تشدید اوضاع در سوریه تا چه حد می توان روس ها را تحت فشار قرار داد؟/تحلیل

0
1471

نویسنده تایلر داون، منتشر شده در زروهج

مترجم بنار آویر

رویدادهای اخیر در سوریه اشکارا به سمت بدتر شدن می‌رود و شواهد در حال افزایشی در دست است که ماموریت نیروهای روسیه در سوریه با یک مبارزه منظم از «حملات ایذایی» ( بر هم زدن کارایی دشمن) مورد هدف قرار گرفته است.

اولا (حمله نسبتا موفق) هواپیمای بدون سرنشین و حملات خمپاره‌ای به پایگاه هوایی روسیه در خمیمین بود.

پس از آن یک هواپیمای روسی SU-25 در شهر ماسران در استان ادلب مورد هدف قرار گرفت و سقوط کرد.

و حالا ما از تلفات و زخمیهای روسیه در حمله هوایی ایالات متحده به ستون سوریه (همراه با ادعاهای به طور گسترده ای اغراق آمیز از کشته شدن”صدها” روس ) می شنویم.

در اولین مورد، مقامات روسی به طور آشکار ابراز سوء ظن شدید خود را مبنی بر این که اگر، برنامه ریزی و اجرایش این حمله توسط آمریکا نبود حداقل دست کم با نیروهای ایالات متحده در آن حدود و اطراف هماهنگ شده بود. در مورد سقوط SU-25، هیچ اتهام آشکاری صورت نگرفته است، اما بسیاری از کارشناسان اظهار داشتند که در آن ارتفاع بالایی که SU-25 مورد اصابت قرار گرفت قویا به ذهن خطور می‌کند که توسط رادار مدرن MANPAD که در سوریه دیده نمی شود، ردیابی شده است( نکته بسیار ظریفی در اینجا این بود که توسط ایالات متحده استینگرها -موشکهای پدافند هوایی- به کوردهای متحدش فرستاده شده است.) همانطور که برای آخرین حمله به ستون سوریه، که مورد بحث است چه کسی این کار را انجام داده است، و یا این که چه دستە‌ای از پرسنل روسیه، پیمانکاران ارتش یا خصوصی روسیه درگیر بودند( که بعدا توضیح احتمالی بیشتر این بود که ستون سوری هیچگونه پوشش هوایی هم نداشت.)

به طور جداگانه، هیچ کدام از این حوادث معنی بسیار زیادی ندارد، اما زمانی با هم تلفیق می شوند ممکن است نشان دهنده یک استراتژی جدید ایالات متحده در سوریه باشد: تا حد امکان و مختصر، اشکارا مجازات روسیه توسط ایالات متحده می‌باشد.

به نظر من این فرضیه به دلایل زیر قابل قبول است:

اولا، ایالات متحده و اسرائیل هنوز در تحقیر و خشم ناشی از شکست خود در سوریه گیج هستند اسد هنوز در قدرت است، داعش تقریبا شکست خورده است، روس ها نه تنها در عملیات نظامی خود علیه داعش بلکه همچنین در مبارزات خود به موفقیت رسیدند و بسیاری از “تروریست های خوب” را به میز مذاکره کشاندند که با اتمام کنفرانس موفقیت آمیز روسیه بر سر مسئله سوریه و توافق کلی همه طرف ها برای شروع کار بر روی یک قانون اساسی جدید، خطر واقعی برای صلح را از بین می برد؛ چیزی که آمریکاییها و اسراییلها کاملا مصمم به مخالفت با آن هستند.(بررسی این ظاهرا سندی هک شده‌ای است که در صورت واقعی بودن، سیاست ایالات متحده را به روشنی بیان می کند تا اجازه ندهد روسیه هر کاری را انجام دهد).دوم، هم ترامپ و هم نتانیاهو وعده داده اند تا “پیروزی” فراوانی را برای اثبات اینکه چقدر مردانه در مقایسه با sissies خواهرانی که قبل از آنها بودند، به ارمغان بیاورند. شروع جنگی علیه روسیه مطمئنا “اثبات مرد بودن” آنها خواهد بود، اما جنگی بسیار خطرناک است. به همین ترتیب، کشتن روس ها «در حاشیه ها»، با واکنش قابل قبولی، یا به طور متناوب، کشتن پیمانکاران خصوصی روس ها بسیار امن تر و در نتیجه گزینه بسیار وسوسه انگیزی است.

سوم، انتخابات ریاست جمهوری در روسیه و آمریکا در راه است. آمریکایی ها هنوز هم نا امیدانه به تصور خام توجه دارند که اگر آنها برای پوتین (تحریم ها یا منافعش در سوریه) مشکل ایجاد کنند، می توانند به نوعی منفی بر محبوبیت او در روسیه تاثیر بگذارند (در واقع آنها به اثر متضادی دست می یابند، اما آنها خیلی نادان تر از این هستند که این را بفهمند.).

آخرین باری نیست که آمریکا و اسراییل AngloZionist در واقع توانایی انجام کاری را از دست داده‌اند، جایگاه عقب مانده منطقی آنها در این زمینه به هیچکس اجازه نمی‌دهد، موفق شود. و این هدف اصلی استقرار ایالات متحده در شمال سوریه است: ایجاد مشکل برای ترکیه، ایران، سوریه و البته روسیه.

خط اساسی این است: از آنجا که آمریکاییها اعلام کرده اند که (به طور غیرقانونی) در سوریه، تا زمانی که وضعیت “تثبیت شود”، می‌مانند. اکنون باید هر کاری را برای بی ثبات کردن سوریه انجام دهند. و در اینجا یک نوع منطق انحرافی برای همه وجود دارد …

برای روسیه، این خبر بد را می توان به شرح زیر خلاصه کرد: در حالی که روسیه داعش را در سوریه شکست داد، هنوز هم از شکست Anglozionist در خاور میانه فاصله گرفته است.

خبر خوب این است که روسیه گزینه هایی برای مقابله با این وضعیت دارد.

گام اول: تشویق ترک ها
به طرق مختلف راه حلی ایده آل برای روسیه برای مقابله با تهاجم ایالات متحده به سوریه وجود دارد که آن شامل ترک ها است.

چطور؟ نه با حمله به نیروهای آمریکایی به طور مستقیم، بلکه با حمله به شبه نظامیان کورد، آمریکایی‌ها در حال حاضر پشت (حداقل از نظر سیاسی) آنها پنهان شده‌اند. در این مورد فکر کنید، در حالی که ایالات متحده (یا اسرائیل) در باره حمله به نیروهای سوریه یا ایران هیچ حرکتی نداشتند، در حقیقت حمله به نیروهای ترکیه یک ریسک سیاسی بسیار خطرناک را به همراه دارد. که به دنبال کودتای حمایت شده از سوی امریکا علیه اردوغان و حمایت ایالات متحده برای ایجاد “کوردستان کوچک ” در عراق و سوریه، نمک بر زخم روابط ایالات متحده و ترکیه پاشید. و خیلی طول نخواهد کشید تا ترک ها صبرشان لبریز شود و پیامدهای عظیم بالقوه ای را برای ایالات متحده، اتحادیه اروپا، ناتو، و منافع اسرائیل و آمریکا بوجود بیاورند. حقیقتا، اهمیت استراتژیک ترکیه برای اروپا، مدیترانه و خاورمیانه بیش از اندازه نیست و آمریکایی های آن را می دانند. و در این، نتیجه بسیار واقعی وجود دارد و آنکه درک بسیار کمی از عواقب وجود دارد : نیروهای مسلح ترکیه در سوریه اساسا از انچه که ما “مصونیت سیاسی” می‌نامیم، لذت می‌برند، یعنی گفته می شود که (تقریبا) مهم نیست که ترکها چه کار میکنند، ایالات متحده (تقریبا) هرگز به طور آشکارا در باره استفاده از زور علیه آنها، به سادگی به خاطر عواقب آن، فکر نمی‌کند. به همین علت حمله نیروی هوایی ارتش آمریکا USFA به ستون ارتش ترکیه به نظر می رسد بسیار جدی است.

در واقع من اعتقاد دارم که روابط ایالات متحده و ترکیه خیلی بد و بسیار یک طرفه است و من شاهد حمله ترکیه به ستون / موقعیت کوردها (یا “تروریست خوب”) که با نیروهای ویژه ایالات متحده جا سازی شده است، بودم که احتمالا شبیه حمله ایالات متحده به یک ستون ارتش ترکیه است. این ممکن است روال معمولی باشد اما بگذارید بگوییم که ترک ها به ستون / موقعیت کوردها (یا «تروریست خوب») با پرسنل آمریکایی حمله کردند و به همین ترتیب، نیروهای آمریکایی نیز جان خود را از دست می دهند. آمریکا چه کاری می‌تواند بکند؟ به نوعی تلافی کند؟ به هیچ وجه! نه تنها حمله ایالات متحده به یک عضو دیگر عضو ناتو کاملا غیر قابل تصور است، بلکه به احتمال زیاد به دنبال یک درخواست ترکیه است که ایالات متحده و ناتو به طور کامل از خاک و فضای هوایی ترکیه بیرون می آیند. در تئوری، ایالات متحده می تواند از اسرائیلی ها درخواست کند که کار کثیفش را برای آنها انجام دهد، اما اسرائیلی ها احمق نیستند (حتی اگر آنها دیوانه باشند) و آنها علاقه زیادی به شروع جنگ با ترکیه را ندارند آن هم به خاطر مشکل ایجاد شده توسط آمریکا در تاسیس “مینی کردستان”، که مبادا که “خون یهودی” مقدس برای بعضی که بطور اساسی غیر یهودی goyim بی ارزش، هستند، ریخته شود.
اگر ترك ها نیروهای آمریکایی را بکشند، آنها در واقع اعتراض خواهند کرد و یک مشاوره سراسیمه و ساير اقدامات نمادين را اعمال خواهند كرد، اما پس از آن، آمريكا تلفات را قبول خواهد کرد و هيچ کاری در مورد آن انجام نخواهد داد. در مورد اردوغان، محبوبیت او در خانه و بلند پروازیهایش افزایش خواهد یافت. و این بدان معنا است که اگر بازیگری وجود داشته باشد که بتواند عملا عملیات ایالات متحده در شمال سوریه را مختل کند یا حتی ایالات متحده را مجبور به عقب نشینی کند، ترکیه است. و این توانایی ترکیه را در قدرت چانه زنی با روسیه و ایران را بالا میبرد که من مطمئن هستم که اردوغان به دقت به نفع خود استفاده خواهد کرد. تا کنون اردوغان تنها تهدید کرده است که آمریکاییها “سیلی عثمانیها ” را خواهند چشید. وزیر امور خارجه تیلرسون به آنکارا سفر کرد تا سعی کند که از وقوع این فاجعه، جلوگیری کند. اما ترکیه از ایالات متحده آمریکا خواست که بین طرف ترکیه یا کورد یکی را انتخاب کند. کشاکشی که به شدت شانس هر موفقیت واقعی را محدود می کند (لابی اسرائیل 100٪ پشت کوردها است). هرگز نباید بگوییم هرگز، اما من می گویم که در این نقطه، معجزه ای باید رخ دهد تا واقعا رابطه ی ایالات متحده و ترکیه را نجات دهد. روسیه می تواند سعی در سرمایه گذاری در این دینامیک داشته باشد.

ضعف اصلی این عقیده این است که ایالات متحده آمریکا هنوز هم به اندازه کافی قدرتمند است، از جمله در داخل ترکیه، و برای اردوغان بسیار خطرناک است که با عمو سام آشکارا مقابله کند و او را به مبارزه بطلبد. تا کنون، اردوغان، جسورانه و با خودسری علیه آمریکا اقدام کرده است اما او همچنین خطرات پیش رفتن بیش از حد را درک می‌کند و او این را نظر دارد که قبول چنین خطراتی باید چشم انداز مزایای عمده برای او داشته باشد
در اینجا روس ها دارای دو گزینه اساسی هستند: یا به قول ترک ها چیزی که باعث اغوا آنها شود و یا به نحوی روابط فعلی بین ایالات متحده و ترکیه را بدتر کند. این خبر خوبی برای تلاشهای روسیه است که بتواند بین ترکیه ایالات متحده که حمایت شدیدی از اسرائیل، کوردها و گولنیست ها، میکند، شکاف ایجاد کند.

یکی دیگر از خطرات آشکار این است که هر عملیات ضد کوردی می‌تواند توسط ترکیه به بخشهای دیگر سوریه کشیده شود. با این حال، واقعیت این است که ترکها واقعا نمیتوانند در سوریه باقی بمانند، خصوصا اگر روسیه و ایران با آن مخالف باشند. و قوانین بین الملل نیز نمی‌تواند حضور بلند مدت ترکها را نادیده بگیرد. این قوانین بسیار آسانتر از آمریکاییها تا ترکها چشم پوشی می‌کنند.

با همه این دلایل استفاده از ترک ها برای فشار بر ایالات متحده محدودیت های خود را دارد. با این حال، اگر ترک ها همچنان اصرار دارند که ایالات متحده از حمایت از کوردها دست بردارد یا اگر آنها همچنان فشار نظامی بر شبه نظامیان کورد را ادامه دهند، کل راه کار ایالات متحده از “مینی کردستان” مورد حمایت او، و با آن، طرح کلی پارتیشن بندی برای سوریه فرو می‌پاشد.

تا کنون عراقی ها به سرعت با “مینی کردستان” مورد حمایت امریکا معامله کرده‌اند و اکنون ترکیه قدمهای لازم را برای معامله با “مینی کردستان” در سوریه، موردحمایت آمریکا، را برداشته‌اند. که در آن نقطه ، مشکلات آنها با کوردها حل خواهد شد. ترک ها علاقه مند به کمک به اسد نیستند و در این موضوع آنها به پوتین اهمیتی نمی دهند و اینکه چه اتفاقی برای سوریه می افتد تا زمانی که مشکل آنها که کوردها هستند ، در کنترل باشد. این بدان معنی است که سوری ها، روس ها و ایرانی ها نباید بیش از حد امیدوار باشند که ترک ها علیه ایالات متحد امریکا بجنگند، مگر اینکه پیشامدهای معینی ایجاد ‌شوند. فقط آینده می گوید که آیا روس ها و ایرانیان قادر به کمک به ایجاد چنین شرایطی خواهند بود.رحله دو: سوریه با سیستم های مدرن دفاع هوایی با بردهای کوتاه و متوسط ​اشباع می شود.
در حال حاضر هیچ کس نمی داند که چه نوع سیستم دفاع هوایی طی چند سال گذشته، روسها به سوری ها تحویل داده اند، اما این به روشنی راهی است برای روس ها در پیش گرفته‌اند: تحویل سیستم های دفاع هوایی مدرن و سیار به سوری ها .

در حالی که این گران است پس بهترین راه حل این است که سیستم های Pantsir-S1 Mobile Gun / SAM و MANPAD 9K333 Verba را به سوری ها و ایرانی ها ارائه دهیم. ترکیبی از این دو سیستم می تواند هر گونه عملیات هوایی را برای آمریکایی های آمریکایی و اسرائیلی بی اندازه پیچیده کند، به خصوص به این دلیل که هیچ راه عملی برای پیش بینی دقیق از موقعیتی که از آنها می تواند استفاده شود، وجود نخواهد داشت. و از آنجایی که ایالات متحده و اسرائیل هم ایالات متحده و هم اسرائیل قوانین بین‌المللی را در آسمان سوریه نقض می‌کنند، در حالیکه نیروهای مسلح سوریه از حوزه هوایی مستقل خود محافظت می کنند، چنین تحویل سیستم های دفاع هوایی توسط روسیه به سوریه قانونی و معصومانه خواهد بود.

از همه مهمتر، برای امریکاییها و اسراییلیها AngloZionist کاملا غیرممکن است بداند چه کسی در واقع به آنها را شلیک می کند، زیرا این سیستم‌ها متحرک هستند و برای پنهان شدن آسان هستند. درست مانند کره، ویتنام یا لبنان، خدمه روسی حتی می توانند برای استفاده از سیستم های دفاع هوایی سوریه ارسال شوند و هیچ کس نمی تواند ثابت کند که “روس ها این کار را انجام دادند” زمانی که هواپیماهای ایالات متحده و اسرائیل شروع به سقوط کنند روسیه از آنچه که سازمان سیاCIA «محکومیت قابل قبولی» می‌نامد، لذت می برند. البته آمریکاییها و اسرائیلیها، علیه حزب ضعیف تر، سوری ها رو به رو هستند، اما این به غیر از احساس خوب است که اگر واقعا در زمین دگرگونی ایجاد نشود آسمان سوریه برای نیروهای هوایی ایالات متحده و اسرائیل امن نخواهد بود.

گزینه دیگری برای روس ها این بود که ارتقا (نرم افزار و موشک) را به سیستم های دفاع هوایی سوریه، به خصوص سیستم های 2K12 Kub و 9K37 بوک خود، جاده های موبایل، پیشنهاد کنند. ار چنین ارتقا هایی، به ویژه اگر همراه با Pantsirs و Verbas به اندازه کافی مستقر شوند، کابوس برای آمریکایی های آمریکایی و اسرائیلی خواهد بود. ترک ها به هیچ وجه اهمیتی نمی دهند، زیرا آنها در حال حاضر اساسا با اجازه کامل روس ها پرواز می کنند و ایرانیان هم حضور ندارند، تا آنجا که من میدانم، هیچ عملیات هوایی در سوریه ندارند.

یکی از اعتراض ها به این طرح این است که دو نفر می توانند این بازی را انجام دهند و هیچ چیزی مانع فرستادن ایالات متحده آمریکا از رادارهای MANPAD های پیشرفته تر به متحدان “تروریست خوب” خود نمی شود، اما این استدلال به طور کامل از این مسئله رد می شود: اگر هر دو طرف یکسان عمل کنند ، طرفی که بیشترین وابستگی به عملیات هوایی (ایالات متحده آمریکا) را دارد، می تواند خیلی بیشتر از طرفی که بر زمین (روس ها) مزیت دارد، بازنده باشد. علاوه بر این، با فرستادن رادارهای پیشرفتە MANPAF به سوریه، ایالات متحده آمریکا متحد توافق احتمالی ترکیه را بی روح می کند، در حالی که اگر روسیه به سوریه و MANP AD سایر SAM ها را به سوریه بفرستد، تنها کسی که شکایت خواهد کرد، اسرائیل خواهد بود. هنگامی که این اتفاق می افتد، روس ها یک پاسخ ساده و حقیقی خواهند داشت: ما این بازی را شروع نکردیم، متحدان آمریکایتان شروع کردند و شما می توانید بروید و از آنها برای این غم و اندوه تشکر کنید.

[Forwarded from مەهناز]
مشکل اصلی در سوریه این واقعیت است که ایالات متحده و اسرائیل در حال حاضر در آسمان سوریه با مصونیت کامل عمل می کنند. اگر این تغییر کند، این روند آهسته و تدریجی خواهد بود. اولا، چندین تلفات جداگانه (مانند سقوط اخیر F-16 اسرائیلی) وجود دارد، سپس می بینیم که اهداف حملات هوایی ایالات متحده و / یا اسرائیل به تدریج از مراکز شهری و پست های مرکزی به اهداف کوچکتر و جدا تر مانند ستون های خودرو) تغییر می‌کند. و این نشان می دهد که آگاهانه ترین و پر سود ترین اهداف در حال حاضر به خوبی محافظت می شود. در نهایت تعداد حملات هواپیماهای جنگی به تدریج با پرتاب موشک های کروز و بالستیک جایگزین خواهد شد. براساس آن عملیات هوایی تهاجمی به نیروهای حفاظتی تغییر می‌کند که به نوبه خود باعث می شود که سوریها، ایرانیان و حزب الله محیط بسیار راحتتری برای فعالیت داشته باشند. اما اولین اقدام ضروری برای هر کدام از این اتفاقات این است که به طور چشمگیری قابلیت دفاع هوایی سوریه را افزایش می دهد.

حزب الله برای چندین دهه تحت تاثیر برتری هوایی اسرائیل عمل کرده است و تجربه آنها در مورد این نوع عملیات برای مردم سوریه بسیار ارزشمند خواهد بود تا اینکه توانایی های دفاع هوایی خود را به اندازه کافی بسازند.

نتيجه گيري: واقعا مقابله با تشديد شدن تنها گزينه است؟
صادقانه بگویم، من شروع کردم که اعتقاد پید کنم که امپراطوری تصمیم گرفته است تا “فروپاشی” سوریه را تلافی کند، حتی مکرون به خاطر بمباران مردم سوریه توسط سلاح های شیمیایی (غیر موجود) سر و صدا بپا کرد و خواستار تبیه آنان شد .حداقل، ایالات متحده آمریکا می خواهد روس ها هزینه های بالایی برای نقش خود در سوریه پرداخت کند. اهداف بیشتر ایالات متحده در سوریه عبارتند از:

اعمال یک تقسیم واقعی بر سوریه با کنترل سرزمین شرق رود فرات (ما می توانیم آن را “برنامه C نسخه 3.0” نامید)

سرقت میدان های گاز در شمال شرقی سوریه

ایجاد یک منطقه تحت کنترل ایالات متحده که می تواند برنامه ریزی و اجرای برنامه ها برای کوردها یا تروریست خوب را پیاده کند.

خرابکاری در هر گونه مذاکرات صلح حمایت روسیه

حمایت از عملیات اسرائیل علیه نیروهای ایران و حزب الله در لبنان و سوریه

شرکت در حملات منظم علیه نیروهای سوریه که تلاش می کند تا کشور خود را از مهاجمان خارجی آزاد کند

ارائه تهاجم و اشغال سوریه به عنوان یکی از “پیروزی” که ترامپ به لابی اسرائیل و MIC وعده داده است

تا کنون پاسخ روسیه به این استراتژی در حال توسعه منفعل بوده است و تشدید فعلی به شدت نشان می دهد که یک رویکرد جدید ممکن است مورد نیاز باشد. سقوط هواپیمای اسراییل F-16 برای قدم اول خوب است، اما باید بیشتر تلاش کرد تا به شدت هزینه هایی را که امپراتوری برای پرداختن در سیاست های سوریه، افزایش دهد. افزایش شمار مفسران و تحلیل گران روسی که خواستار واکنش قوی تر به تحریکهای فعلی هستند ممکن است نشانه ای از چیزی باشد که در حال ساخت است.

نظرات