اسرائیل در برابر فشار ایران برای مقابلە بە مثل در سوریه ایستاده است – اما جنگ اجتناب ناپذیر است.

آموس هارل، هاآرتص

ترجمه: هلمت معروفی، بنار آویَر

شرایطه که اکنون در جریان است می تواند آرامش قبل از انتخابات 6 ماه مه لبنان و تصمیم 12 آوریل آمریکا در مورد معاهده هسته ای با ایران باشد، اما انتقام اسرائیل از ایران، می توان در لبنان، سوریه، ایران و یا منطقه دیگر  صورت گیرد.

حدود دو هفته و نیم پس از بمبارانی که در آن 7 نفر از نیروهای سپاه پاسداران ایران در پایگاه T4 در سوریه کشته شدند، اسرائیل ظاهرا هنوز منتظر ظهور شرایط برای پرتاب لنگه کفش مجدد دیگری است.  واکنش ایرانیان به این حمله هوائی اسرائیل به ایران در سوریه، علیرغم تهدیدات مکرر انتقام جویی، تاکنون به تعویق افتاده است اما همچنان امکان دارد که تهران با گذشت زمان، بیش از پیش از پیامدهای پیچیده تری در قبال اسرائیل از خود بروز نماید. با این حال، فرضیه کاری مقامات دفاعی اسرائیل همچنان سر جای خود باقی است که چنین واکنشی از سوی ایران بسیار محتمل است.

به نظر می رسد ایرانی ها گزینه های زیادی برای نشان دادن واکنش علیه اسرائیل داشته باشند. ایرن می تواند این انتقام جوئی را از مرز سوریه، از طریق مرز لبنان بواسطه  حزب الله، به طور مستقیم از ایران با پرتاب موشک های دوربرد انجام دهد یا اینکه یک هدف اسرائیلی رادر خارج از مرزهای کشور اسرائیل مورد هدف حمله تلافی جویانه خود قرار دهد. در دهه های گذشته، ایران و حزب الله به طور جداگانه و یا به طور هماهنگ و متحدانه در دو حمله در آرژانتین، یک حمله انتحاری در بلغارستان و تلاش برای حمله به دیپلمات ها و گردشگران اسرائیلی در کشورهایی از جمله هند، تایلند و آذربایجان شرکت کرده اند.

در هر صورت، به نظر می‌رسد تا زمانی که لبنان انتخابات پارلمانی 6 ماه مه را برگزار نکند، هراس اسرائیل از حزب الله که به عنوان یک عروسک خیمه‌ شب بازی ایرانیان عل می کند در بین نباشد و تا آنزمان راکد بماند لذا فعلا این احتمال که حزب الله به اسرائیل حمله کند خنثی است. شلیک موشکی از ایران به اسرائیل نیز تا 12 ماه مه که امریکا تصمیمش را در رابطه با برجام نگیرد خنثی باقی می ماند چون هرگونه حمله موشکی ایران این روند را برعکس خواهد نمود و اروپا نیز از برجام خارج خواهد شد. همچنین حمله به یک هدف دور از خاورمیانه نیاز به آمادگی طولانی دارد که بنظر نمی رسد ایران این آمادگی را از قبل داشته باشد.

علی رغم تنشهایی که در پی هشدارهای هر دو طرف بوجود آمده، جنگ با ایران در سوریه در حال حاضر بسیار دور از انتظار نیست. قصد درگیری واضح است: ایران در حال تشکیل نیروی نظامی خود در سوریه است و اسرائیل اعلام کرده است که با توسل به نیروی نظامی و فشار از استقرار نظامی ایران در سوریه جلوگیری می کند.

بنجامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، در این مورد، تصمیم گیری غیرمعمولی ای را اتخاذ کرده است یعنی وی از انتصاب افسران ارشد متخاصمی حمایت می کند که به شدت هر گونه حضور ایران را رد می کنند. سرنوشت T4  در داخل سوریه که در حدود 250 کیلومتری (155 مایل) از مرز اسرائیل قرار دارد، همانند ارتفاعات گولان Golan Heights سوریه است؛ سرنوشت یک پایگاه شبه نظامی شیعه درست همانند استقرار موشک های دوربرد ایران، سیستم های ضد هوایی و هواپیماهای بدون سرنشین است.

سوال این است که آیا این در نهایت می تواند چیزی بیش از یک چانه زنی باشد؟ در ماه نوامبر، اسرائیل بیهوده تلاش کرد تا بر توافقی، برای کاهش اصطکاک در جنوب سوریه تاثیر بگذارد که توسط ایالات متحده، روسیه و اردن طراحی شده بود. اسرائیل خواستار آن شد تا شبه نظامیان شیعه به سمت شرق، به بزرگراه دره-دمشق، حدود 60 کیلومتری مرز گولان فرستاده شوند. در عوض ، یک قول ضعیف دریافت کرد که حتی آن هم به طور کامل اجرا نشد و آن این بود که شبه نظامیان و شورشیان وابسته به رژیم ایران نمی توانند به 5 تا 20 کیلومتری در خط مقدم نزدیک شوند.
احتمالا باز گشایی برای تجدید مذاکرات در مورد خواست اصلی اسراییل، پس از آن که اسراییل  تصمیم خود را در خصوص هر مکانی در سوریه روشن کند، بوجود می‌آید. و مشکل این است که آمریکایی ها موافق باشند.

ایالات متحده، در حالی که به مبارزان کورد کمک می کند، هنوز در قلمرو تانف در شرق سوریه حضور دارد که این امر کار ایران را به نوعی  سخت کرده  است که بزرگراه اصلی از تهران از طریق عراق به دمشق و بیروت را کنترل کند.  برای اسرائیل این می تواند یک ژتون چانه زنی عالی برای درخواست دور نگه داشتن ایرانیان از گولان باشد. اما آمریکایی ها تا حد زیادی بر بیرون کشیدن نیروهای خود از سوریه تمرکز کرده‌اند و به نظر می رسد هیچ کس در حال حاضر با آن ها در رابطه با ماندن مذاکره نمی کند.

مقامات دفاعی اسرائیل در این هفته از دیدار دو و نیم روزه رئیس فرماندهی مرکزی ایالات متحده از کشورشان قدردانی کردند. این دیدار که برای نخستین بار توسط برنامه پخش زنده کان منتشر شد، برای هماهنگی موقعیت با واشنگتن در مورد ایران و سوریه بسیار مهم است اما طرح آمریکایی ها را برای خروج از منطقه تغییر نخواهد داد، که این برای همه بازیگران درگیر روشن است.
این ما را با روسیه به عنوان قدرت بزرگ، مسئول تصمیم گیری در سوریه تنها می‌گذارد. در واقع، در این هفته، جلسات جداگانه ای با نمایندگان اسرائیل و ایران در سوچی برگزار شد. اما اسرائیل به سختی می‌تواند به روسیه تکیه کند وقتی که روسیه و ایران در یک اردوگاه از رژیم بشار اسد، حمایت می‌کنند.

در همین حال، روسیه و اسرائیل همواره تهدیدات غیرمستقیمی را مبادله می کنند. روسیه قصد دارد سیستم موشکی S-300 را به رژیم اسد ارائه دهد و اسرائیل تهدید به نابودی آنها می‌کند. زمانی که سخنگویان اسرائیلی چنین تمایل دارند، آنها حتی تهدید می کنند که خود رژیم اسد را در به مخاطره می‌اندازند.

نظرات