محمد صابر ملک رئیسی زندانی سیاسی بلوچ که هشتمین سال حکم زندان خود را در زندان مرکزی اردبیل سپری می کند به دلیل ثبت نامه ای دال بر اعتصاب غذا در حمایت از زندانیان اعتصابی رجایی شهر کرج بصورت تنبیهی از حق تماس تلفنی محروم شده است.
محمد صابر ملک رئیسی زندانی سیاسی بلوچ زندان مرکزی اردبیل،پس از آنکه در اواخر مردادماه سال جاری پس از ثبت نامه ای دست به اعتصاب غذای یک هفتگی در حمایت و همبستگی با زندانیان اعتصابی زندان رجایی شهر کرج زد از حق تماس با خانواده محروم شده است.
آقای ملک رئیسی که در هزاران کیلومتر دورتر از خانواده خود در زندان اردبیل حیس در تبعید خود را سپری می کند به دلیل دوری مسافت اساسا ملاقات با خانواده نداشته و تنها راه ارتباطی او تماس تلفنی محسوب میشده که از این حق نیز محروم شده است.
محمدصابر ملک رئیسی در سن ۱۷ سالگی بازداشت شد و آنطور که خود در نامه هایش گفته به خاطر فعالیت های یکی از برادرانش و در حالی که دستگاه امنیتی دسترسی به او نداشت به عنوان “گروگان “دستگیر شده است. وی از دو سال تحمل سلول انفرادی و شکنجه های طاقت فرسایی در نامه هایش سخن گفته است.
آقای ملک رئیسی در زمان محاکمه اقاریر خود را تحت شکنجه و فشار دانسته بود با اینحال با حکم سنگین ۱۵ سال حبس در تبعید روبه رو شده بود. وی در خلال سپری کردن ۸ سال از این حبس همچنان از نقض بی شمار و مستمر حقوق انسانی اش می گوید.
این زندانی سیاسی، که در نوجوانی بازداشت شده، در هشتمین سال حبس در تبعید خود در زندان اردبیل، نامه ای سرگشاده به حسن روحانی رئیس جمهور نوشت. آقای رئیسی در این نامه با تاکید بر اینکه روز هشتم دی ماه به مدت ۱۴ ساعت در هوای سرد اردبیل با دستبند و پابند در حیاط این زندان به میله بسته شده است، از وضعیت بحرانی خود ضمن تحمل حبس در تبعید شکایت و از اعتصاب غذای اعتراضی خود خبر داده بود.
محمد صابر ملک رئیسی زندانی سیاسی بلوچ که حکم محکومیت حبس ۱۵ ساله خود را بصورت تبعیدی در زندان اردبیل سپری می کرد، فروردین ماه سال جاری از این زندان به زندان اوین منتقل شد و پس از سه ماه مورخ ۲۰ تیرماه ۱۳۹۶، از زندان اوین به زندان مرکزی اردبیل بازگردانده شد.
بهانه انتقال محمد صابر ملک رئیسی به زندان اوین، انجام رسیدگی های پزشکی جهت درمان بیماری های وی عنوان شده است.
شایان ذکر است، محمد صابر ملک رئیسی سال گذشته بعد از یک اعتصاب غذای ۲۰ روزه، در دو رنجنامه خطاب به خانم اسما جهانگیر با عنواین «از تخت شکنجه ای به نام “معجزه” تا تهدید به اعدام» و «شبها تا صبح بازجویی همراه با شکنجه میشدم» از شرح مظالم بر خود رفته گفته بود و از این کارشناس سازمان ملل خواستار رسیدگی به وضعیت خود و سایر زندانیان عقیدتی در ایران شده بود.