اخباروگزارشات کارگری29آذر1395

0
1105

تجمع اعتراضی کارگران اخراجی جایگاه های CNG شیراز جلوي شركت پخش فرآوردههاي نفتي فارس!

روزگذشته(28آذر)، کارگران اخراجی جایگاه هایCNG شیرازدراعتراض به اخراجشان از کار جلوي شركت پخش فرآوردههاي نفتي فارس تجمع کردند.

با واگذاري 4 جايگاه CNG به بخش خصوصی در يك روز، نان حدود 100 كارگر اين جايگاهها آجر شد و آن ها يكجا از كار بيكار شدند.

به گزارش منابع خبری استان فارس،اين افراد كه روز گذشته جلوي شركت پخش فرآوردههاي نفتي فارس تجمع اعتراض آميز داشتند عمدتاً كارگران باسابقه اي بودند كه در بين آنها افرادي با 5/1 دهه فعاليت در جايگاه هاي CNG حضور داشتند.

ظاهراً خريداران جايگاههاي CNG دولتي شيراز تمايلي به بكارگيري نيروهاي قبلي نداشته و ترجيح دادند به جاي آن ها نيروهاي جديدي را به كار بگيرند.

خريداران اين جايگاهها دو گروه هستند كه گروه اول شامل سه برادرند كه هر كدام در مزايده برگزار شده، يكي از جايگاه ها را شامل جايگاههاي مسلم، مدرس و پيرنيا برنده شده اند. برنده يك جايگاه ديگر كه جايگاه بولوار اميركبير است پسري است 29 ساله كه همزمان برنده دو جايگاه سوخت در تهران هم شده است و ده ها ميليارد براي تصاحب اين 3 جايگاه هزينه كرده است.

خصوصي سازي به چه قيمت؟ اين سوالي است كه فارس سالهاست براي آن پاسخي پيدا نكرده و سكوت تعجب برانگيز مسئولان در برابر بحراني كه اين خصوصي سازي در فارس به وجود آورده موجب گرديده تا بنگاه هاي اقتصادي دولتي بدون در نظر گرفتن شرايط زندگي شاغلان در اين بنگاهها يكي يكي فروخته شود.

كارگر CNG شغل ساده اي نيست، تصور كنيد ساعتها در سرما و گرما بايستيد، حتي خطرات كار در جايگاه CNG را به جان بخري، انواع و اقسام انفجار كپسول گاز در اين جايگاه را ديده باشي و خطرات آن را باز هم براي از دست ندادن شغلت ناديده بگيري، كم و زياد شدن پول سوخت گيري خودروها را خودت جفت و جور كني اما باز هم راضي نباشي شغلت را از دست بدهي و سفره خانواده ات را بي آب و نان كني. آن وقت مسئولان بدون آن كه در نظر بگيرند در استاني كه جزو 6 استان اول در نرخ بيكاري است اجازه دهند يكي يكي فرصتهاي شغلي كارگران از بين برود.

يكي از كارگران معترض در اين خصوص گفت: عمده كارگران شاغل در اين 4 جايگاه سابقه كار بالايي داشته و برخي رتبه حقوقي 6 تامين اجتماعي داشتند كه بالغ بر يك ميليون و 600 هزار تومان حقوق ميگرفتند اما حالا جلوي برخي از ما قراردادي گذاشته اند كه حقوق 500 هزار توماني بدون حق اولاد و بن مسكن برايمان در نظر گرفته اند و حتي حاضر نيستند حداقل حقوق كارگران تازه كار را طبق قانون به ما بدهند.

وي با بيان اين كه خريداران جايگاه ها ميخواهند از آشنايان خود براي اين واحدها استفاده كنند گفت: حتي خريدار تهراني جايگاه اميركبير با خود چند نفري را از تهران آورده است.

طاهري، رئيس روابط عمومي شركت پخش فرآورده هاي نفتي فارس با بيان آن كه اين شركت متولي اجراي قانون كار نيست، افزود: اگر كارگران شكايتي در اين خصوص دارند بايد به اداره كار مراجعه كنند.

وي با بيان اين كه اين 4 جايگاه دولتي قبلاً به سازمان خصوصي سازي واگذار شده بود افزود: كارگران اين 4 جايگاه قبلاً هم با ما قرارداد نداشتند و قراردادشان با پيمانكاراني بود كه اين 4 جايگاه را به صورت پيماني در اختيار داشتند.

وي با تاكيد بر اين كه اين 4 جايگاه در مزايده سازمان خصوصي سازي به اشخاص حقيقي و حقوقي واگذار شده است افزود: ما تنها ناظر بر اين 4 جايگاه هستيم و نميتوانيم مالكان جديد را وادار به بكارگيري اين نيروها نماييم.

طاهري تصريح كرد: خريداران اين 4 جايگاه ملزمند طبق مقررات سازمان خصوصي سازي تا پايان مهلت قرارداد كارگران با آن ها طبق قرارداد منعقده قبل كار كنند اما پس از مهلت قانوني الزامي به اين كار نيست.

مدير روابط عمومي شركت پخش فرآورده هاي نفتي فارس با بيان اين كه اين كارگران از افراد مجرب و متخصص هستند كه نبايد به راحتي آنها را كنار گذاشت افزود: از خريداران و مالكان جديد اين 4 جايگاه دعوت كرده ايم به شركت پخش فرآوردههاي نفتي آمده تا با برگزاري جلسه راهي براي ادامه كار اين كارگران پيدا كنند.

وي اظهاراميدواري كرد اين جلسه بتواند در بازگرداندن كارگران بر سركارشان موثر واقع شود و مالكان اين 4 جايگاه با در نظر گرفتن وضعيت اقتصادي و شغلي موجود در جامعه، قرارداد منصفانه اي با كارگران ببندند و اجازه ندهند تجربه اين افراد بلااستفاده بماند.

تجمعات اعتراض آمیز کارگران کارخانه سامان کاشی بروجرد نسبت به عدم پرداخت ماه ها حقوق وحق بیمه مقابل فرمانداری!

امروز دوشنبه29آذر، جمعی از کارگران سامان کاشی بروجرد در مقابل فرمانداری این شهر در اعتراض به 20 ماه حقوق معوقه و عدم واریز بیمه برای افرادی که در آستانه بازنشستگی هستند تجمع کردند و خواستار رسیدگی به این وضعیت شدند.

این کارگران معترض از هفته گذشته تاکنون برای سومین بار است که مقابل فرمانداری و اداره تامین اجتماعی بروجرد تحصن می‎کنند.

به گزارش منابع خبری محلی،چند سالی است که مشکلات صنایع بروجرد روز به روز بیشتر می شود، مشکلاتی که دودش به چشم کارگران می رود و کارگران برای رساندن صدای خود به گوش مسئولین بارها و بارها باید تجمع کنند.

از مدتها پیش زنگ مشکلات سامان کاشی بروجرد به صدا درآمد، حدود 250کارگراین کارخانه به تدریج از کار اخراج شدند و  کارخانه ای که زمانی زبانزد بود و تولیداتش حرف اول را می زد حالا نیمه فعال با دنیایی از مشکلات رها شده است.

انگار کسی صدای مشکلات کارگران بی حقوق این کارخانه ها را نمی شود تا برای رفع این مشکلات قدمی بردارد.

چندی پیش 90 نفر از کارگران کارخانه سامان کاشی به دلیل حقوق معوقه خود دست از کار کشیدند و به جمع کارگران بیکار پیوستند.

در تاریخ 24 آبان ماه امسال بود که جمعی از کارگران سامان کاشی بروجرد که در آستانه بازنشستگی بودند ناامید از مسئولین استانی و شهرستانی در مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند تا شاید کسی به فریادشان برسد اما روزها یکی پس از دیگری سپری شد و مشکلات این کارگران همچنان استوار پابرجاست.

صبح امروز29آذر جمعی از کارگران سامان کاشی بروجرد به دلیل 20 ماه حقوق معوقه و عدم واریز بیمه برای بازنشستگی در مقابل فرمانداری بروجرد تجمع کردند.

برخی از این کارگران در آستانه بازنشستگی هستند اما کارفرما بیمه آنها را واریز نکرده و هم اکنون سرگردان مانده اند.

“کامران فرشید” رئیس اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی بروجرد گفت: 56 نفر از کارگران کارخانه سامان کاشی بروجرد در آستانه بازنشستگی هستند که متاسفانه کارفرما بیمه آنها را واریز نکرده و شرایط برای بازنشستگی آنها فراهم نیست.

وی اضافه کرد: در این میان 86 نفر از کارگران هم به دلیل عدم پرداخت حقوق دست از کار کشیده اند که مشکل بیمه بیکاری این افراد در حال بررسی است و پرونده این افراد امروز تعیین تکلیف می شود.

به گفته وی در همین راستا جلسه ای در استان تشکیل شده تا شرایط مشمولان بازنشسته فراهم شود و با واریز بیمه این کارگران بازنشست شوند.

فرشید اظهار داشت: این کارخانه بدهی های فراوانی دارد و مشکلات مالی مانند نبود سرمایه در گردش، نبود بازار فروش، عدم نقدینگی و تهیه مواد اولیه سبب شده تا این واحد با مشکلاتی همراه شود.

وی بیان کرد: در سال های گذشته این کارخانه با بیش از 400 کارگر فعالیت داشته که بیش از 250 کارگر اخراج شده و هم اکنون این واحد نیمه فعال با حدود 100 کارگر و با ظرفیت اندک کار می کند.

“قدرت اله سعادتی” رئیس تامین اجتماعی بروجرد گفت: از مهر سال گذشته تا کنون کارفرمای سامان کاشی برای کارگران بیمه ای واریز نکرده و هم اکنون این کارگران در آستانه بازنشستگی با مشکلاتی همراه هستند.

وی افزود: بیش از یک سال است از عدم واریز بیمه کارگران می گذرد و اقدامی صورت نگرفته و هم اکنون کارگران با مشکلاتی همراه هستند.

برپایه گزارشات منتشره،احمد گودرزیان به دنبال تجمع امروز29آذر تعدادی از کارگران سامان کاشی مقابل فرمانداری بروجرد اظهار کرد: این افراد خواهان پرداخت سهم بیمه و سهم 4 درصد مشاغل سخت و زیان‎آور از سوی کارفرما و بازنشستگی هستند.

وی خاطر نشان کرد: این کارگران معترض از هفته گذشته تاکنون برای سومین بار است که مقابل فرمانداری و اداره تامین اجتماعی بروجرد تحصن می‎کنند.

معاون سیاسی فرمانداری بروجرد تاکید کرد: کارفرمای سامان کاشی باید با پرداخت مطالبات این 54 کارگر به مشکلات آنها پایان دهد.

گودرزیان به اختلاف نظر بین کارفرمای سامان کاشی و تامین اجتماعی در خصوص نحوه پرداخت سهم 4 درصد این تعداد از نیروهای در آستانه بازنشستگی  اشاره و عنوان کرد: کارفرما خواهان پرداخت این مبلغ در قالب اقساط است، حال آنکه تامین اجتماعی خواهان پرداخت نقدی حداقل 10 درصد از میزان بدهی کارفرما در این زمینه است، تا به این ترتیب زمینه برای بازنشستگی 54 کارگر یاد شده فراهم شود.

وی تصریح کرد: قرار است، روز پنجشنبه جلسه‎ای در مرکز استان با حضور مدیران کل، معاونین استانداری و مدیریت کارخانه سامان کاشی بروجرد با هدف حل مشکلات این تعداد از کارگران برگزار شود و قطعا در این روز نتیجه‎ای برای حل مشکل موجود به دست می‎آید.

وی در خصوص حل مشکل 88 کارگر دیگر کارخانه سامان کاشی بروجرد گفت: امروز جلسه‎ای در اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی این شهرستان به منظور حل مشکل این افراد و برقراری بیمه بیکاری برای آنها برگزار می‎شود.

گزارش خبرنگار پیام سندیکا از کارخانه سیم و کابل همدان

شرکت سیم و کابل همدان که کارخانه اش در همدان واقع شده است متعلق به دو برادر به نام های نادعلیزاده اهل همدان و به مدیر عاملی آقای علمیان می باشد. صاحبان کارخانه ساکن ایران و کانادا هستند. این کارخانه از بخش هایی چون ذوب فلزات، مواد سازی، تراشکاری و بخش اداری تشکیل شده است. این کارخانه به دلیل مخالفت مدیریت و چشم پوشی اداره کار از داشتن شورا محروم است. تولید این کارخانه سیم و کابل می باشد.

این کارخانه تا چندی پیش با 230 کارگر اداره می شد که با تغییر سیاست صاحبانش در حال حاضر به 130 کارگر رسیده است. از میان کارگران تعدیل شده 40 نفر رسمی بودند.

یکی از ترفندهایی که کارفرما بکار برده حذف موضوع سختی کار می باشد که مورد اختلاف کارگران با صاحبان کارخانه است. در اوایل آبان با حضور بازرسان این سختی کار برداشته شد. در حالی که آلودگی بخار آلومینیوم ومس و دستگاه تولید آلومینیوم بخار و بوی بد ،سروصدای زیاد و گرد و غبار در محل کار بسیار مشهود است. کارفرما با کم کردن سرعت خطوط و کم کردن تولید به بازرسان نشان داد که کارخانه تولید کمی دارد و حتا با خالی کردن انبارها به این موضوع رسمیت داد، تا ثابت کند سختی کار به کارگران تعلق نمی گیرد. طبق گزارش بازرسان سختی کار از هفته قبل لغو شده و رسما به دفتر شرکت این کارخانه ابلاغ گردیده است. در صورتی که طبق تستهای قبلی شرایط سختی کار محرز شد. این در حالی است که بخش زیادی از کارگران تاکنون از این سختی کار استفاده کرده اند.

تقریبا از دو ماه پیش مدیریت دستگاه ها رو خاموش سرعتها رو کم کرده و بخشی از کارگران رو هم اخراج کردند. در حال حاضر کارگرانی که در این کارخانه کار می کنند بیش از ده سال سابقه کار دارند و با قرارداد یک ماه مشغول به کار هستند. تمام کارگران رسمی از کارخانه رفته و کارگران قراردادی رو با سابقه نوزده سال و هیجده سال و..اخراج کرده اند. تا با این روش سختی کار بردارند و معترضین را هم تهدید می کنند که شرکت را تعطیل خواهند کرد . مدیریت حتا به استاندار هم فشار آورده است تا سختی کار را برداشته شود.

با اعتراض کارگران به این مصوبه وزارت کار که سختی کار در این کارخانه وجود ندارد، واکنش مسوولین اداره کار این است که ما چیزی را که می بینیم گزارش می کنیم.

البته تولید کم شده است و صاحب کارخانه به کارگران اعلام کرده تولید نداریم تولید کمه ما هزینه سختی کار بدهیم ورشکست خواهیم شد.حتا به صاحبان کارخانه از سوی کارگران پیشنهاد شده است که کارگران سهم سختی کار را خودشان پرداخت می کنند تا برای خانواده هایشان بعد از این همه سال کارکردن مشکلی پیش نیاید ، اما قبول نکردند.

عدم پرداخت 2ماه حقوق جمعی ازکارگران پیمانکاری رجاء!

مطالبات مزدی بخشی از کارگران پیمانکاری رجاء در دو ماه گذشته پرداخت نشده است.

به گزارش29آذرایلنا،جمعی از کارگران پیمانکاری شرکت حمل و نقل ریلی رجاء از ادامه تاخیر در پرداخت مطالبات مزدی خود خبر دادند.

به گفته این کارگران، دستمزد آبان و آذرماه کارگران برق و موتوریست شاغل در شرکت های پیمانکاری مختلف پرداخت نشده‌است. کارگران می گویند مدیران شرکت های پیمانکاری وعده داده اند اول دی ماه، یک ماه از این مطالبات را پرداخت کنند؛ اما به این وعده ها امیدی نیست.

کارگران پیمانکاری رجاء که پیش از این نیز خواستار بازرسی وزارت کار از شرکت‌های پیمانکاری رجاء شده بودند؛ می‌گویند: شب یلدا رسیده و ما باز هم بی پولیم. اگر قرار است واگذاری پروژه‌ها به شرکت های پیمانکاری به اجحاف در حق کارگران بیانجامد، بهتر است مسئولان وزارت کار و دیگر نهادهای ذیربط فکری به حال این اوضاع بکنند.

عدم پرداخت4ماه حقوق کارگران شهرداری لومار!

کارگران شهرداری لومار نزدیک به 4 ماه است که هیچ گونه حقوقی نگرفته‌اند و اکنون زندگیشان را با مشقت و سختی زیاد می‌گذرانند.

به گزارش منابع خبری محلی، نوشتن از دردها و گرفتاری‌های کارگران شهرداری سوژه تکراری است که هراز چند گاهی فصلی از آن را برای مسئولان استانی و شهرستانی ورق می‌زنیم تا شاید یادشان بیاید که کارگرانی هم هستند که برای گذران یک زندگی بخور و نمیر نیاز به پول‌ دارند.

سال‌هاست که در گوشه و کنار استان ایلام حقوق کارگران شهرداری به‌ موقع پرداخت نمی‌شود، آن‌قدر که یک کارگر ماه‌ها باید چشم‌انتظار حقوقی باشد که هیچ زمانی برای پرداخت آن مشخص نشده است.

کارگران زحمت کش شهرداری لومار نیز از این قاعده مستثنا نبوده و از این موضوع به شدت گله مند بوده و با تأخیر چندماهه در پرداخت حقوق ناچیز خود مواجه هستند.

پس از تماس‌های مکرر این کارگران  وظیفه دانستیم تا قلم ‌به ‌دست بگیریم و چندخطی از دردهای این کارگران بنویسیم تا شاید چاره‌ای برای رفع مشکل آن‌ها اندیشیده شود.

یکی از کارگران شهرداری لومار در خصوص معوقات خود گفت: چند ماهه که حقوق نگرفته ایم و هربار که به شهرداری مراجعه می کنیم با این جواب که پولی برای پرداخت وجود ندارد مواجهه می شویم.

وی اظهار کرد: برای تهیه نیازهای اولیه زندگی هرروز باید از اطرافیان و مغازه ‌داران قرض کنم اما چون پس از گذشت چند ماه هنوز بدهی مردم را پرداخت نکرده‌ام دیگرکسی اطمینانی به ما ندارد و وقتی می‌بینند طلب قبلی هنوز پرداخت‌نشده حاضر نیستند مجدد به ما قرض بدهند.

یکی دیگر از کارگران شهرداری در رابطه با حقوق معوقه خود از شهرداری گفت: هرروز در حال فعالیت و تلاش هستیم اما هیچ خبری از حقوق نیست و از طرفی معلوم هم نیست که این حقوق چه زمانی پرداخت می‌شود.

وی بیان کرد: مسئولان باید چاره‌اندیشی برای وضعیت این کارگران کنند چون واقعاً برخی از این کارگران به هزار تومان هم محتاج هستند.

این کارگر شهرداری لومار عنوان کرد: چون هیچ درآمد دیگری نداریم زندگی‌مان فلج شده و حتی نمی‌توانم بچه مریضم را هم به دکتر ببریم که از شما عاجزانه می‌خواهم صدای ما را به گوش مسئولان برسانید.

مجتبی پنجعلی زاده، رئیس شورای شهر لومار در خصوص علت عدم پرداخت حقوق چندماه کارگران شهرداری لومار گفت: در یکی دو سال اخیر به علت خشکسالی اعتبارات متاسفانه چند ماهی است که نیروها و کارگران شهرداری حقوق دریافت نکرده اند.

وی بیان کرد: به محض تخصیص اعتبارات و کمک های که از سوی سازمان همیاری شهرداری صورت بپذیرد، مطالبات به حق این کارگران زحمت کش پرداخت خواهد شد.

دردسرهای یک لقمه نان

کوله‌بران دارای خانوارهای پرجمعیت و فاقد شغل و زمین کشاورزی هستند، پس به ناچار تن به این کار داده و به کوله‌بری می‌پردازند. اگر دولت بابت 300 هزار نفر کوله‌بر شغل تعریف کند و آنان را تحت پوشش بیمه قرار دهد، آنان به این کار دست نمی‌زنند.

تقریباً از 20 سال پیش اشتغالی به نام کوله‌بری در مناطق غرب کشور ایجاد و به تدریج رواج یافت. به‌طوری‌که در برخی از مناطق اقتصاد 80 درصد از این خانوارها را تشکیل می‌دهد. در سال گذشته طبق دستورالعملی که از جانب وزارت کشور ابلاغ شد فعالیت کوله‌بران در مناطق مرزی ممنوع اعلام شد تا اینکه در اردیبهشت‌ماه امسال با تأکید رهبری درخصوص اینکه در مبارزه با قاچاق کالا «مهم قاچاق صدها کانتینر است نه کوله بر ضعیف» فعالیت آنان مجدداً از سر گرفته شد.

در همین‌باره یک وکیل دادگستری اظهار داشت: کوله‌‌بری کاری اجباری ناشی از بیکاری و عدم توسعه اقتصادی – اجتماعی مناطق مرزی غرب کشور است.

حسین احمدی‌نیاز با اشاره به سخنان معاون سیاسی امنیتی استاندار کردستان که مرزها و معابر کوله‌بری کردستان منبع درآمد بسیاری از مردم استان‌های غرب کشور هستند، اظهار داشت: کوله‌بران برای امرار معاش و تأمین هزینه‌های زندگی‌شان باتوجه به پتانسیلی که در این مناطق از بعد تردد کالا وجود دارد، مجبورند که به کولبری بپردازند.

وی با بیان اینکه کولبری فاقد استاندارد کاری و تشکل صنفی است و توسط قانون کار نیز مورد حمایت قرار نمی‌گیرد، ادامه داد: از یک‌سو، کولبری در قالب یک شغل تعریف نمی‌شود بنابراین کوله‌بران از روی اضطرار و اجبار بدین کار می‌پردازند و در قبال حمل بار مزد دریافت می‌کنند از سوی دیگر، آنان نیت و قصد قاچاق را ندارند بنابراین کار آنها مجرمانه نیست و هرگز چنین کاری جرم محسوب نمی‌شود.

تعارض قانون، نبود شغل و فقر

احمدی‌نیاز در خصوص جلوگیری و ایجاد اختلال در کار کوله‌بران اظهار داشت: علت این حوادث به تعارض قانون، ناهماهنگی‌های صورت گرفته در سیاست‌های اقتصادی در مرزهای غربی کشور باز می‌گردد.

احمدی‌نیاز معتقد است، کوله‌بران دارای خانوارهای پرجمعیت و فاقد شغل و زمین کشاورزی هستند، پس به ناچار تن به این کار داده و به کوله‌بری می‌پردازند. اگر دولت بابت 300 هزار نفر کوله‌بر شغل تعریف کند و آنان را تحت پوشش بیمه قرار دهد، آنان به این کار دست نمی‌زنند بنابراین آنچه که دارد اتفاق می‌افتد نابردباری دولتی و فقر کوله‌برانی است که متاسفانه خلاف اصل 22 قانون اساسی (حیثیت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص از تعرض مصون است مگر در مواردی که قانون تجویز کند) آنها را می‌کشند.

بنا به اظهار این وکیل حقوقی، تردد در مناطق مرزی کشور غیر از مرز جرم است و پلیس مرزی نیز دارای قوانین دیگری است، از دیگر سو یک نوع وجدان و عرف تجاری در جامعه ایرانی وجود دارد که این حق را به کوله‌بران می‌دهد که کوله‌بری کنند.

اجناسی که آنها حمل می‌‌کنند غیرقانونی نیستند

بر اساس اظهارات احمدی‌نیاز، بیشتر اجناسی که کوله‌بران حمل می‌کنند، اجناس مصرفی خانگی یا قطعات یدکی خودرو و یا کالاهایی است که در داخل کشور مصرف می‌شوند. کوله‌بر به ماهیت این کالاها توجهی ندارد بلکه بر کالایی که در قبال آن مزدی دریافت می‌کند نگاه می‌کند. کوله‌بر مسئولیت تامین و تهیه محتوا و ماهیت کالایی که حمل می‌کنند را ندارد و فقط مسئول سالم انتقال دادن حجم کالایی هستند که جابه‌جا کردن به آنها سپرده شده است.

احمدی‌نیاز با یادآوری اینکه مناطق مرزی غرب کشور فاقد مواد مخدرند و همواره از شرق کشور این مواد وارد می‌شود، ادامه داد: با اطمینان می‌شود گفت که صد در صد حمل مواد مخدر از این مناطق حذف می‌شود و مشروبات الکلی باقی می‌ماند.

وی افزود: حال مطابق قانون مجازات اسلامی هر جرمی سه عنصر دارد: مادی، معنوی و قانونی. کوله‌بران چون نیت حمل کالای قاچاق را ندارند و نمی‌دانند داخل این بسته‌ها چه چیزی است ندانستن این امر نشان از فقدان عنصر معنوی تشکیل جرم است لذا در اینجا جرمی از سوی آنان صورت نگرفته است ولو اینکه مشروبات الکلی باشد.

احمدی‌نیاز افزود: از سوی دیگر، کوله‌بر برای امرار معاش جان خود را به خطر می‌اندازد به‌طوری‌که تعدادی از آنان بر روی تله‌های انفجاری رفته یا از ارتفاع سقوط کرده و یا در برخورد با مین‌های کاشته شده در نوار مرزی که جهت کنترل و حفاظت از مرزهای کشور است مجبور به امرار معاش هستند که حاکی از بی‌گناهی کوله‌بران است.

منبع:ایلنا-29آذر

تجمع اعتراضی دوباره دانشجویان رشته‌های روانشناسی ومشاوره نسبت به انتقال برخی رشته‌های روانشناسی از وزارت علوم به بهداشت دردانشگاه تهران!

عصر امروز دوشنبه(29 آذرماه)،دانشجویان رشته‌های روانشناسی و مشاوره در واکنش به جابجایی رشته‌های روانشناسی بالینی و سلامت از وزارت علوم به وزارت بهداشت در دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران تجمع اعتراضی برگزار کردند.

بنابه گزارشات منتشره، در این تجمع اعتراضی دانشجویان بیانیه‌ای در واکنش به این انتقال قرائت کردند.

در ابتدای این بیانیه آمده است: چندی پیش خبر انتقال برخی از گرایشهای روانشناسی –بالینی، سلامت و خانواده– از مجموعه روانشناسی وزارت علوم به وزارت بهداشت از طریق مجاری رسمی اعلام گشت و موجب بهت و ناباوری دانشجویان، اساتید و فعالان حوزه روانشناسی شد. تصمیمی با این ابعاد که کوچکترین پیامدش تجزیه و چندپارگی در رشته روانشناسی و تحت تأثیر قرار گرفتن تمام بخش‌های درگیر با سلامت روان مردم است، نیازمند مطالعه تخصصی و ارزیابی کارشناسی با حضور همه مسئولین مربوطه بود.

دانشجویان در ادامه خاطرنشان کردند: حال آنکه در این میان هیچ‌کس حاضر به مشورت و نظرخواهی از اعضای جامعه روانشناسی کشور نشد و با این حال، تصمیم نهایی اتخاذ شد. لذا با توجه به انفعال مسئولین وزارت علوم، و سایه سنگین ارکان وزارت بهداشت بر این انتقال، ما دانشجویان جامعه روانشناسی کشور، تصمیم به این تجمع در دانشکده‌ی روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران گرفتیم تا نه به عنوان یک حرکت صنفی، بلکه با هدف روشنگری در خصوص پیامدها و عواقب اینگونه تصمیمات نسنجیده که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به تسلط نگاه دارومحور به جای مراجع‌محور، مغفول ماندن سایر ابعاد ایجاد کننده‌ی آسیبها، ضربه‌ی جدی به کیان سلامت روان کشور و در نهایت نابودی استقلال روانشناسان، گامی در جهت جلوگیری از پشیمانی در آینده برداریم و اعتراض خود را نسبت به این انتقال اعلام کنیم.

جان باختن207کارگردراستان تهران طی هفت ماه اول سال 1395 براثرحوادث کاری!

دكتر قادي پاشا گفت:درهفت ماه اول سال 1395 ،دويست وهفت مورد فوت ناشی از حوادث کار به مراکز پزشکی قانونی استان تهران ارجاع شده است.

به گزارش29آذر روابط عمومی اداره کل پزشکی قانونی استان تهران،دكتر قادي پاشا گفت:درهفت ماه اول سال 1395 ،دويست وهفت مورد فوت ناشی از حوادث کار به مراکز پزشکی قانونی استان تهران ارجاع شده است که این میزان در مقایسه با مدت مشابه سال قبل که تعداد فوت ناشی از حوادث کار 220 نفر اعلام شده بود9/5درصد کاهش یافته است.وي از کل فوت شدگان ناشی از حوادث کار در هفت ماه را، 204نفرمردو3نفرزن بوده اند.

مرگ یک کارگر ساختمانی درآبادان بر اثر سقوط از داربست!

روز گذشته(28آذر) یکی از کارگر ساختمانی شاغل در منطقه آزاد اروند براثر سقوط از داربست دچار حادثه شد و جان باخت.

به گزارش29آذرایلنا،منابع خبری در منطقه آزاد اروند می گویند روز گذشته (28 آذرماه) یک کارگر ساختمانی  در آبادان بر اثر سقوط از ارتفاع 9 متری داربست دچار حادثه شد و بعد از انتقال به بیمارستان  طالقانی جان باخت.

این منبع آگاه گفت: در زمان حادثه این کارگرساختمانی در حال ساخت و ساز ساختمان بود که از داربست سقوط کرد.

به گفته وی، ماموران کلانتری 11 آبادان با احضار پیمانکار ساختمان علت سقوط کارگر آبادانی را مورد تحقیق قرار داده اند.

اعتراض گسترده اسپانیایی ها به سیاست ریاضت اقتصادی

روزیکشنبه18دسامبر،هزاران نفر در اسپانیا در اعتراض به سیاستهای ریاضت اقتصادی راهی خیابانها شدند. این تظاهرات که به دعوت دو اتحادیه اصلی این کشور این برگزار شده، بزرگترین اعتراض سازمان یافته پس از روی کار آمدن دولت تازه اسپانیا در ماه نوامبر است.

به گزارش18دسامبریورونیوز،خوزه ماریا آلوارزرئیس اتحادیه عمومی کارگران این کشور می گوید: «تظاهرات در صورت لزوم ادامه خواهد یافت. حل این موضوع نه تنها به توان دولت در بحث و بررسی، بلکه به توان آن در مذاکره و رسیدن به توافق بستگی دارد».

یک دانشجوی معترض می گوید: «ما در وضعیت بی ثباتی هستیم. خیلی ها دیگر نمی توانند با این اوضاع زندگی کنند و برای همین اعتراض می کنیم و باید همچنان به خیابان بیاییم».

نظرات