عفو بین‌الملل خواهان «رفع فوری حصر» شد.

0
1032

روژی کورد: سازمان عفو بین‌الملل خواهان پایان فوری رفع حصر، محصوران، مهدی کروبی، میرحسین موسوی و زهرا رهنورد شده است.

عفو بین‌الملل در چند توئیت پیاپی، با اشاره به اعتصاب غذای مهدی کروبی، حصر محصوران را «غیر عادلانه» خوانده و خواهان پایان یافتن حصر شده است.

در یکی از توئیتها آمده است: «شش سال حصر خانگی ناعادلانه بدون برگزاری دادگاه بر خلاف قوانین بین‌الملل است. به حصر ناعادلانه پایان دهید.»

در توئیت دیگری عفو بین الملل می‌نویسد:« مهدی کروبی، ۸۰ ساله، در اعتراض به شش سال حبس خانگی خودسرانه در اعتصاب غذا است همین حالا او را آزاد کنید.»

مهدی کروبی روز گذشته، بعد از نماز صبح اعتصاب غذای خود را آغاز کرده است. به گفته همسر او کروبی دو خواسته دارد: خروج مأموران امنیتی از منزل و برچیدن وسایل شنود و دوربین‌ها.

محمد حسین کروبی شامگاه گذشته از حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی خواسته بود که در مقام ریاست شورای عالی امنیت ملی دستور خروج مأموران امنیتی از منزل مهدی کروبی را صادر کند و دست‌کم یکی از دو خواسته‌های او برای پایان اعتصاب غذا برآورده شود.

وزیر بهداشت گفته بود حال کروبی بهتر شده، حزب اعتماد ملی از انتقال او به بخش مراقبت‌های ویژه خبر داده است. اعتصاب غذای مهدی کروبی بازتاب گسترده‌ای داشته. از یک سو گروهی از نمایندگان خواهان رسیدگی به وضعیت کروبی شده‌اند و حسن خمینی نیز از وضعیت او ابراز نگرانی کرده، و از سوی دیگر مخالفان اصولگرا اعتصاب کروبی را توطئه تازه‌ای می‌بینند.

از سوی دیگر، به گزارش سحام، محمد خاتمی،  در تماس تلفنی با خانواده مهدی کروبی گفته است:‌«متأسفانه کاری از دست من برنمی‌آید و اینکه نمی توانم کاری در جهت رفع این نگرانی‌ها انجام دهم، موجب ناراحتی بیشتر من است.»

محمد خاتمی در این تماس تلفنی با خانواده مهدی کروبی گفته است:«در ماجرای حصر آقای منتظری، وقتی وارد عمل شدیم، در همان یکسال آخر با کمک خود آقای روحانی توانستیم مشکل حصر ایشان را رفع کنیم. اگرچه رفع حصر دست آقای روحانی نیست، اما حداقل کاری که می توانند ایشان انجام دهند این است که از وزیر اطلاعات خود بخواهد که نیروهای تحت امرش را از منزل آقای کروبی خارج کند.»

کروبی پس از دستگیری و تبعید خمینی در سال ۱۳۴۲ در انتشار نامه‌های سرگشاده خمینی به مقامات رسمی کشور و تبلیغ تفکرات وی در بین مردم بسیار فعال بود و در طول سال‌های ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۷ بارها دستگیر شده و چندین سال را در زندان (از جمله سه زندان معروف تهران قزل قلعه، اوین و قصر) گذراند. وی در طی این سال‌ها جمعاً ۹ بار دستگیر و به نقاط مختلف ایران مانند گنبد کاووس تبعید شد و در زندان‌های ساواک مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفت و یک بار مخفیانه از ایران خارج شد و به عراق رفت.
او از موسسین کمیته امداد می باشد که بنا بر اسنادی که منتشر شده است در کمیته امداد زندانی افتتاح کرده و به شکنجه مخالفین رژیم ایران می پرداخته است.

 

نظرات