صالح کامرانی: عدم مشارکت در انتخابات، دست رژیم را برای فریب در سطح جهان و در داخل می بندد

0
2560

جهت گیریهای کلی احزاب و جریانات اوپوزیسیون جمهوری اسلامی ایران اعم از فارس و ملیتهای غیرفارس، طی این دوره از انتخابات ریاست جمهوری و حتی شوراهای روستا و شهر، نشانگر میزان بالای تحریم و تحریمیهای می باشد، جهت بررسی دیدگاه ملت آذری در ایران مصاحبه ای داشته ایم با “صالح كامرانی، فعال اذربایجانی” که در ذیل می خوانید.

تهیە و تنظیم: ل کریمی

 روژی کورد: با شناخت و تعریفی که از سیستم حکومت جمهوری اسلامی دارید، انتخابات را در این سیستم چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا از دیدگاه شما انتخابات در این سیستم جهت انتخاب است و نتایج همانی خواهد بود که مردم به ان رأی داده اند یا اینکه مسائل به گونه ای دیگر است؟

کامرانی: ساختار جمهوری اسلامی طوری چیده شده است که با هیچ یک از سنت‌ها و پرنسیب‌های نظامهای دمکراتیک و حتی تئوکراتیک موجود جهان همخوانی ندارد. ستون خیمه این سیستم نهادهای “ولایت مطلقه فقیه” و “حاکمیت ویژگیهای فارسی‌-آریایی”میباشند که نقش راهنمای سایر اصول سازنده سیستم را بازی میکنند. بنابراین بعضی‌ جنبه‌های به ظاهر دمکراتیک سیستم که شکل “مجلس”، “انتخابات”،”حقوق ملت” ، دادگستری” ،اخوت اسلامی و… میگیرند تا آنجایی کارکرد دارند که اصول  هسته‌ای سیستم اجازه میدهد. این اصول هسته در قانون اساسی‌ و اصول ۴، ۱۵ و ۱۴ به صورت رسمی‌ نهادینه شده و تمام ارکان تقنینی، حقوقی، اقتصادی و نظامی سیستم هم برای تامین اهداف اصول هسته‌ای کار میکنند.

سیستم‌های مدرن امروزی بر پایه مثلث حاکمیت و برتری قانون، حقوق بشر و دموکراسی پایه ریزی شده اند که در آن اصول مهم “چک اند بالانس”، “شفافیت همه جانبه”، آزادی و ابتکار عمل مدیا و مطبوعات، تامین و تضمین حقوق اقلیت‌ها و.. نقش اساسی را‌ بازی میکنند. نتیجتاً در جمهوری اسلامی به خاطر فقدان و یا اختلال جدی تقریبا تمام اصول فوق، صحبت از یک انتخابات به معنی حتی متعارف آن ناممکن میباشد.

ما به جای برتری قانون در این سیستم با برتری منویات ولی‌ فقیه و نگهبانان پیدا و پنهان فارسی‌-آریایی- شیعی مواجه هستیم. لذا امکان عبور حتی یک کاندیدای  ریاست جمهوری که ذرّه‌ای با اسانس سیستم یعنی‌ ولایت مطلقه فقیه و اهداف بلند مدت برتری فارسی‌ سنخیّت نداشته باشد غیرممکن میباشد و حتی بعد عبور از فیلترهای تعبیه شده هم باید نتیجه انتخابات با الزامات اصل برتری ولایت فقیهی و فارسی‌ تطبیق گردد که این سیستم کنرلی بعد از انتخاب و شروع به کار کردن به اصطلاح رئیس جمهور هم کار مکند.

اخراج بنی‌صدر و ردّ صلاحیت رفسنجانی، احمدی‌ نژاد و سایر مقربین نظام هم صرفا بر همین مبنا میتواند قابل توجیه باشد.

روژی کورد: با مقایسه ای بین سه زئیس جمهوری پایانی یعنی خاتمی، احمدی نژاد و روحانی، مشخص می شود که هیچ گونه تغییر مثبتی نه از لحاظ خدمات رسانی و اشتغال، نه از لحاظ حقوق بشر و نه حتی از روی آسیبهای اجتماعی نه تنها بوجود نیامده است بلکه وضعیت مهلکتر نیز شده است، بر این اساس مشارکت مردم در انتخابات چه نتائجی می تواند به دنبال داشته باشد و اساسا شرکت در این انتخابات به چه معنا تلقی می گردد؟

کامرانی: همانطور که در جواب پرسش قبلی‌ عرض کردم انتخابات در جمهوری اسلامی ایران کارکرد ذاتی و در واقع دمکراتیک ندارد و صرفاً ابزاری است در دست رژیم برای فریب جهان و نیز ایجاد حسس کاذب مشارکت در زنگی‌ سیاسی بر خود مردم و نیز وسیله‌ای است مدیریتی برای توزیع و تقسیم بخش‌هایی‌ از قدرت بین نیروهای درون سیستمی‌. با کاهش درصد مشروعیت نظام، جنبه کارکری نظام هم به خاطر کاهش شدید کیفیت مدیریتی و منابع اقتصادی و نیز فساد اقتصادی غیرقابل باور، منابع موجود هم صرف نگهداری سیستم با تزریق منابع به نهاد‌های نظامی و شبه‌‌ نظامی میگردد لذا امکان تولید اشتغال و بالا بردن رشد اقصادی به شدت محدود میگردد.

از آنجایی که منبع تامین کننده مشروعیت نظام نه ارزش‌های حقوق بشری و عرفی بلکه ریتوال‌های خرافی برگرفته از مذهب شیعه و ویژه گیهای مورد قبول سازنده برتری نژادی فارسی‌-آریایی است لذا فارغ از این که کدام یک از جریان‌های نظام ساخته دوم خردادی، سبزی، بنفشی و امام زمانی‌-‌ایرانی پست ریاست جمهوری را اشغال کنند تغییر محسوسی در بهبود وضعیت حقوق بشر به وجود نمیآید و به جای آن منابع ملت صراف تقویت جریانت تروریستی در عراق، سوریه، یمن ، لبنان، ارمنستان و… میگردد. بنابر این حتی ۱۰۰ درصد مردم هم در این انتخابات کذایی شرکت کنند  و حتی تمّام این به اصطلاح کانیداهای  ریاست جمهوری با هم دولت بعدی را تشکیل دهند هیچ تغییر مثبتی در کیفیت زندگی‌ مردم و امنیت منطقه به وجود نامی‌ آید.

روژی کورد: برخی از مفسرین سیاسی بر این عقیه هستند که با توجه به تحولات جهانی و منطقه ای، آمار و نسبت مشارکت مردم در انتخابات برای جمهوری اسلامی از اهمیت مضاعفتری در مقایسه با گذشته قرار دارد، بر همین اساس تحریم نیز برای تحریم کنندگان ارزش و معنی بیشتری خواهد یافت، لذا بنظر شما مردم کدام راه را در پیش بگیرند که برآیندهای بیشتری برای آنها داشته باشد و چرا؟

کامرانی: درست است با سر کار آمدن ترامپ در ایالات متحده آمریکا و نیز شکل گیری سیاست مقابله با دخالت‌های جمهوری اسلامی توسط پادشاهی سعودی و نیز اتّخاذ سیاست لزوم مقابله با توسعه طلبی فارسی‌ ایران توسط ترکیه و ملاحظات سایر بازیگران مهم همچون اسرائیل، شرایط برای تداوم سیاست‌های مخرب رژیم سخت تر و سخت تر میشود.علاوه بر شرایط بین المللی، انباشت نارضایتی‌‌های داخلی هم به بالاترین نقطه‌های خود نزدیک شده و رژیم را به پیدا کردن راه حلی‌ عاجل برای عبور از این وضعیت وادار نموده است. این جاست که یک میزان بالای مشارکتی در انتخابات مهندسی‌ شده، میتواند برای رژیم در عبور از گردنه بحران مشروعیت بسیار کارساز باشد. لذا بر عکس عدم مشارکت و تحریم گسترده انتخابات دست نظام را برای فریب جهانی‌ و داخلی‌ میبیندند و نهایتا باعث نوشیدن جام زهر دیگر برای رژیم میشود. تا حالا رژیم با وعده‌های خالی‌ مخصوصا برای ملتهای غیر فارس و نیز ترساندن مردم از بحران‌های خود ساخته امیتی در سوریه، عراق و.. این امکان را از مردم دریغ نموده و بر عمر خود افزوده است. این در حالی‌ است که مشارکت مردم فریب داده شده وی‌ به نوعی مجبور شده در انتخابات رژیم به جای بهبود شرایط خود مردم باعث افزایش فلاکت و بدبختی مردم سوریه و… شده است.

روژی کورد: اکنون احزاب کورد در مقایسه با گذشته به میزان بیشتر و به شیوه متحدتری انتخابات را تحریم کرده و یا اعلام کرده اند که آنرا تحریم می کنند، همصدایی دیگر ملل داخل ایران با این تحریم، چه تاثیراتی در پی خواهد داشت و برای ایجاد این همصدایی چه باید کرد؟

کامرانی: به نظر میرسد اکثریت جریانات، احزاب و شخصیت‌های مختلف آزربایجان جنوبی و سایر تورک‌های ایران هم این بار به طرفداری از تحریم انتخابات ریاست جمهوری تمایل نشان داده اند. میتوان گفت فضای غالب آزربایجان جنوبی، تورکمنستان جنوبی، و سایر مناطق تورک نشین در جهت تحریم انتخابات میباشد. چراک هیچ یک از وعده‌های روحانی مبنی بر احیای دریاچه ارومیه، تاسیس فرهنگستان زبان تو رکی، تدریس زبان تورکی در مدارس، برداشتن فضای امنیتی آزربایجان و… محقق نشد و بر عکس بر میزان خشکی دریاچه و نیز دستگیری و شکنجه فعالین ملی‌ هم افزوده شد. دولت دوره روحانی میانگین مجازات حبس فعالین دستگیر شده آزربایجان از میانگین ۲ تا ۳ سال به  ۵تا ۱۰ افزایش یافت. وضعیت اشتغال و سرمایه گذاری در آزربایجان هم رو به وخامت گذاشت. بر میزان دشمنی ایران با آزربایجان در خارج به شکل دشمنی با کشورهای تورک و دوستی با دشمنان آنها افزوده شد. افزایش میزان کمک و سرمایه گذاری ایران در ارمنستان نمونه بارز آن میباشد. لذا همراهی و اتّخاذ سیاسیت و رویکرد تحریمی تمام ملت‌های غیر فارس از جمله ملت کورک و ملت تورک ، عرب، بلوچ، لور و… در این انتخابات از اهمیت شایانی برخوردار میباشد.

نظرات