اخباروگزارشات کارگری26آذر1395

0
1015

 

60کارگرکارخانه شیشه قزوین دریک قدمی اخراج!

آیا اخراج این کارگران بدلیل اعتصاب ماه پیش بوده است؟

کارگران کارخانه شیشه قزوین گفتند: در کل شرکت از ابتدای دی ماه 60 کارگر اخراج می‌شوند شاید هم به دلیل اعتصاب یک ماه پیش ما این اخراج ها صورت می‌گیرد.

به گزارش 26آذرصبح قزوین، کارخانه شيشه قزوين درسال 1344 با سرمايه اوليه بالغ بر يک ميليارد ريال در زمينی به مساحت 260 هزار مترمربع با تخصيص زيربنای 100 هزار مترمربع در کيلومتر 3 جاده قزوين_رشت راه اندازی شد.

بدين صورت بزرگترين كارخانه شيشه تخت کشور با نام «کارخانه شيشه قزوين» وارد عرصه توليد شد، در آن زمان شيشه توليد شده در اين کارخانه در نوع خود از مرغوبترين توليدات خاور ميانه به حساب می‌آمد.

طی سال‌های پس از انقلاب، این شرکت با قوت به کار خویش ادامه می‌داد تا سرانجام در سال 74 مشمول قوانین خصوصی سازی شد و سهام به صورت خرد در اختیار متقاضیان قرار گرفت.

بالغ بر 47 درصد سهام این شرکت هم اکنون در اختیار یک شخص سهام‌دار است که مدیرعامل شرکت نیز می‌باشد.

کارخانه شیشه قزوین، در گذشته با 4 کوره و 8 خط تولید، نقش مهمی در صنعت استان ایفا می‌کرد اما با رکود اقتصادی طی سه سال گذشته، آرام آرام کوره‌ها و خطوط تولید متوقف شد.

از ابتدای ماه آبان ماه سال جاری طی تماس یکی از کارگران کارخانه شیشه قزوین واقع در جاده رشت، از تجمع کارگران این کارخانه در مقابل درب ورودی شرکت مطلع شدیم.

این کارخانه با 320 کارگر در بخش‌های تولید شیشه‌های دوجداره، سکوریت و ضد گلوله فعالیت می‌کند و به گفته کارگران مشغول در این شرکت، روند فروش و تولید به خوبی انجام می‌شود و درآمد میلیاردی حاصل از فروش تولیدات مشهود است.

در آبان ماه کارگران شرکت شیشه 8 روز متوالی تجمع برگزار کردند و با اطلاع رسانی اعتراضات آنها مقداری از معوقات آنها پرداخت شد اما روز گذشته(پنج شنبه) با تماس تعدادی از کارگران این شرکت مطلع شدیم که طی حکم مدیرعامل این شرکت از ابتدای دی ماه 60 کارگر اخراج  خواهند شد.

یکی از کارگران اظهار کرد: قسمت صنایع جانبی شرکت که ما در آن مشغول به کار هستیم130 نیرو دارد و در 2شیفت کارمی‌کنیم.

وی در ادامه افزود: طبق نامه مدیرعامل از ابتدای ماه بعد یعنی دی ماه 26 کارگر را از قسمت صنایع جانبی بیرون کنند و با اخراج و کار کردن کارگران در یک شیفت صرفه جویی داشته باشند.

نامه ای که مدیرعامل شرکت برای رئیس شرکت شیشه ارسال کرده است:

 

این کارگر ادامه داد: در کل شرکت از ابتدای دی ماه 60 کارگر اخراج می‌شوند شاید هم به دلیل اعتصاب یک ماه پیش ما این اخراج صورت می‌گیرد.

وی عنوان کرد: چرا مدیران شرکت در زمستان قصد دارند خرج زندگی زن و فرزندان کارگران را قطع کنند؟

درهمین رابطه:

*خاتمه موقتی اعتصاب کارگران کارخانه شیشه قزوین پس از یک هفته با پرداخت بخشی از مطالباتشان !

روز گذشته(18آبان) با پرداخت دو ماه از معوقات مزدی کارگران کارخانه شیشه قزوین، اعتصاب این کارگران پس از یک هفته موقتا خاتمه یافت.

طبق اظهارات کارگران کارخانه شیشه قزوین در حال حاضر همه کارگران معترض این واحد تولیدی به کار خود بازگشته اند واز قرار معلوم با وعده کارفرما قرار است باقیمانده مطالبات مزدی  آنان طی ماه های آینده به مرور پرداخت شود.

به گفته کارگران در حال حاضر مطالبات مزدی کارگران رسمی وقرار دادی از مرداد ماه باقی مانده وکارگران پیمانکاری نیز از خرداد ماه معوقات مزدی خود را از کارفرما طلب دارند.

به گزارش19آبان ایلنا،منابع کارگری در این واحد تولیدی در توضیح این اتفاق افزودند: در ادامه اعتراضات شش روز گذشته،  کارفرما معادل دو ماه از  مطالبات معوقه مزدی کارگران رسمی ،قراردادی وپیمانکاری کارخانه را پرداخت کرد که نتیجه آن خاتمه موقت اعتراض کارگران بود.

به گفته کارگران در حال حاضر مطالبات مزدی کارگران رسمی وقرار دادی از مرداد ماه باقی مانده وکارگران پیمانکاری نیز از خرداد ماه معوقات مزدی خود را از کارفرما طلب دارند.

طبق اظهارات کارگران کارخانه شیشه قزوین در حال حاضر همه کارگران معترض این واحد تولیدی به کار خود بازگشته اند واز قرار معلوم با وعده کارفرما قرار است باقیمانده مطالبات مزدی  آنان طی ماه های آینده به مرور پرداخت شود.

*تجمع اعتراضی کارگران شیشه قزوین برای  هفتمین روز متوالی !

امروز18آبان،کارگران شیشه قزوین برای هفتمین روزمتوالی دراعتراض به عدم پرداخت8ماه حقوق،5ماه حق بیمه،حق سنوات وعیدی سال های گذشته،شرایط سخت کاری ،اخراج همکارانشان ونداشتن امنیت شغلی دست به تجمع در محوطه کارخانه زدند.

به گزارش 18آبان صبح قزوین، شرکت شیشه قزوین در هفتمین روز متوالی شاهد برگزاری تجمع اعتراض آمیز کارگران این شرکت است.

این کارگران طی هفت روز گذشته با برگزاری یک تجمع مسالمت آمیز در داخل حیاط شرکت شیشه خواستار رسیدگی مسئولان شرکت به مشکلات آنها هستند اما هنوز اقدامی از سوی متولیان این موضوع صورت نگرفته است.

تعدادی از کارگران این شرکت در هفتمین روز تجمع مقابل این شرکت درباره مشکلات خود با خبرنگار ما گفت‌وگو کردند.

یکی از کارگران اظهار کرد: سال گذشته مسئولان استانی برای رسیدگی به مشکلات کارگرها در شرکت حضور پیدا کردند و رئیس شرکت در نامه‌ای کتبی متعهد شد که طی شش ماه به مشکلات ما رسیدگی می‌کند؛ اما این موضوع انجام نشد.

وی در ادامه افزود: عید امسال تا 50 روز حقوق‌های ما عقب افتاد، هم اکنون یک سال از تعهد رئیس شرکت می‌گذرد و ما 8 ماه حقوق معوقه داریم که پرداخت نشده اشت.

این کارگر معترض اذعان کرد: هنوز عیدی و سنوات سال 93 را به کارگران پرداخت نشده و نصف عیدی 94 نیز به ما داده نشده است.

یکی دیگر از کارگران شرکت شیشه عنوان کرد: در سال جدید هم عده‌ای را اخراج کرده‌اند یا کوره‌هایی خوابانده شده تا به گفته رئیس شده بتوانند حقوق ماهیانه ما را پرداخت کنند.

وی ادامه داد: کوره 2 و 3 شرکت را سال گذشته تعطیل کردند و شب عید 94 کوره 3 با تخلیه مذابش تعطیل شد، کارخانه شیشه قزوین در خاورمیانه نمونه ندارد چرا باید کوره‌های آن تعطیل شود.

این کارگر معترض تصریح کرد: ما برای ترکیه، عراق و تمام حوزه خلیج فارس صادرات داریم و در این کشورهای شیشه قزوین شناخته شده است.

یکی دیگر از این کارگران بیان کرد: در دوماهی که به علت مصدومیت انگشت دستم در منزل بستری بودم از مدیران شرکت هیچ کس پیگیر عیادت و رسیدگی به امور من نشد، فقط همکارانم برای ملاقات آمدند.

وی با بیان اینکه هم اکنون همه کارگران مقروض هستیم، ابراز کرد: شب عید 95 یعنی 29 اسفند 94 رئیس شرکت شیشه قزوین 100 نفر را اخراج کرده است و هم اکنون ما به عنوان یک کارگر کار 4 نفر را انجام می‌دهیم تا خط تولید نخوابد.

این کارگر معترض عنوان کرد: ما فقط حق خود را می‌خواهیم چون می‌دانیم این شرکت تولیدات خوبی دارد و صادرات خوبی نیز به کشورهای دیگر دارد.

وی افزود: شیشه آبگینه هم اکنون تعطیل است و قسمت زیادی از تجهیزات آن خریداری شده و در شرکت ما قرار دارد اما حقوق ما پرداخت نمی‌شود.

یکی دیگر از کارگران شرکت شیشه قزوین گفت: ما روزی هزار و دویست متر شیشه صنایع جانبی تولید می‌کنیم یعنی چیزی حدود 2 برابر صنایع شیشه شرکت‌های دیگر، چون نمی‌خواهیم خط تولید شرکتمان بخوابد اما مسئولان قدر نمی‌دانند ما نان آغشته به خون خود را می‌خوریم یعنی با حداقل مزد حداکثر کار را انجام می‌دهیم.

وی اضافه کرد: رئیس شرکت از درآمدهای حاصله از شرکت شیشه قزوین شرکت‌های دیگر را راه اندازی کرده است، پس درآمدزایی وجود دارد کارگران که خواسته زیادی ندارد فقط حق خود را طلب می‌کنند.

یکی دیگر از کارگران شرکت شیشه اذعان کرد: هنوز در هفتمین روز تجمع ما کسی به مشکلات ما رسیدگی نمی‌کند و می‌گویند شورش کرده‌اید! چرا طلب حق کردن در یک تجمع مسالمت آمیز در حیاط شرکت باید به شورش تعبیر شود؟ ما که مشکلی در شرکت ایجاد نکردیم، ما در این مدت هم اجازه ندادیم تولید قطع شود و تولید ادامه دارد.

وی تصریح کرد: از برج چهارم سال جاری چون شرکت حق بیمه ما را واریز نکرده است تامین اجتماعی دفترچه‌های ما را تمدید نمی‌کند و ما با وضعیت مریضی خانواده خود نمی‌توانیم به دکتر مراجعه کنیم.

این کارگر شرکت شیشه قزوین در پایان تاکید کرد: کارگران به حقوق ماهیانه و بیمه خودشان احتیاج ضروری دارند اما امروز از آن هم بی نصیب شده‌ایم و با هزینه آزاد به دکتر مراجعه می‌کنیم.

*تجمع اعتراضی کارگران کارخانه شیشه قزوین برای دومین روزمتوالی !

امروز13آبان،کارگران شیشه قزوین برای دومین روزمتوالی دراعتراض به عدم پرداخت 8ماه حقوقشان درمقابل کارخانه اجتماع کردند.

به گزارش13آبان فارس،کارگران کارخانه شیشه قزوین صبح روز گذشته هم در مقابل این کارخانه تجمع کرده که گویا تعرض‌های کارگران گوش مسؤولان استانی را شنوا نبوده و کارگران برای دومین روز متوالی، صبح امروز در مقابل این کارخانه تجمع کردند.

بی‌توجهی مسؤولان و کارفرمایان کارخانه شیشه قزوین کمر اقتصاد خانواده کارگران این کارخانه را گران‌بارتر و خمیده‌تر کرده است و کارگران برای دریافت حقوق خود باید ماه‌ها چشم انتظار بمانند و دست خالی بر سر سفره خانواده بنشینند.

بیش از 100 نفر از کارگران کارخانه شیشه قزوین واقع در جاده رشت طی روز گذشته در مقابل این کارخانه تجمع کرده بودند که این تجمع‌ روز گذشته جوابگوی دغدغه‌های آن‌ها نبوده است.

یکی از کارگران این کارخانه که 8 ماه حقوق نگرفته است اظهار داشت: بی‌توجهی مسؤولان کارخانه موجب شده است بعد از گذشت 8 ماه همچنان با دستان خالی بر سر سفره خانواده حضور داشته باشیم.

آقای (ش.خ) ادامه داد: عدم پرداخت حقوقم از سوی مسؤولان و کارفرمایان کارخانه شیشه قزوین مشکلات بسیاری را ایجاد کرده است و برای تأمین امر معاش منتظر دریافت حقوق هستم.

آقای (ن.ک) کارگری دیگری است که در کارخانه شیشه قزوین مشغول به کار بوده و بعد از گذشت 8 ماه همچنان در انتظار دریافت دستمزد و حقوق از سوی کارفرمای این کارخانه است.

وی بیان کرد: از صبح دیروز مقابل کارخانه شیشه قزوین برای رسیدگی به تعویق افتادن حقوقمان با چندی دیگر از همکاران تجمع کرده‌ایم که هیچ کدام یک از مسؤولان از شنوایی برای دغدغه‌هایمان ندارند.

این کارگر عنوان کرد: مسؤولان و کارفرمایان کارخانه شیشه قزوین روز گذشته اعلام کردند که تنها یک ماه از معوقات حقوقمان را پرداخت می‌کنند.

آقای (ن.ک) یادآور شد: از مسؤولان درخواست داریم در این فصل سرد و سرمای آن، پاسخگوی نیاز و دغدغه کارگران باشند و حقوقهایمان را پرداخت کنند.

به گزارش امروز جوان درهمین رابطه،یکی از کارگران  که بصورت پیمانکاری در این کارخانه  کار می کند گفت: از فروردین تا کنون هیچ حقوقی دریافت نکرده اند.

وی گفت: بخش از عیدی امسال را هم نگرفته ایم و اگر هم مبلغی به ما داده شده برای سال 94 است.

وی افزود: دویست نفر از کارگران اعم از رسمی ، قراردادی و پیمانکاری ازدیروز دست از کار کشیده اند و کارخانه هم هیچ تولیدی ندارد.

این کارگر البته این را هم گفت: که کارگران رسمی و قراردادی حقوق ماههای فروردین تا خردادشان را دریافت کرده اند اما کارگران پیمانکاری 8 ماه است بدون دریافت حقوق کار می کنند.

وی افزود: در این مدت کارخانه هم تولید و هم فروش مناسب داشته است.

یکی دیگر از کارگران این کارخانه گفت: یکی از مسولان کارخانه قول داده است حقوق فروردین ماه را به حساب مان واریز کند ، حقوقی که به قول وی برای نیمی از این ماه است و کفاف مخارجشان را نمی دهد.

*تجمع کارگران شیشه قزوین دراعتراض به عدم پرداخت 8ماه حقوق مقابل کارخانه !

امروز12آبان، کارگران شیشه قزوین دراعتراض به عدم پرداخت 8ماه حقوق دست به تجمع مقابل کارخانه واقع درجاده رشت زدند.

به گزارش 12آبان صبح قزوین، طی تماس یکی از کارگران کارخانه شیشه قزوین واقع در جاده رشت، از تجمع کارگران این کارخانه در مقابل درب ورودی شرکت مطلع شدیم.

این کارخانه با 320 کارگر در بخش‌های تولید شیشه‌های دوجداره، سکوریت و ضد گلوله فعالیت می‌کند و به گفته کارگران مشغول در این شرکت، روند فروش و تولید به خوبی انجام می‌شود و درآمد میلیاردی حاصل از فروش تولیدات مشهود است.

بنابر اظهارات تماس گیرنده،کارگران این کارخانه در سال جاری هیچگونه حقوقی دریافت نکرده و در امرار معاش خود دچار مشکلات شدیدی شده‌اند.

کارگران این کارخانه به سه بخش استخدامی، قراردادی و پیمانکاری تقسیم می‌شوند که کارگران استخدامی و قراردادی 2 ماه اول سال را حقوق دریافت کرده‌اند و 6 ماه است هیچگونه دستمزد دیگری دریافت نکرده‌اند اما کارگران پیمانکاری 8 ماه است که حقوقی دریافت نکرده‌اند.

به گفته این کارگر، مدیران این کارخانه عیدی سال گذشته نیز هنوز را به کارگران پرداخت نکرده‌اند و علارغم جریان داشتن روند تولید و فروش، مدیران شرکت حقوق کارگران را با وعده و عید به تعویق می‌اندازند.

کارگران این شرکت طی نامه‌هایی به استانداری، فرمانداری و شورای شهر مشکلات خود را بیان کرده‌اند اما در این 8 ماه هیچگونه اقدامی در جهت رفع مشکل کارگران این شرکت انجام نشده است.

به گفته این کارگر معترض در سفر رئیس جمهور به قزوین تمام کارگران به صورت مکتوب و تماس با سامانه 111 مشکلات خود را ثبت و درخواست رسیدگی داشته‌اند اما همچنان مشکلات وجود دارد و سامانه 111 نیز پاسخگو نیست.

کارگران این کارخانه هم‌اکنون در مقابل این شرکت تجمع کرده‌ و خواستار رسیدگی مسئولین به مشکلاتشان هستند.

اعتصاب کارگران کارخانه کاشی وسفال شیرکوه تفت یک هفته راپشت سرگذاشت!

یک هفته است که کارگران کارخانه کاشی وسفال شیرکوه تفت دراعتراض به عدم پرداخت بیش از5ماه حقوق و مطالباتشان دراعتصاب بسر می برند ودر جلوی کارخانه تجمع می کنند.

اعتصاب کارگران باعث شده است تا تعطیلی کارخانه کاشی شیرکوه بعد از یک هفته همچنان ادامه داشته باشد و سرنوشت این کارخانه به اما و اگر سپرده شود.


به گزارش 25آذرصبح تفت، کارگران کارخانه کاشی شیرکوه تفت نسبت به عدم پرداخت حقوق معوقه و مطالبات خود در مقابل این کارخانه تجمع کرده و از مسئولان کارخانه خواستار پرداخت حقوق و مطالبات خود شدند.

 

یکی از کارگران این کارخانه گفت: نزدیک به 5 ماه و نیم است که هیچگونه حقوق دریافت نکرده ایم و مسئولان کارخانه با پررویی تمام می گویند پول و بودجه برای پرداخت معوقه نداریم.

وی با بیان اینکه تاکنون نمایندگان کارگران جلساتی را با مسئولان کارخانه داشته اند اما مسئولان تنها به پرداخت یک چهارم حقوق تیر ماه راضی شده اند، اما کارگران قبول نکرده و کارخانه در آستانه تعطیلی است.

این فرد افزود: همه ما دارای خانواده و فرزند هستیم و به لحاظ مالی در مضیقه پولی هستیم وکسی به فکر ما نیست.

یکی دیگر از کارگران گفت: مسئولان کارخانه می گویند ما پول نداریم چون فروش نداریم، بازار رونق ندارد و همین موضوع باعث شده است نتوانیم معوقه کارگران را پرداخت کنیم.

وی با بیان اینکه این کارخانه درسالیان متمادی فعالیت و مشکلی نداشته ولی امروز به وضع دچار شده است، گفت: کاش کسی به فکر ما کارگران بی نوا بود.

اعتصاب کارگران باعث شده است تا تعطیلی کارخانه کاشی شیرکوه بعد از یک هفته همچنان ادامه داشته باشد و سرنوشت این کارخانه به اما و اگر سپرده شود.

کارخانه کاشی وسفال شیرکوه تفت در زمینی به مساحت 67 هکتار واقع در کیلومتر 50 جاده یزد ، شیراز واقع میباشد.

کارزار عفو بین الملل برای آزادی اسماعیل عبدی

اقدام فوری

فعال صنفی معلمان آزاد باید گردد

اسماعیل عبدی فعال صنفی معلمان ایران و دیبر سابق کانون صنفی معلمان ایران (تهران) در تاریخ 9 نوامبر دستگیر و برای تحمل حکم 6 سال زندان، به زندان اوین منتقل شد. او زندانی عقیدتی است و صرفا به دلیل فعالیت های مسالمت آمیز صنفی مورد هدف قرار گرفته است.

در 9 نوامبر 2016 شش نفر از نیروهای امنیتی و اطلاعاتی، اسماعیل عبدی، فعال صنفی معلمان، معلم ریاضیات و دبیر کانون صنفی معلمان ایران را در خانه اش دستگیر و او را برای تحمل حکم شش سال زندان، به زندان اوین منتقل کردند. نیروهای دولتی که عبدی را دستگیر کردند، از ارائه هر گونه کارت شناسایی و یا حکم بازداشت خود داری نمودند. اسماعیل عبدی در ماه فوریه 216 توسط  شعبه 15 دادگاه انقلاب تهران به جرم های واهی امنیتی از جمله “تبلیغ علیه نظام” و ”  اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی”  به شش سال زندان محکوم شد.  .

این اتهامات علیه اسماعیل عبدی به خاطر فعالیت های مسالمت آمیزصنفی اوست؛ از جمله به خاطر همکاری او با آموزش بین الملل، این بزرگترین فدراسیون جهانی اتحادیه معلمان، و سازمان دادن تظاهرات مسالمت آمیز معلمان و اعضای کانون های صنفی معلمان در مقابل  مجلس در اکتبر 2016 برای اعتراض به سطح  پایین بودجه آموزش و پرورش و دستمزد معلمان و اعتراض به زندانی کردن فعالین صنفی معلمان است. حکم  صادر شده علیه عبدی در اکتبر 2016 در دادگاه تجدید نظر تایید شد.

اسماعیل عبدی نخستین بار در 27 ماه ژوئن 2015 توسط نیروهای سپاه پاسداران  بازداشت شد، و این زمانی بود که او  قصد داشت  برای شرکت در هفتمین کنگره آموزش بین الملل که در ژوئیه 2015 در شهر اوتاوا برگزار شد، ویزا بگیرد.

عبدی به مدت 40 روز در سلول انفرادی بند 2 زندان اوین، که توسط سپاه پاسداران اداره می شود، محبوس بود و سپس  به بند 7 و 8 زندان اوین، جایی که زندانیان با جرایم عادی در ان نگاه داشته می شوند و شرایط بسیار بدی دارد منتقل شد. او  ده ماه در انجا بسر برد و سپس  در چهاردهم ماه مه با قرار وثیقه از زندان آزاد شد.

”عبدی هنگامی آزاد شد که 14 روز از اعتصاب عذای او می گذشت، او در اعتراض  به زندانی شدن خود و دیگر اعضای اتحادیه های کارگری با اتهامات بی پایه امنیتی، و در اعتراض به سرکوب تجمعات و اعتصابات مسالمت آمیز تشکل های صنفی؛ ممنوع بودن برگزاری مستقل مراسم روز جهانی کارگر و روز جهانی معلم  و تداوم دستمزد های زیر خط فقر دست به اعتصاب غذا زده بود.  در نامه ای سرگشاده از زندان در آوریل 2016، اسماعیل عبدی نوشت: ”  برمبنای مدارکی  که حکم محکومیت من صادر شده شما می توانید بگویید که هر تلاشی برای بالا بردن سطح زندگی و معیشت معلمان و کارگران در ایران میتواند اقدام علیه امنیت ملی تلقی شود. »

از شما تقاضا می کنیم بدون درنگ به انگلیسی، فارسی، عربی، فرانسوی، اسپانیایی و یا به زبان خودتان به شرح زیر نامه  بنویسید :

از مقامات دولتی ایران بخواهید که اسماعیل عبدی را فورا و بدون هیچ قید و شرط آزاد کنند، چرا که او زندانی عقیدتی است و تنها به دلیل فعالیت های مسالمت آمیز صنفی، زندانی شده است.

از آنها بخواهید که مسئله نگهداری اسماعیل عبدی در سلول های انفرادی و طولانی مدت را مورد بررسی قرار دهند، چرا که این اقدام، قانون منع شکنجه و دیگر مجازات بیرحمانه، غیرانسانی و اهانت آمیز را نقض می کند. و بخواهید کسانی را که در این مورد مسئول بوده اند، در شرایط عادلانه محاکمه کنند.

از آنها بخواهید که به حق هر کس برای تشکیل و یا پیوستن به تشکل مورد انتخاب خود که طبق میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (ICESCR) و میثاق بین المللی  حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR )، تضمین شده است و هر دو میثاق را ایران به تصویب رسانده است، احترام بگذارند.

تقاضا می کنیم که درخواست ها را تا قبل از 24  ژانویه 2017  به مقامات زیر ارسال کنید :

رهبر، آیت الله سید علی خامنه ای، رئیس قوه قضاییه، آیت الله صادق لاریجانی. کپی نامه را را به وزیر آموزش و پرورش، فخرالدین احمدی دانش آشتیانی ارسال کنید.

لطفا درخواست خود را به مسئولین سفارت ایران در کشور خود که لیست آن در زیر آمده است ارسال کنید. اگر در کشور شما سفارت ایران وجود ندارد، لطفا نامه را به نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد  به ادرس زیر پست کنید :

622 Third Avenue, 34th Floor, New York, NY 10017, United States.

برای اطلاعات بیشتر به لینک زیر مراجعه کنید

www.amnesty.org/en/documents/mde13/3843/2016/en/

اطلاعات بیشتر در مورد اسماعیل عبدی

عفو بین الملل :

اقدام فوری

فعال صنفی معلمان آزاد باید گردد

اطلاعات بیشتر :

محاکمه ای که منجر به محکومیت اسماعیل عبدی شد، استانداردهای بین المللی محاکمه عادلانه را نقض کرده است :

در طول تمام مرحله تحقیق، او، دسترسی به وکیل  انتخابی خود را نداشت؛ به وکیل وی اجازه دسترسی و بررسی پرونده موکل اش، پیش از محاکمه داده نمی شد. اسماعیل عبدی در ابتدا در تاریخ 27 ژوئن 2015  بعد از آنکه به دفتر دادستانی در زندان اوین برای اگاهی از علت ممنوع الخروج بودن خود مراجعه کرد، بازداشت شد. او در حال سفر به ارمنستان برای اخذ ویزا برای شرکت در هفتمین کنگره جهانی آموزش بین الملل که در کانادا برگزار شد، بود که از رفتنش ممانعت بعمل آمد. در تاریخ 22 ژوئیه هزاران معلم تلاش کردند  تا در مقابل مجلس  جمهوری اسلامی برای آزادی عبدی و در اعتراض به آزار و اذیت و توهین فعالین صنفی معلمان تجمع کنند، اما نیروهای امنیتی که دور تا دور مجلس را از اول صبح محاصره کرده بودند با تهدید، ارعاب و دستگیری از تجمع معلمان در مقابل مجلس جلوگیری کردند. آنها تعدادی از معلمان را دستگیر کردند اما بنا به  گزارش وزیر آموزش و پرورش وقت، همه دستگیر شدگان در اواخر همان روز آزاد شدند.

اسماعیل عبدی قبل از دستگیری، بارها احضار و مورد بازجویی قرار گرفته بود. او را  بارها تحت فشار قرار دادند که از سمت خود به عنوان دبیر کل کانون صنفی  معلمان ایران (تهران ) استعفا دهد. در طول بازجویی ها مامورین همچنین به او اخطار دادند که نباید با اتحادیه ها و تشکلات صنفی خارج از کشور، مانند آموزش بین الملل تماس داشته باشد. به او گفته شد که مشارکت در گردهمایی های بین المللی “خط قرمز” آنها است. در سوم ماه مه سال 2015، ماموران اطلاعاتی، اسماعیل عبدی را دوباره احضار و تهدید کردند که حکم 10 سال زندان تعلیقی که در سال 2011 به خاطر فعالیت های صنفی صلح آمیز علیه او صادر شده بود می تواند اجرایی شود، مگر اینکه او در فیس بوک  رسما اعلام کند که از کانون صنفی معلمان ایران (تهران) استعفا داده و در تظاهرات سراسری معلمان کشور که برای چهار روز بعد برنامه ریزی شد بود، شرکت نخواهد کرد.

سازمان عفو بین الملل آگاه است که اسماعیل عبدی تحت فشار، استعفای خود را اعلام کرد، اما کانون صنفی معلمان استعفای او را نپذیرفت.  تجمع عتراضی معلمان طبق برنامه ریزی قبلی، با  شرکت هزاران نفر از معلمان بصورت تجمع در مقابل ساختمان مجلس در تهران و در مقابل اداره  های آموزش و پرورش در شهرستانها برگزار شد.

ماده 22 (1) میثاق (ICCPR ) میگوید: “هر کس باید از حق آزادی ایجاد تشکل با دیگران از جمله حق تشکیل و پیوستن به اتحادیه های صنفی برای حفاظت از منافع خود بر خور دار باشد. »

ماده 8 میثاق ( ICESCR )  « حق هر کس را برای تشکیل اتحادیه های کارگری و پیوستن به اتحادیه های کارگری به انتخاب خود” و “حق اتحادیه های کارگری برای فعالیت آزادانه و  بدو حد و حصر به جز مواردی که توسط قانون در یک جامعه دمکراتیک برای تامین امنیت ملی و یا نظم عمومی به منظور حمایت از ازادی دیگران تصریح شده باشد” را تضمین می کند.

سازمان عفو بین الملل به شدت نگران وضعیت وخیم مدافعان حقوق بشر، از جمله اعضای اتحادیه های کارگری در ایران است. مقامات ایرانی سرکوب مدافعان حقوق بشر را تشدید کرده اند، و آنان را تحت  نظارت، ارعاب، دستگیری و بازداشت خودسرانه، و احکام بیرحمانه زندان قرار می دهند.

بیانیه سازمان ملل متحد در باره مدافعان حقوق بشر، بر وظایف دولتها در ایجاد شرایط  اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و دیگر شرایط و همچنین  در ارائه تضمین های قانونی و اقدامات حقوقی و اداری، که برای خوردار شدن همه افراد کشور از حقوق و ازادی ها از جمله حق دفاع از حقوق بشر لازم است، تاکید می کند.

دولت ها موظف هستند که، حق دفاع از حقوق بشر را نقض، دستکاری و از ان ممانعت نکنند و از این حق در مقابل هر گونه دخالت گری، مانع تراشی  و سوء استفاده توسط دیگران، خواه ماموران دولتی  باشند و یانه دفاع کنند. دولت ها همچنین  مسئولیت دارند که  با اتخاذ اقدامات لازم از هر کسی که از حق مشروع خود برای دفاع از حقوق بشر ستفاده می کند،  در برابر خشنوت، تهدید، انتقام جویی و هر گونه اقدام خودسرانه، حمایت کنند.

گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد شکنجه، جبس انفرادی طولانی مدت را دوره ای که بیش از 15 روز  باشد، تعریف می کند .  جبس انفرادی طولانی مدت، مصداق شکنجه و سایر رفتارهای بی رحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز است.

نام: اسماعیل عبدی

جنس: مرد

اطلاعات بیشتر در :

UA: 171/15 Index: MDE 13/5332/2016 Issue

Date: 13 December 2016

ترجمه و تکثیر ازاتحاد بین المللی در جمایت از کارگران در ایران

تحمیل اعتصاب غذا به زندانیان، به صلیب کشیدن انسانها در قرن بیست و یک است

در حمایت از جوانان ظلم ستیز آرش صادقی، مرتضی مراد پور، علی شریعتی، سعید شیرزاد و همه زندانیان سیاسی – جعفر عظیم زاده

آن چیزی  که به صلیب کشیدن انسانها را یک عمل بسیار جنایتکارانه میکند بستن دست و پای آنها به چوب صلیب نیست بلکه مرگ تدریجی و بسیار جانکاه  یک انسان بر اثر گرسنگی و تشنگی بر بالای چوب صلیب است تا شکنجه آورترین و دردناک ترین شکلی از زنده بودن و تلخ ترین نمایش از مرگ را برایش رقم زنند.

و اما امروزه در ایران، انسانها بدلیل اعتقادات و طرح خواستهایی انسانی به موقعیتی رانده میشوند که بی هیچ دست و پا بستن زورگونه و به صورت اجباری نادیدنی به شکنجه گاه  گرسنگی کشانده میشوند و آنوقت دولت و قوه قضائیه و نهادهای امنیتی به نظاره می نشینند تا با گذشت روزها و هفته ها، فرد اعتصاب  کننده بر اثر شدت شکنجه ناشی از گرسنگی به زانو در بیاید و دست از مطالبه بر حق اش بر دارد. این همان چیزی است که در دوران برده داری، ستمگران برای تسلیم خواهی انسانهای آزاده و عدالت طلب، چوب صلیب را برایش ابداع کردند.

سراغ زندانی اعتصاب کننده نمی آیند، توجهی به او و خواستهایش نمی کنند تا شدت شکنجه ناشی از گرسنگی، اعتصاب کننده را به تسلیم کشاند. حتی به صراحت میگویند بگذار بمیرد، بگذار آنقدر بر اثر رنج و شکنجه ی ناشی از گرسنگی به خود ببپیچد تا برایش درسی شود برای ساکت بودن و ساکت شدن و ساکت ماندن.

اعتصاب کننده در زندانهای ایران،  در حالی لب بر غذا می بندند که بدلیل زیست در اتاقی بیست – سی نفره، هر روز صبح و ظهر و شام بوی ناخوشایند غذای زندان، همچون غذایی لذیذ و شاهانه تمام جسم و جانش را از ولع به دندان کشیدن تکه نانی خشک پر میکند و نگاههای دلسوزانه و بعضا حرفهای نومید کننده زندانیان عادی، توام با رنج گرسنگی آتش بر جان نحیف اش میزند.

هر روز بیش از پیش جسم و جانش تحلیل میرود، توان چندانی برای شنیدن و حرف زدن برایش باقی نمی ماند و بناچار از نشست و برخاست با دیگران پرهیز و  عزلت و تنهایی را بر می گزیند. رفته رفته،  سیاهی رفتن چشم و کم شدن قدرت شنوایی و بی هوشی های مقطعی و کوتاه مدت به سراغش میایند و کلیه هایش بدلیل ضعف جسمانی  آنطور که باید عمل نمی کنند. مقاطعی، بدلیل شدت درد ناشی از گرسنگی و بی تفاوتی حکومتگران به خواستهای بر حق اش و دیگر عذاب های طاقت فرسایی  که بدنش را در بر گرفته اند بر سر دو راهی شکنجه آوری قرار میگیرد و مشقت ایستادگی در برابر نومیدی بر دیگر رنج هایش افزوده میشود.

هر چه به پیش میرود شدت شکنجه ی ناشی از گرسنگی و کل شرایطی که در این مهلکه مرگ آور برایش رقم خورده است دردناک تر و غیر قابل تحمل تر میشود. به جایی میرسد که بحث اعزام به بیمارستان و مقاومت و ایستادگی برای در هم شکستن تحمیل لباس زندان و پابند و دست بند برای اعزام، همچون سد سکندری در برابر جسم نحیف و از دست رفته اش ظاهر میشوند. زمزمه خواست پایان اعتصاب از یاران و دیگر انسانهای عزیز به گوشش میرسد و باز هم  در دو راهی عذاب آورتر دیگری قرار میگیرد. دلش لبریز از مهر این انسانهای بزرگ است و می ماند که در برابر مهر و محبت آنان چه بکند و همین عذابی دردناک تر را بر روح و جانش مستولی میکند. اما اراده اش در هم نمی شکند و همچنان به پیش میرود.

اعتصاب کننده با توجه به تجارب دیگر اعتصاب کنندگان میداند که تا 50 روز، احتمال اینکه در کام مرگ فرو رود چندان زیاد نیست. اما پس از گذشت 50 روز، هر روز که میگذرد سایه سنگین مرگ و دست شستن از زندگی و عذاب و شکنجه ناشی از آن بر دیگر شکنجه های غیر قابل تحمل اش افزوده میشود. اما انسانی که به اینجا رسیده است دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد. آنوقت است که فریاد بر میاورد: “اگر قرار است دولت جمهوری اسلامی این درجه از بربریت را از خود به نمایش بگذارد که انسانی را از گرسنگی به خاطر خواستی بر حق در مقابل چشمان جهانیان به قتل برساند بگذارید اینکار را انجام دهد، من حاضرم قربانی چنین صحنه ای از نمایش بربریت و وحشی گری باشم »

و دیگر هیچ چیز دست خودش نیست، خود در معادله ای به ظاهر اختیاری!؟ که حکومت و نهادهای امنیتی برایش رقم زده اند حاضر به قربانی شدن در صحنه ای از نمایش جنایت و شقاوت میشود. مراقبت های پزشکی در بیمارستان فقط مرگش را به شکل دردناک تری چند روز به عقب میاندازند. تزریق سرم بدلیل ضعف و خشکی رگها از هر شکنجه ای دردناک تر میشود، با تزریق هر سرم انگار که رگ مورد استفاده را قطعه قطعه میکنند،  پرستار از پیدا کردن رگی تازه وا می ماند و بناچار از همان رگی استفاده میکند که ورم کرده و گلوله گلوله شده است. درد تزریق سرم به چنین رگهایی  همانند کشیدن چاقویی کند بر زخمی عمیق است اما دردناک تر از همه اینها نظاره ی چشمان نگران و درد آلود همسر و فرزندان، پدر و مادر، خواهر و برادر و دیگر عزیزان و یارانش است که همگی با غمی جانکاه در اضطراب و استرس جان باختن اش قرار گرفته اند. احساس گناهی ناشناخته و مبهم و عذاب آور،  از دردی که به این عزیزان وارد شده است هر لحظه و هر لحظه جانش را میخورد.

اعتصاب کننده در این مرحله، مرگی دردناک  را هر روز و هر لحظه لمس میکند. شدت ضعف جسمدر حال مرگش به چنان مرحله ای میرسد که برای اولین بار در طول عمرش بطور کاملا ملموسی متوجه میشود جسم اش برای شنیدن کوچکترین صدایی (همچون برداشتن باری سنگین که انرژی بالایی مصرف میشود و دست آدمی از طاقت میافتد) نیرو و توان از دست میدهد طوری که دیگر نایی، حتی  برای شنیدن کلامی از سوی عزیزانش برایش باقی نمی ماند. درد پذیرش مرگ و دل کندن از عزیزان و یاران به سراغش میاید و توام با این شکنجه ی غیر قابل تصور، مرگی بسیار دردناک از راه میرسد. دردی تدریجی و سنگین از نقاطی از بدن شروع میشود و همچون ریشه درختی به هر سو می دود و هر چه به دیگر قسمتهای بدن می رسد دردناک تر میشود و اعتصاب کننده در معرض مرگی بسیار جانکاه و ما فوق تصور انسانی قرار میگیرد.

اما با این حال و علیرغم پذیرش بی چون و چرای مرگش، همچنان تسلیم ناپذیر و با چشمانی مالامال از برق عدالت خواهی و مبارزه جوئی، رو به بیرون در تکاپوی نجات و  به عقب راندن ستمگران است. چشمانش به یاران، خانواده  و ظلم ستیزی یک جامعه هشتاد میلیونی و به وجدانهای بیدار در سرتاسر جهان  است تا به عقب راندن ظالمان و بیداد گران، ناجی جانش و بشارت دهنده دست یابی به بر پائی دنیایی بهتر و جامعه ای عاری از ستم و استبداد باشند.

جعفر عظیم زاده –  26 آذر ماه 1395

آخرین اخبارازاعتصابات کارکنان پتروشیمی بوشهر!

هفتهٔ گذشته، کارگران پتروشیمی بوشهر پس از دست زدن به اعتصاب، موفق شدند دستمزد عقب‌افتادهٔ خود را دریافت کنند.

کارمندان و کارکنان اداری که جزو اعتصاب اوّلیه نبودند، حقوق خود را دریافت نکرده‌اند، و  در نیتجه آنها نیز دست به اعتصاب زده‌اند.

کارگران اعتصابی پتروشیمی موفق به دریافت دستمزد عقب‌افتادهٔ خود شدند

سه‌شنبه ۲۳ آذر ۹۵

هفتهٔ گذشته، کارگران پتروشیمی بوشهر پس از دست زدن به اعتصاب، موفق شدند دستمزد عقب‌افتادهٔ خود را دریافت کنند.

کارگران پتروشیمی در اعتراض به آنکه دستمزدهای آنها از مرداد و شهریور پرداخت نشده بود، روز دوشنبه ۵ دسامبر (۱۵ آذر) دست به اعتصاب زدند. روز شنبه (۲۰ آذر) دستمزد عقب‌افتادهٔ ماه‌های مرداد و شهریور به آنها پرداخت شد و آنها به کار بازگشتند. با وجود این، بحث و مناقشه هنوز ادامه دارد. کارمندان و کارکنان اداری که جزو اعتصاب اوّلیه نبودند، حقوق خود را دریافت نکرده‌اند، و  در نیتجه آنها نیز دست به اعتصاب زده‌اند.

مجتمع پتروشیمی بوشهر وابسته به شرکت ملّی پتروشیمی است که متعلق به دولت است. این مجمتع در منطقهٔ اقتصادی ویژه‌ای در حومهٔ بندر عسلویه برای استخراج از میدان گازی پارس جنوبی ساخته شده است. این شرکت سندیکاهای کارگری را به رسمیت نمی‌شناسد، و کارگران خودشان دست به اعتصاب زدند. امّا اعتصاب آنها مورد حمایت سندیکای کارگران فلزکار-مکانیک ایران بود که از اعضای پیوستهٔ «اتحادیهٔ جهانی اینداستریال» است.

کارگران این بخش توسط «مؤسسه‌های کاریابی» و بر اساس قراردادهایی به کار گمارده می‌شوند که در آنها صرفاً حداقل حقوق کارگر در نظر گرفته و تضمین شده است. هیچ توافقی بر سر حقوق و مزایا نشده است، و به کارگران گفته می‌شود که پیش از آنکه دستمزد آنها معیّن و پرداخت شود، نخست باید یک دورهٔ کار آزمایشی یک ماهه را بگذرانند. شرکت‌های نفتی پول دستمزدها را به مؤسسهٔ کاریابی می‌پردازند. این مؤسسه‌ها اغلب ماه‌ها این پول را نگه می‌دارند و حقوق و دستمزدها را پرداخت نمی‌کنند. کارگران هم از ترس آنکه کارشان را از دست بدهند، اغلب زبان به شکایت نمی‌گشایند. شیفت‌های کاری ده ساعت است، آن هم در شرایط دشوار کاری در هوای داغ. کارگران در خوابگاه‌های مشترک زندگی می‌کنند و اغلب ده نفر در یک واحد پیش‌ساختهٔ ۲۴ مترمربعی ساکن‌اند.

وارتان خرمدین، خبرنگار سندیکای کارگران فلزکار-مکانیک ایران دربارهٔ اعتصاب کارگران گزارش داد: «پرسش کارگران در اینجاست که این همه پول منطقهٔ پارس جنوبی عسلویه که از فروش نفت و گاز به دست می‌آید کجا می‌رود؟ چگونه است که چندرغاز آن هم به ما نمی‌رسد؟ مگر کارگزاران حکومتی ما نمی‌دانند چگونه در خدمت منافع عمومی سرزمین و مردمشان باشند؟… هدف ما کارگران رشد خود، خانواده، و جامعه است. ما نسبت به کسانی که بر سفره‌هایمان شبیخون می‌زنند روی خوش نشان نخواهیم داد».

شهر بندری عسلویه در استان بوشهر در جنوب ایران قرار دارد. در حومهٔ این شهر یک منطقهٔ تجاری ویژه برای شرکت ملّی پتروشیمی ساخته شده است که سرمایه‌گذاری خارجی قابل‌توجهی را جذب کرده است. بخش نفت و گاز خاورمیانه و آفریقای شمالی اینداستریال که امروز در استانبول تشکیل جلسه داد، یک پیام همبستگی برای کارگران ایران فرستاد که در آن آمده است :

«ما در کنار کارگران بوشهر ایستاده‌ایم. صنعت نفت و گاز درآمد هنگفتی برای ایران دارد، و با وجود این، کارگران با شرایط کاری دهشتناکی روبرو هستند و دستمزدشان پرداخت نمی‌شود. وجود سندیکاهای قوی به مردم ایران کمک خواهد کرد که از منابع طبیعی خود بهره ببرند».

کمال اوزکان، معاون دبیرکل اینداستریال گفت: «این مناقشه نشان می‌دهد که چرا ایجاد جنبش سندیکایی مستقل و آزاد در ایران امری حیاتی است. پس از توافق هسته‌یی، کشور ایران میزان بی‌سابقه‌ای سرمایه‌گذاری خارجی جذب کرده است، که بدان معناست که شرکت‌های بزرگ جهان آماده‌اند که از استثمار کارگران ایران سود ببرند. ما از سازمان‌ ایرانی وابسته به خود و از کارگران ایران در راه ایجاد سندیکاهای قوی به منظور دفاع و حمایت از حقوقشان حمایت می‌کنیم.».

والتر سانچز، دبیرکل اینداستریال نیز نامه‌ای به مازیار گیلانی‌نژاد، رئیس سندیکای کارگران فلزکار-مکانیک ایران فرستاد که در آن با مبارزهٔ کارگران ایران ابراز همبستگی شده است.

پایان موقتی اعتصاب چهار روزه کارگران پتروشیمی مارون بدنبال وعده کارفرما!

روزگذشته(25آذر)،اعتصاب کارگران پتروشیمی مارون پس از4روزبا وعده مدیریت این واحد صنعتی خاتمه یافت.

به گزارش26آذرایلنا، دیروز (25 آذرماه) مدیریت این واحد پتروشیمی در مقام کارفرما با حضور در بین کارگران معترض برای حل و فصل مشکلات مطرح شده فرجه زمانی دو هفته‌ای خواستار شده است.

یکی از کارگران در همین باره گفت: این تجمع اعتراضی روز دوشنبه هفته جاری (22 آذرماه) با مشارکت کارگران قریب به 6 شرکت پیمانکاری مجتمع پتروشیمی مارون آغاز شده بود در حال حاضر با وعده روز گذشته مدیریت خاتمه یافته است.

وی با اشاره به سابقه بی پاسخ ماندن این مطالبات از سوی کارفرما در یک سال گذشته، گفت: کارگران خواستار گفتگوی مستقیم با اعضای هیئت مدیره شرکت هستند.

کارگران معترض گفتند که بعد از اجرای سیاست‌های خصوصی سازی در مجموعه‌های پتروشیمی در  پتروشیمی مارون نسبت به خواسته های آنها در خصوص اجرای طرح طبقه بندی مشاغل، یکسان‌سازی مزدی توجه لازم صورت نگرفته است و همین این مسئله موجب شده تا افزایش دستمزد کارگرانی که سالهاست در این واحد صنعتی به کارهای سخت مشغولند، متناسب با سوابق کاری آنها نباشد.

تعداد افراد شاغل در این واحد پتروشیمی تا حدود دو هزار کارگر قراردادی و 500 کارگر رسمی برآورد می‌شود.

لازم به یادآوری است، پیش از این نیز کارگران قرارداد موقت بندر امام در اقدامی مشابه نسبت به سطح دستمزدشان در سال جاری دست به تجمعات اعتراضی زده بودند.

درهمین رابطه:

*دومین روزاعتصاب کارگران مجتمع پتروشیمی مارون وتجمعشان مقابل ساختمان دفتر مدیریت!

امروز24آذر،اعتصاب کارگران مجتمع پتروشیمی مارون وتجمعشان مقابل ساختمان دفتر مدیریت برای دومین روزمتوالی باخواست افزایش دستمزد ادامه پیداکرد.

به گزارش24آذرایلنا،جمعی از کارگران  مجتمع پتروشیمی مارون در این زمینه گفتند که امروز چهار شنبه  (24 آذر ماه) ، برای دومین روز پیاپی، مقابل ساختمان دفتر مدیریت دست به اعتراض زده اند.

یکی از کارگران مجتمع پتروشیمی مارون در ماهشهر  بصورت مشخص در مورد مطالبات خود  وهمکارانش می گوید: در مجتمع پتروشیمی مارون2500 کارگر مشغول کارند این کارگران علاوه بر اجرا نشدن طرح طبقه بندی مشاغل در این واحد تولیدی  به استمرار جذب نیروهای غیر بومی نیز انتقاد دارند.

به گفته وی ، تا به امروز یکسان‌سازی حقوق در مجتمع پتروشیمی مارون اعمال نشده است و این مسئله باعث شده است تا افزایش دستمزد کارگرانی که سالهاست در این واحد صنعتی به کارهای سخت مشغولند، متناسب با سوابق کاری آنها نباشد.

این کارگر با بیان اینکه حدود دو هزار کارگر قرار دادی و500 کارگر رسمی  شاغل در این واحد صنعتی  مشغول کارند در ادامه   افزود: در اجتماع امروز، برخی مدیران  کارخانه با حضور در جمع معترضین وعده رسیدگی به خواسته های کارگران را در یکسال آینده داده‌اند  واز کارگران خواسته اند به اعتراض  خود تا بررسی این موضوع خاتمه دهند.

به گفته وی این وعده ها در حالی  به کارگران داده می شود که پیش از این نیز کارفرما وعده رسیدگی به خواسته های کارگران را در ارتباط به اجرای طرح طبقه بندی به کارگران داده بود.

این کارگر با تاکید بر اینکه ما خواستار دریافت مطالبات قانونی خود هستیم در ادامه افزود: تجمع دو روز گذشته نتیجه بی‌توجهی به یک خواسته قدیمی کارگران است.

بصورت مشخص از سوی کارگران مجتمع پتروشیمی مارون  گفته می شود اعتراض کارگران در حالی است که روز گذشته نیز همین کارگران تجمع مشابهی را  در محوطه مقابل ساختمان مدیریت برپا کرده بودند که با بی توجه ای مسئولان امروز نیز ادامه پیدا کرد.

*تجمع کارگران مجتمع پتروشیمی مارون برای افزایش دستمزد!

صبح امروز (سه شنبه 23 آذر ماه)، بیش از 400 کارگرمجتمع پتروشیمی مارون ،برای اجرای طرح طبقه بندی مشاغل و افزایش دستمزد ماهانه دست به تجمع مقابل دفتر مدیریت این کارخانه زدند.

به گزارش23آذر ایلنا، این کارگران گفتند: در مجموع حدود دو هزار  و 500کارگر هستیم که به عدم اجرای طرح طبقه بندی مشاغل در این واحد تولیدی انتقاد داریم.

به گفته آنها یکسان‌سازی حقوق تا به حال در مجتمع پتروشیمی مارون اعمال نشده است و این مسئله باعث شده است تا افزایش دستمزد کارگرانی که سالهاست در این واحد صنعتی به کارهای سخت مشغولند، متناسب با سوابق کاری آنها نباشد.

آنها گفتند: پیش از این  تجمع دیگری در اعتراض به عدم اجرای طرح طبقه بندی مشاغل در محوطه مجتمع انجام داده‌ایم که در نتیجه آن مدیریت وعده رسیدگی به مشکلات را داد اما این وعده تابه امروز عملی نشده است.

به گفته آنان  در نتیجه اجرای طرح طبقه بندی مشاغل کنونی درآمد نزدیک به دو هزار کارگر قرار دادی و500 کارگر رسمی  شاغل در این واحد صنعتی در حد و اندازه حداقل‌های قانونی باقی مانده است.

کارگران پتروشیمی مارون با بیان اینکه یکی دیگر از موارد مورد اعتراض کارگران پتروشیمی مارون استمرار جذب نیروی کار غیر بومی در این واحد  است در خاتمه افزودند؛ این در حالیست که یکی از اهداف تاسیس این واحد صنعتی  اشتغال جوانان بیکار  وجویای کار منطقه بوده که تا کنون به آن بی توجه ای شده است.

فراخوان به اعتصاب پزشکان و کادر درمانی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی قم دراعتراض به عدم پرداخت یکسال مطالباتشان!

در پی عدم رسیدگی به مطالبات پزشکان و پرستاران قم و تاخیر یکساله پرداختهای بیمارستانهای دولتی این استان ، پزشکان این شهر اعلام نمودند در صورت عدم پرداخت حقوق قانونی شان از تاریخ ۲۸ آذرماه تنها به بیماران اورژانسی ارائه خدمت خواهند نمود و از ویزیت بیماران سرپایی و درمانگاهی امتناع خواهند کرد.

به گزارش25آذر صدای پزشکان، ، کارانه پزشکان و کادر درمانی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی قم از دیماه ۱۳۹۴ پرداخت نشده است و پیرو اعتراض حضوری پزشکان و درخواستهای مکرر آنان، مسوولین این دانشگاه از پاسخگویی در این خصوص امتناع کرده اند. پزشکان متخصص مشغول به خدمت تمام وقت این دانشگاه در پی عدم پرداخت یکساله مطالباتشان اعلام نمودند از تاریخ ۲۸ آذرماه خدمات خود را تنها معطوف به بیماران اورژانسی خواهند نمود و از وزیت سرپایی و حضور در درمانگاههای دولتی خودداری خواهند کرد.

نارضایتی‌کارگران شهرداری شوشتر از بازگشت پیمانکاران!

حدود 300 نفر کارگران قرار داد مستقیم شهرداری شوشتر که در بخشهای فضای سبز ، خدماتی ،موتوری ،آتش نشانی مشغول کارند از ادامه بی توجه ای های مدیران شهری مبنی بر حضور دوباره پیمانکاران در این مجموعه شهری انتقاد کردند.

به گزارش26آذر ایلنا، یکی از کارگران با بیان اینکه  مدیران شهرداری و اعضای شورای شهر شوشتر هیچ توجهی به مخالفت کارگران این مجموعه  در زمینه حضور دوباره پیمانکاران ندارند، افزود: این بی‌توجهی‌ها در حالی ادامه دارد که تاکنون کارگران قرارداد مستقیم شهرداری شوشتر چند بار در اعتراض به بازگشت پیمانکاران نیروی انسانی  تجمع کرده بودند که آخرین بار آن در صبح روز دوشنبه (5مهرماه) مقابل ساختمان فرمانداری و دفتر نماینده مجلس شوشتر صورت گرفت.

به گفته وی ، بیش از سه ماه است که همکارانمان در واحد تنظیف وحمل زباله شهرداری شوشتر به اجبار شهرداری به استخدام یک شرکت پیمانکاری درآمده‌اند و از این وضعیت گله مند هستند و از سوی دیگر به دنبال برگزاری مناقصه واگذاری مسئولیت واحد آتشنشانی و موتوری به بخش خصوصی، قرار است شرکت پیمانکاری برنده این مناقصه به زودی فعالیت خود را آغاز کند.

این کارگر با بیان اینکه در این خصوص  بارها  از مسئولان شهرستانی همانند فرمانداری  ،اداره کارو نماینده مجلس شوشتر درخواست استمداد کرده ایم در ادامه گفت :ما کارگران  شاغل در سازمان‌های زیر مجموعه شهرداری شوشتر با   امید به حمایت مسئولان  به دفاتر آنان مراجعه کرده بودیم اما هنوز واکنشی که بیانگر توجه آنها به مشکلاتمان باشد را ندیده‌ایم.

او بایادآوری اینکه هنوز به دلیل بدحسابی پیمانکاران پیشین موفق به دریافت معوقات مزدی سنوات گذشته خود نشده‌اند ،ادامه داد: به‌صورت میانگین هریک از کارگران جدا از معوقات بیمه ای مبلغ 5 میلیون تومان بابت معوقات مزدی خود از پیمانکاران سابق طلبکاراند که بعد ازخروج پیمانکاران از مجموعه شهرداری نه شهردار و نه شورای شهر هیچ حمایتی برای وصول مطالباتمان از ما نکردند.

این کارگران با ابراز نگرانی  از وضعیت بوجود آمده برای مجموعه کارگران شهرداری شوشتر  تصریح کردند: بار دیگر از کلیه  مسئولان شهری وشهرستانی می خواهیم با درک همه مشکلاتی که در نتیجه حضور پیمانکاران برای مجموعه کارگران شهرداری  بوجود می‌آید در خصوص  تصمیمی که اخیرا برای بازگردان پیمانکاران به شهرداری  گرفته شده به کارگران کمک کنند.

درهمین رابطه:

اعتصاب وتجمع کارگران شهرداری شوشترمقابل فرمانداری دراعتراض به نداشتن امنیت شغلی وعدم پرداخت ماه ها حقوقشان!

از صبح امروز5مهر، کارگران شهرداری شوشتر به دلیل اعتراض به وضعیت شغلی و امنیت شغلی خود دست از کار کشیده و درب فرمانداری این شهرستان تجمع کردند.

به گزارش 5مهر شوشتر نامه، کارگران شهرداری شوشتر به امنیت شغلی، دریافت حقوق، پرداخت حق بیمه و… خود اعتراض دارند و درب فرمانداری شوشتر تجمع کرده‌اند.

این کارگران به این موضوع اعتراض دارند که ابتدا در نیمه دوم سال ۹۴ از پیمانکار به شهرداری ملحق شده‌اند و بار دیگر در نیمه دوم سال جاری (قرارداد شهریورماه به بعد) بار دیگر به پیمانکار سپرده‌شده‌اند.

تجمع اعتراضی این نیروهای معترض درب فرمانداری شوشتر درحال برگزاری است و شاهدان عینی تعداد افراد حاضر در این اعتراض را بالغ‌بر ۱۵۰ نفر تخمین می‌زنند.

گفتنی است ۳۰۵ نفر از نیروهای شهرداری به مشکلات مشابهی در این زمینه گرفتار هستند که پیش‌بینی می‌شود در ساعات آینده به جمع معترضین و تجمع‌کنندگان بپیوندند.

معترضین در این جمع بین ۵ تا ۶ ماه حقوق معوق از شهرداری طلب دارند، در حالی که شهرداری شوشتر با پیشنهاد شورای اسلامی شهر در سال گذشته جشن بروز رسانی پرداخت حقوق کارگران و کارمندان شهرداری را برگزار کرد که با این تجمع مشخص می‌شود که این جشن بی اساس بوده است.

به گزارش ایلنا درهمین رابطه،جمعی از کارگران قرارداد مستقیم شهرداری شوشتر صبح امروز (دوشنبه 5مهرماه) در اعتراض به تغییر تصمیم مدیران شهری برای بازگرداندن پیمانکاران نیروی انسانی مقابل ساختمان فرمانداری و دفتر نماینده شوشتر درمجلس تجمع کردند.

کارگران معترض گفته‌اند: حدود  180 نفر هستیم که از دو سال پیش بصورت مستقیم  با شهرداری شوشتر همکاری داریم اما اخیرا شهرداری قصد دارد تا مسئولیت همه کارگرانی را که در بخشهای مختلف فضای سبز ، خدماتی ،موتوری ،آتش نشانی کار می‌کنند را به پیمانکاران مختلف واگذار کند.

این کارگران که در حال حاضر مخالف تغییر رابطه استخدامی خود هستند؛ یادآور می‌شوند: پیش از این تجربه کار کردن برای پیمانکاران مختلف و بدحسابی‌های آنها را داشته‌ایم و برای همین از تکرار به خطر افتادن امنیت شغلی خود به شدت نگرانیم.

آنها بایادآوری اینکه هنوز به دلیل بدحسابی های پیمانکاران پیشین بابت معوقات مزدی پرداخت نشده طلبکارند،افزودند: در طول دو سالی که با شهرداری شوشتر به صورت مستفیم کار می کنیم احساس آرامش وتامین امنیت شغلی داریم اما اتفاقی که قرار است درروز های آینده با ورود دوباره پیمانکاران برای ما بیفتد باعث نگرانی شده است.

آنها گفتند: برخلاف ادعای برخی مسئولان شهرداری که مدعی اند ورود پیمانکار باعث بهتر شدن شرایط کار کارگران می‌شود، این باور را نداریم و به همین دلیل به نشانه اعتراض تجمع امروز را برپا کردیم.

اعتراض اهالی روستای دوستکوی قشم همزمان باسفروزیر جهاد کشاورزی!

عصرامروز26آذر،جمعی از اهالی روستای دوستکو و چند روستای اطراف جزیره قشم مبنی بر سد راه دسترسی صیادان به اسکله و موج‌شکن این روستا از سوی شرکت پالایش جلبک و ریزجلبک قشم به وزیر جهاد کشاورزی اعتراض کردند.

به گزارش 26آذرفارس ، محمود حجتی وزیر جهاد کشاورزی که عصر امروز به‌منظور بازدید از پروژه‌های پرورش ماهی و میگو در قفس جزیره قشم سفر کرده است با اعتراض جمعی از مردم روستای دوستکو و چند روستای اطراف جزیره مبنی بر سد راه دسترسی صیادان به اسکله و موج‌شکن این روستا از سوی شرکت پالایش جلبک و ریزجلبک قشم مواجه شد.

شرکت جلبک و ریزجلبک قشم که در زمینه تاکثیر و پرورش جلبک و ریزجلبک فعالیت دارد با تاسیس زیرساخت‌های خود در منطقه موجب بسته شدن راه دسترسی صیادان محلی به موج‌شکن و اسکله صیادی مردم شده است.

صیادان با توجه به اینکه بارها این مشکل را از طریق نمایندگان مجلس و همچنین مسؤولان محلی پیگیری کرده‌اند و به هیچگونه نتیجه‌ای در راستای رفع این مشکل دست نیافته‌اند، اعتراض جمعی خود را در حضور وزیر جهاد کشاورزی اعلام کردند.

اهالی منطقه دوستکوی قشم درخواست کردند که این مشکل عمده در زمان حضور وی در جزیره حل شود چراکه این شرکت دارای لابی‌های گسترده‌ای در کشور است که تنها رفع این مشکل از سوی وزیر امکان‌پذیر است.

درپایان وزیر جهاد کشاورزی نیز قول مساعد داده است که مشکل اهالی روستای دوستکو و دیگر روستاهای اطراف در این زمینه را پیگیری نماید.

مصدومیت 11کارگرمعدن بدنبال تصادف سرویس رفت وآمدشان درمینودشت!

به گفته «اویس ممشلی» معاون جمعیت هلال احمر شهرستان های مینودشت و گالیکش بر اثر تصادف روز گذشته(25آذر) یک دستگاه مینی بوس و سواری پژو در جاده مینودشت _ آزادشهر در محدوده روستای «کلوکند» 11 نفر از سرنشینان مینی بوس که کارگران معدن بودند و یک نفر از سرنشینان پژومصدوم وراهی بیمارستان شدند.

به گزارش مینوخبر، ممشلی خاطر نشان کرد: مصدومین حادثه توسط آمبولانس های جمعیت هلال احمر و اورژانس به بیمارستان های مینودشت و گنبد انتقال داده شدند.

نظرات