بحران آب در سیستان و بلوچستان و مطالبات ما از وزیر نیرو

دو روز پیش مجلس ایران به رضا اردکانیان کاندیدای اصلاح طلب وزارت نیرو رای اعتماد داد و مسوولیت مقوله حساس آب و برق کشور را به او سپرد.حساس از این نظر که برق همیشه بعنوان زیرساخت توسعه کشور مطرح بوده و افزایش تولید و پایداری آن میتواند نشانه ثبات کشور در تولید انرژی و جذب سرمایه گذار در حوزه های صنعتی باشد و آب نیز یکی از حیاتی ترین مسایل کشور است که در برخی مناطق مانند استان ما در حال تبدیل شدن به بحران است. بحران خالی از سکنه شدن برخی روستاهای شمال استان بدلیل خشک شدن دریاچه هامون و بحران صرف هزینه سالانه بیش از ۲۰۰ میلیارد تومانی آبرسانی با تانکر به حدود ۱۳۰۰روستای جنوب استان برای استمرار حیات. اردکانیان از معدود وزرای کاملا تخصصی کابینه می باشد که تخصص ویژه اش آب است.او هم دکترای مدیریت منابع آب از دانشگاه مک مستر کانادا دارد، هم مدیر مؤسس مجله تحقیقات منابع آب ایران بوده، هم عضو هیئت تحریریه ژورنال بین‌المللی برق آبی‌ها است، هم رئیس انجمن علوم و مهندسی منابع آب ایران می باشد و هم سابقه معاونت و قائم مقامی وزارت نیرو را دارد. او همچنین تنها مدیر بین المللی ایرانی سازمان ملل بوده است و از سال ۱۳۸۶ تا پایان ۱۳۹۴به عنوان مدیر مؤسس دفتر دهه بین‌المللی آب سازمان ملل متحد مشغول به خدمت بوده است. از طرفی متولد استان یزد از کم آب ترین استانهای کشور می باشد. از اینرو باید امیدوار بود که توان و تجربه علمی ، اجرایی و بین المللی او برای حل بحران آب در کشور کارساز باشد.

سیستان و بلوچستان استانی خشک و کم آب است. اما بحران آب در این استان نه از کم آبی بلکه ناشی از سوء مدیریت و کمبود زیرساختهای آبی است.به هدر رفتن پسماند تصفیه آب و فاضلاب شهر زاهدان،نبود چاههای جذبی برای جمع آوری آبهای سطحی و تغذیه سفره های زیرزمینی در سطح شهرهای استان، به دریا ریختن و خارج از مرز رفتن سالانه میلیاردها متر مکعب آب باران های فصلی، نبود الگوی کشت مناسب و نابودی میلیونها متر مکعب آب برای کاشت هندوانه و برنج و دیگر محصولات هدر دهنده آب، بلا استفاده ماندن و تبخیر آب پشت سد بزرگ زیردان بدلیل آماده نبودن شبکه انتقال آب به روستاهای پایین دست سد، نبود هرگونه علایم هشدار دهنده مصرف بهینه آب در سطح شهرها ، همه و همه ناشی از استفاده نادرست ما از منابع آبی و نیاز به اصلاح ساختارها و روشهای حفظ و بهره برداری مناسب از منابع محدود مان است. بدین ترتیب درخواستها و پیگیری های مدیران استان و نمایندگان ما در مجلس از وزیر نیرو و دولت باید در راستای تکمیل زیر ساختهای آبی شامل تکمیل سدهای مطالعه شده و در دست احداث، انتقال آب با لوله به مزارع در سطح ۱۰۰ هزار هکتار مزارع بلوچستان همزمان با تکمیل آن در سیستان، تخصیص اعتبار برای حفر چاههای جذبی بمنظور نگهداری آبهای سطحی در تمام شهرهای استان، آموزش و اقناع کشاورزان برای تغییر الگوی کشت به سمت محصولات با مصرف کم آب، پیگیری تامین حقآبه دریاچه هامون از کشور افغانستان و شاید از همه مهمتر اجرای مگا پروژه انتقال آب از منابع نامحدود دریای عمان به شهرهای استان و استفاده از آن برای مصارف صنعتی، بهداشتی و کشاورزی با شیرین کردن آب باشد. مورد آخر می تواند ضمن ایجاد هزاران شغل پایدار به رونق صنعتی و کشاورزی استان بیانجامد و با توجه به تنوع اقلیمی و قابلیت کشاوری چهار فصل، این استان استراتژیک و پهناور کشور را به یک منطقه تولیدی و صادراتی بزرگ تبدیل کند و با بهبود وضعیت اقتصادی و در پی آن تامین امنیت پایدار، صفت نامربوط و نادرست محرومیت را برای همیشه از روی استان بردارد.

بهرحال انتخاب یک فرد اصلاح طلب بعنوان وزیر نیرو فرصت مناسبی برای استان ما است که در دو دهه اخیر غالب آرایش را به سبد اصلاح طلبان ریخته و متاسفانه آنچنان که باید و شاید به حقوق و مطالبات خود دست نیافته و امید است حداقل اردکانیان بتواند با تدبیر خود و توجه ویژه به مباحث آب و انرژی سیستان و بلوچستان تحولات ملموسی در استان ایجاد کند. البته با پیگیری همه جانبه استاندار، نمایندگان و مدیران حوزه انرژی ما.

و اما نکته آخر نقل خاطره ای است از ملاقاتی که با اردکانیان وزیر جدید نیرو دارم و بر میگردد به سالهای ۸۳- ۸۲ که او بعنوان معاون وزیر نیرو سفری به ایرانشهر و بازدید از نیروگاه بخار داشت. وقتی در محوطه نیروگاه درکنار او قدم میزدم و مجذوب شیک پوشی و کت و شلوار زیبای پشمی اش شده و شنیده بودم که او خواهر زاده رییس جمهور است ( شاید هم نبود) به او گفتم ما (مردم استان) آقای خاتمی را خیلی دوست داشتیم. او گفت” دوست داشتید؟؟ یعنی الان دیگه دوست ندارید؟” اگر درست یادم بیاید گفتم دوستش داشتیم که به او رای دادیم و…لبخندی و ادامه بازدید…

دکتر امان الله تمندرو