مئے راج ءِ تہ ءَ ایدھی پرچَہ ودی نہ بیت؟

0
1693

نبشتہ کار : زاھدہ رئیس راجی

مروچی ایدھی دنیا ءَ نہ اِنت بلے آ ھمک گریب ، یتیم ، بے کس ، بے وس ءُ لاچار ئیگی زندگ اِنت ءُ تاں آئ ءَ جہد ءِ دیم ءَ بروک زندگ اَنت آ ھجبر مُرت نہ کنت۔
ایدھی ءِ جہد پہ انسانیت ءَ بیتگ ۔ آئ ءَ وھدے گاریں چْک وتی سینٹراں جاہ دات اَنت اے نہ چارات کہ آ چے قومے ۔ اے نہ چارات کہ آئ ءَ دین کجام اِنت آئ ءِ اے نہ چاراِت کہ کئ چْک اِنت۔
برنس روڈ کراچی ءِ مین ھال ءِ گُتانی تہ ءَ مردمے کپتگ مرگ ءَ رند گوات گپت ءُ بُوکنگءَ اَت بلے کسے ءَ آئ ءِ جون کشّگ ءِ ھمّت نہ کُت کہ درستاں وتی پونز بستگ اَت بلے ایدھی ءَ وتی ھمرائیں کارمند نہ گوشت انت کہ بلکیں اھانی ھم دل شوربِہ کنت ءُ چَہ منی سوب ءَ مجبور بہ بنت بلے آئ ءِ وتی جند اے مین ھال ءِ توک ءَ پُتراتگ ءُ جون ئِے در کُتگ۔
منی یک جایاروکیں بلوچ جنیں آدمے کہ ایدھی سینٹر ءَ مردگانی شودءِ سرءَ کارءَ اِنت یک رندے من چَہ آئ ءَ جُست کُت کہ بم تراک ءُ جنگ جدلاں کہ جنیں آدم جنگ بنت ءُ بازیں رند ءَ آھانی جسم ءِ اعضاء ھمنچو ٹکرانی تہ ءَ بَہر بنت کہ ترا سرجمی ءَ آئ ءِ اعضاء دست نہ کپ انت تَو ایشاں چون شودئے ایشانی گندگ ءَ ترا بیم نئیت کہ روچ وَ روچے شپ ءِ تہاری ءَ ھون ریچیں جون ءُ مردگ ءِ چارگ پہ جنیں آدم ءِ دلترک کنگ ءَ باز اِنت ۔ آئ ءَ دراہینت کہ اول ءَ من اے کار چَہ وتی مجبوری ءُ پہ نیزگاری ءَ دست گپتگ اَت کہ دگہ من درراھے نہ بوتگ بلے رند ءَ پہ انسانیت ءِ بے نپیں ھزمت ءَ وت ءَ رازیگ کُتگ ۔

آئ ءَ گوشتگ کہ بلقیس ایدھی ءِ جند منی اُستاد بیتگ ۔ وھدے من چارات کہ آ ھم منی رنگیں جنینے بلے آ مرتگیں جنین ءُ جنیں چکانی مرگ ءَ رند ھم آھانی ستر ءِ ھیالداری ءَ کنگ ءَ اِنت ۔ آھانی شود ءَ ھما رنگ ءَ کنگ ءَ اِنت کہ مئے دین ءَ سوج داتگ ۔وھدے آجنین ءِ دل انچو مُہرءُ زرنگ اِنت گُڑا من پرچیا چَہ اے ھڈانی شودگ ءُ کپن ءِ تہ ءَ پتائیگ ءِ کارءَ بوتُرس آں۔

من ءَ یات اِیں کہ وھدے منی ناکوزتک اُرداَت ءُ لوگ ءِ درپچ بئیگ ءَ رند ھاموشی ءِ سرءَ درکپتگ ءُ گار بیتگ اَت، لوگ ءِ سرجمیں مردماں پہ آئ ءِ شوھاز ءَ وتی وس کُت بلے آ دست نہ کپت۔ ھمسائیگاں وھدے اِشکُت تچک ءَ ایدھی سینٹر ءَ رَوگ ءِ سوجے دات۔ وھدے منی لوگ ءِ مردم ایدھی سینٹر ءَ پہ چارگ ءَ رپت اَنت آ بلقیس ایدھی ءِ جند ءِ بڈّا اَت۔
سپائیں گُد ئِے گورااَتنت (گورءِ گُد آھاں مٹ کُتگ اَت)ءُ بسکوٹ ورگ ءَ اَت ۔
گونڈو وھدے مئے لوگ ءِ مردمانی دیم ءَ یارگ بیت گونڈو ءَ وت وتی مردم جایارت انت نوں بانک بلقیس ءَ گونڈومئے مردمانی دستاں دات ءُ آئ ءَ گوشت کہ اگاں چُک ءَ شمارا پجّآ مہ یاورت انت گُڑا تاں شما ایشی ءِ سرجمیں پجّار مارا مہ داتیں ما شمارا اے گونڈو دست ءَ نہ داتگ اتیں کہ ما نہ لوٹیں اے معصوماں تاوانے بہ رس ایت۔

گوشنت کہ چُک مات پتانی نام ءُ جہدءِ نیبگاں وراَنت ءُ تاں زندگ انت نپ چست کن انت بلے وھدے ھژدہ نوزدہ سالی فیصل ستار نامی بچکے مئے انسٹیٹیوٹ ءَ وانگ ءَ اَت آئ ءَ وت ءَ گوں اے دگہ بچک جنکاں یک کُتگ اَت۔
بلے آئ ءِ گرانتبی ءُ سنگینی ءَ درستیں اُستاد ءُ نودربرانی دل ءَ جاہ کُتگ اَت وھدے ھاکس بے کراچی ءِ مستیں چُولاں تارکنگ ءِ وھد ءَ آئ ءِ گوں دگہ سے بچکّاں دریا ءَ ڈبُگ ءِ ھال ٹی وی ءِ ھالتران ءَ پیش دارگ بیت ما درست ھیران اتیں کہ آئ ءِ اکس ءِ چیرءَ فیصل ایدھی ءِ نام نبشتہ اَت۔
آئ ءِ مات ءُ پت ستر بے وانندگ اَتنت بلے آھاں چاگردی کارانی تہ ءَ گلائیش بئیگ ءِ ھمرائ ءَ وتی چُک ءِ تربیت ءَ چوشیں نزوری یے پش نہ گیتکگ کہ چُک پت ءِ نام ءَ کیش کنائینگ ءَ یا آھانی نام ءَ وتی سِلیانی توک ءَ بُکینگ ءَ دیم ءَ بئیت۔ مروچی فیصل ایدھی وتی پت ءِ آدینکے ءُ آئ ءِ گندگ ءَ رند درست سدّک انت کہ ایدھی ءِ جہد ءَ دیم ءَ بروک چَہ ایدھی ءَ زرنگتر اِنت۔
چوش کہ پہ چلیگی ءَ نیزگاریں جنیں آدمانی مستریں جاہ مولانا (ایدھی ءِ چلیگی ءِ نادراہ جاہ )اِنت ۔ ھمے رنگ ءَ آپیریناں کہ چُکانی لوگ ءَ بے سُدیں بچّ ، چَہ وتی آکبت ءَ ناترسیں نشار ءُ نماسگانی برکت ءَ جاگہ مہ بیت ، آجنوزماں کہ بے کسی ءَ کسے لاپ مہ دَنت ۔ آ بے لوگیں جنیں چْکاں کہ چَہ وتی جند ءِ یا دگرے ردی ءَ لوگ یلا داتگ ءُ نوں وتی آبرو ءَ سنبالگ ءَ ساھگے لوٹ اَنت ۔ آ بے ساریں مردین ءُ جنیں چُکاں کہ ساریں مردم سگّ ات مہ کن اَنت آ درستینانی آھری پناہ گاہ ایدھی سینٹر اِنت۔

ایدھی ءَ ھجبر وت ءَ میمن کمیونیٹی ءِ نام ءَ گوں پجّآر نہ کنائینتگ بلے مہمن گوشنت کہ آ مئے راج ءِ باسکے ۔ ایدھی ءِ رندگیری کنوکیں مردم چیپاھم ھمے راجے مردمے ۔ عمران خان ءِ کینسر سینٹر ستر پہ مردمانی زکات ، ھیرات ءُ پنڈگ ءِ سرءَ جوڑ کنگ بیتگ ، بلے پہ آراج ءَ یک مزنیں کارے ۔ ابرار الحق ، شہزاد رواہےءُ اے دگہ درستیں ویلفئیر ٹرسٹانی گندگ ءَ گوں بازیں رند ءَ دل ءَ افارے چست بیتگ کہ مئے راج ءِ تہ ءَ پرچا چوشیں مردمے نیست کہ ھمے رنگہ اگاں سرجمیں انسانیت ءِ تری مہ بیت بلے پہ وتی راج ءَ چیزے بہ کنت۔
ناکو امیری (عبدالصمد امیری ) وھدے زندگ اَت آئ ءَ گوں وتی باسکاں پہ بلوچستان ءِ ھور ءَ ھار ءَ تاوان رس اتگیں مردمانی کمک ءَ بازیں زر چَہ درملکا ءَ یکجاہ کُت اَنت ءُ لہتے نامی مردماں دیم داتگ بلے کئے بزانت کہ کئے ءَ چنچو رس اتگ۔ الاختر ٹرسٹ ءَ بازیں شیلٹر پہ بلوچستان ءِ بے لوگاں دیم داتگ بلے چَہ آھاں بلکیں چَہ پنچاہ درسد کمتر مردماں رس اتگ ءُ اے دگر کجا شُتگ انت کسے نہ زانت ءُ کسے جُست کنوک ھم نیست۔
برے برے دل ءَ دردے پاد کئیت کہ ستر دنیا ءِ اے دگہ راجانی تہ ءَ لگوریں مردم ھم ھور انت بلے مئے راج ءِ تہ ءَ پہ برات ءَ درداورایں مردمانی ھمنچو کمی انت کہ لنکگانی سرءَ ھساب بنت۔
اگں مروچی ما شما درست چَہ وتی وتی زاتی ءُ زات ءُ گوں ھمگرنچیں آڑءُ جنجالاں چے دمانے ءَ سر کش بہ بئیں ءُ اے جیڑہ ءِ سرءَ پگر بہ جن ایں بلکیں پہ وتی راج ءَ انچیں چیزے دیم ءَ یارت بہ کن ایں کہ مئے بے کس ءُ بزگیں بلوچ ءَ دائمی نپے بہ رس ایت ۔

اللہ پاک ایدھی ءَ وتی گنجیں رھمتانی ساھگ ءَ جاہ بہ دنت
گوں نیکیں واھگاں
وتی راج ءِ ھیر لوٹوک

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here