سعد حریری، علیرغم شکست حامیانش در انتحابات اخیر لبنان، برای سومین بار پیاپی از سوی میشل عون، رئیس جمهوری این کشور مامور تشکیل کابینه شد. کابینه لبنان پیش از آنچه بر انتخابات استوار باشد بر تقسیم قدرت بین نیروهای مختلف این کشور که هر کدام وابسته به قدرت خارجی جداگانه ای می باشند، استوار است.
روژی کورد: میشل عون، رئیس‌جمهوری لبنان، از سعد حریری خواست که برای سومین بار پیاپی، کابینه جدید خود را به صورت ائتلافی و با گفتگو با طرفهای مختلف این کشور تشکیل دهد.
به گفته عون گفت‌وگوهای مقدماتی با نمایندگان پارلمان نشان می‌دهد که ۱۱۱ نماینده از مجموع ۱۲۸ نماینده از نخست‌وزیری حریری پشتیبانی می‌کنند.
در انتخابات پارلمانی لبنان در ۶ مه ۲۰۱۸ حزب‌الله و متحدانش در این انتخابات توانستند ۷۱ کرسی را از آن خود کنند. ایران حامی اصلی حزب‌الله به شمار می‌آید، اما آمریکا حزب‌الله را گروهی تروریستی قلمداد می‌کند این در حالیست که سعد حریری به شدت با ریزش آراء روبرو بوده است.
در انتخابات اخیر لبنان، تنها ۲/ ۴۹ درصد واجدان شرایط در انتخابات پارلمانی شرکت کردند.
بر اساس قوانین موجود در لبنان رئیس‌جمهوری باید مسیحی، نخست‌وزیر سنی و رئيس پارلمان شیعه باشد. نبیه بری روز چهارشنبه (۲۳ مه) بدون هیچ رقیبی توانست بار دیگر ریاست پارلمان لبنان را برعهده گیرد. گفته می‌شود که حزب‌الله از نخست‌وزیری حریری حمایت خواهد کرد.
اکنون نبیه بری، سیاستمدار شیعه کاملا وابسته به ایران و دوست حزب الله که اکنون رئیس ان در لیست تحریمهای امریکا قرار گرفته است، ریاست پارلمان را برعهده گرفته است.
سعد حریری که 48 سال دارد، در چهارم نوامبر ۲۰۱۷ در جریان سفر به ریاض، پایتخت عربستان سعودی، به طور ناگهانی از سمت نخست‌وزیری لبنان استعفا کرد و باعث ایجاد یک بحران سیاسی در لبنان شد.
حریری یک ماه پس از اعلام استعفای غافلگیر کننده و عجیب خود در جریان یک نطق تلویزیونی در ریاض، پایتخت عربستان، اعلام کرد که استعفای خود را پس گرفته است و سپس به کشورش بازگشت.
حریری که تحت حمایت عربستان قرار دارد با استعفای خود لبنان و جامعه بین الملل را در بهت فرو برد. او دخالت‌های ایران و حزب الله لبنان در امور داخلی کشورش و نیز دست داشتن تهران در مناقشات منطقه ای را از دلایل استعفایش اعلام و تاکید کرده بود که جانش در لبنان در خطر است.
سعد حریری، نخست‌وزیر لبنان، روز چهارشنبه ۱ آذر برابر با ۲۲ نوامبر 1396 شمسی، اعلام کرد که تعویق استعفای او از سمت نخست وزیری به خواست میشل عون، رئیس جمهوری لبنان بوده است.
نظرات
