حق آموزش به زبان مادری، حقی که هیچگاه در ایران کنونی، حتی با حذف این رژیم نیز محقق نخواهد شد

0
1119

تحلیل روژی کورد

نلسون ماندلا: “اگر با یک انسان به زبانی که آن را می فهمد سخن بگویید، سخن شما به مغزش راه خواهد یافت. اما اگر با انسانی به زبان مادری اش سخن بگویید، آن سخن به قلب او نفوذ خواهد کرد.”

امسال در حالی به استقبال ۲۱ فوریه (۲ اسفندماه) روز جهانی زبان مادری می رویم که تقاضای ملیتهای تحت ستم در ایران برای برخورداری از حق آموزش به زبان مادری، رویه ای نو و مستحکم به خود گرفته است، جمع آوری بیش از بیست هزار امضا در ارومیه و بیش از بیست هزار امضا در کرماشان و نیز درخواستهای اعراب احوازی در این راستا که تبلوری ویژه در رسانه های یافت، نمونه هایی از این است است که می بایست تلاشهای معلمان در کامیاران، مریوان و بانه و برخی شهرهای دیگر را نیز بر ان افزود که این عمل در زنجان و تبریز نیز به شیوه ای خاص و برجسته دنبال شده است. دیدگاه فارسها که بر مبنای پان ایرانیسم و فرمانروایی از چین و ماچین تا هندوستان استوار و ساخته شده است، این اصل مبرهن را برای ما جلوه گر می سازد که حق آموزش به زبان مادری برای ملیتهای غیرفاس محصور در ایران کنونی، حتی با حذف این رژیم محقق نخواهد شد. تلاشهای جمعی از فارسها در شورای دمکراسی خواهان ایران این حقیقت را به نیکی آشکار می سازد. از سوی دیگر، تفکر ژن برتر در میان فارسها تنها به نظام شاهنشاهی و رژیم آخوندی محدود نمی باشد، این تفکر بی اساس مبتنی بر تحریف تاریخ، در ژنهای ایرانیان و در اسپرمهای آنها بیماری حاد جدیدی را پدید آورده است که شاید بتوان آنرا “نارسیسم جنون زدگان پارسی” نامید، از اینرو جهت تحقق این حق بنیادی ملیتهای غیرفارس تجزیه شده در ایران کنونی، تنها راه، همانا استقلالشان است.

نکته قابل توجه اینجا اینست که جمهوری اسلامی برخلاف کنوانسیونهای بین المللی و نیز برنامه ها و تومارهای یونسکو و نیز وجود ماده های ۱۵ و ۱۹ در قانون اساسی جمهوری اسلامی تاکنون از کمترین توجهی به این درخواستها، خودداری نموده است که البته با توجه به ماهیت این رژیم این امر از همان اوان مشخص بوده و هیچ دریچه امیدی در این راستا مشاهده نمی شود هرچند اگر به برخی از خواسته ها نیز در این راستا گردن بنهد، متن و محتوای کتب را طوری تنظیم خواهد کرد که در راستای انتشار اندیشه های این نظام گام بنهد و ملیتهای تحت ستم به مخالفت با آن بپردازند.

زبان‌ها روح بشریت هستند. زبان‌ها میراث معنوی بشریت هستند، زاده می‌شوند، تکامل مى‌یابند و در برخى موارد محکوم به نابودی می‌شوند. اگر تلاش خود را براى نجات زبان‌ها آغاز کنیم، به سود ماست. باید تمامی سعی خود را برای مراقبت از زبان‌ها بکار گیریم و این در سایه سیستم آموزشى چند زبانه محقق خواهد شد… کارشناسان برخوردار بودن از حق تکلم یا آموزش به زبان مادرى را موجب شکوفایی فرهنگ صلح و مسالمت می‌دانند.

این بخش‌هایى از سخنرانی مدیر کل یونسکو در مراسم روز جهانی زبان مادری در سال ۲۰۰۴ است.

زبان جدای از اینکه کلید ارتباط محسوب می شود بلکه عامل مهمی جهت انتقال فرهنگ محسوب می شود امری که سبب تداوم یک فرهنگ از طریق انتقال آن از نسلی به نسل دیگر محسوب می شود، امری که رژیمهای توتالیتر انرا برنمی تابند چون تمامی تلاشهای آنها در راستای آسمیلاسیون ملیتهای تحت حاکمیتشان و غالب نمودن فرهنگ خودشان می باشد.

ویگوتسکی در نتیجه مطالعات عمیق خود در بعد زبانشانسی به این مهم پی برد که رابطه عمیقی بین زبان و ذه وجود دارد، در واقع کسی که به زبانی غیر از زبان مادریش درس می خواند، با همان زبان نیز تفکر می کند و این یعنی قطع رابطه بین تفکر و زبان مادریش که نتیجه آن استیلای فرهنگی دیگر و ذوب فرهنگ خویش می باشد. زبان یکی از اجزاى بسیار مهم و حیاتی زندگى، تفکرات و رفتارهاى ماست. کمتر کسی است که بگوید در زندگی روزمره از صحبت کردن به زبان مادرى لذت نمی‌برد. هر یک از ما هر چقدر هم به زبان دیگری غیر از زبان مادری خود مسلط باشیم، زبان مهم و حیاتی براى بیان احساسات یا درک‌مان، همان زبانى است که براى اولین بار به وسیله آن سخن گفته و ارتباط برقرارکرده‌ایم.

دلیل نامگذاری روز جهانی زبان مادری از زمانی آغاز شد که در سال ۱۹۵۲۲ دانشجویان دانشگاههای مختلف شهر داکا پایتخت امروزی کشور بنگلادش که در آن زمان پاکستان شرقی نامیده می‌شد و هنوز مستقل نشده بود، از جمله دانشجویان دانشگاه داکا و دانشکده پزشکی آن تلاش  جهت ملی کردن زبان بنگالی به عنوان دومین زبان پاکستان (در کنار زبان اردو) تظاهرات مسالمت آمیزی در این شهر براه انداختند. به دنبال این حرکت دانشجویان، پلیس به آنها تیر اندازی کرده عده‌ای از آنها را کشت. بعد از استقلال بنگلادش از پاکستان و به درخواست این کشور، برای اولین بار سازمان یونسکو در ۱۷ نوامبر سال ۱۹۹۹ روز ۲۱ نوامبر (برابر با دوم و گاهی اول اسفند) را روز جهانی زبان مادری نامید و از سال ۲۰۰۰۰ این روز در بیشتر کشورها گرامی داشته می‌شود و برنامه‌هایی در ارتباط با این روز برگزار می‌گردد.

هرچند امروزه مشکل تدریس به زبان مادری در بیشتر نقاط دنیا حل شده است و به عنوان حقی حیاتی محسوب می شود و قابل احترام است اما این حق حتی در ساده ترین شیوه آن در ایران تحت استیلای جمهوری اسلامی و قانون برآمده از ولایت مطلقه فقیهیش، تبلور نیافته است از اینرو لازم است افکار، تلاشها و نیروها در این راستا بیش از پیش متحد شوند.

یکی دیگر از مسائلی که در این روز قابل بحث است، نامه نگاری برخی به اصطلاح روشنفکران حاکمیتی که خود را نماینده ملیتشان محسوب می نمایند به علی خامنه ای و رئیس جمهوری می باشد که سعی بر ان دارند تا ماده ۱۵ قانون اساسی را در زیر ذره بین ناقصشان بزرگ جلوده داده و چنان وانمود نمایند که این ملیتها به این ماده راضیند، دلیل این اشخاص هر چه باشد از دیدگاه ما نوعی خیانت ملی و کم و ناقس نمودن خواسته های ملتی است که جهت ماندگاریش انواع اعدامها، شکنجه ها، قتل و کشتار و زندانی و تعذیب را نقبل نموده است اما هیچگاه درخواستهای طبیعی ملی اش را تنزل نداده است.

مرکز روژی کورد، ضمن تبریک روز جهانی زبان مادری و بزرگداشت این روز، با تلاش شبانه روزی پرسنلش در راستای تحقق این حق طبیعی و ذاتی ملت کورد و دیگر ملتهای تحت ستم در ایران تلاش می نمایند و از هیچ تلاشی در این راستا فروگذار نخواهد نمود. از دیگر سوی از تمامی فعالین سیاسی و مدنی در داخل و خارج تقاضا می نماید تا به هر نحو ممکن بر تلاشهایشان را در این راستا تا رسیدن به حق کامل ملیتشان در این زمبنه، بیفزایند حقی که در چهارچوب این قانون اساسی و در قالب ماده ۱۵ آن هیچگاه برآورده نخواهد شد بلکه تحریف شده و راه به ناکجاآباد خواهد برد.

Meine #Sprace ist meine identität
My #language is my identity
#زمانی من ناسنامەی منە.
#زبان من هویت من است.
#اللغتی هی هویتی.
Benim #dilim benim howiyetm =kimlikim) dir

نظرات