که در سوریه کشته شده اند نیز نشان می دهد که پرواز A320 به روستوف برای انتقال قراردادیان نظامی روسیه مورد استفاده قرار می گیرد. بیوه یک قراردادی کشته شده در سوریه گفت که آخرین بار که از تلفن همراهش یک تلفن همراه به او رسیده بود، در تاریخ 21 ژانویه سال گذشته بود. که همان روز، براساس اطلاعات ردیابی پرواز، یک فرمان Cham Wings به سوریه رفته بود.

“او در شب 21 را با او صحبت کرد….. مردانی صحبت میکردند و صدای رادیوهای رادیویی وجود داشت. و روز 22 او قابل دسترسی نبود. تنها یک پیام های متنی که به او داده شد. زن گفت که که قبلا از همسرش در اردوی آموزشی برای قراردادیان در جنوب روسیه بازدید کرده بود.

او گفت، پس از کشته شدن، بدن وی به روسیه تحویل داده شد. او یک گواهی مرگ دریافت کرد که او از “شوک خونریزی hemorrhagic از زخمهای شراپنل و گلوله” مرده است.

بیوه های دو قراردادی دیگر که در سوریه کشته شده اند، که همانند اولین بیوه میخواستند ناشناس بمانند، شرح دادند که چگونه جسد شوهرشان به خانه می رسد. آنها گفتند نمایندگان سازمانی که شوهرانشان را به سربازی گرفته بودند، هشدار دادند که با رسانه ها صحبت نکنند.

بیوه هایشان گفتند که دو قراردادی در سفرهای جنگی قبلی حضور داشتند. زنان گفتند که گواهی مرگ را به عنوان محل مرگ در سوریه داده اند. رویترز گواهینامه ها را مشاهده کرد: در یکی از موارد، علت مرگ به عنوان “کربنی شدن یا سوختن بدن” ذکر شد – به عبارت دیگر، او در اثر سوختگی مرده و آن یکی مرد دیگر از زخم های فراوان مرده است

یکی از بیوه ها پس از بازگشت از اولین سفر خود به سوریه، با همسرش مکالمه کرد. او گفت که قرادادیان روس اغلب به نبرد سخت و خشن فرستاده می شوند و برای اولین بار وارد شهر های به تسحیر در‌آمده وارد می شوند.

وی به او گفت که نیروهای دولتی سوریه به شهر می آیند و پرچم خود را بلند می کنند و از پیروزی خویش اعتبار می گیرند.

نظرات