وەرگێڕان لە عەرەبییەوە: تـوانـا شوانی
”هیچ شتێک سەرسامم ناکات”
موسافیرێک لە پاسدا ئاوها دەڵێ:
نە ڕادیۆ، نە ڕۆژنامەی بەیانیان، نە هەڵکشان بەسەر شاخ و چیاکاندا
دەمەوێ بگریم.
شۆفێرەکە دەڵێ:
چاوەڕێی گەیشتنی وێستگە بە و هەرچەندی دەتوانی بگری بە تەنیایی.
ژنێک دەڵێ:
منیش بەهەمان شێوە، هیچ شتێ سەرسامم ناکات،
گۆڕەکەم بە کوڕەکەم پیشاندا بەدڵی بوو، نووست و ماڵئاوایی لێنەکردم.
خوێندکارێکی زانکۆ دەڵێ:
منیش هیچ شتێ سەرسامم ناکات، ئارکۆلۆجیام خوێند،
بە بێ ئەوەی هیچ ناسنامەیەک لە بەرد بدۆزمەوە،
من هەربەڕاستی خۆمم ؟
سەربازێک دەڵێ:
منیش ، هیچ شتێ سەرسامم ناکات. گەمارۆی تارمایەک دەدەم تەوقم دەکات.
شۆفێرە تووڕەکە دەڵێ:
ئەوە گەیشتینە دوا وێستگە، ئامادەی دابەزین بن.
هاوار دەکەن:
دوای وێستگەکەمان دەوێ ، بڕۆ!
لێ من ئێژم:
لێرە دامبەزێنە، منیش وەکو ئەوان هیچ شتێ سەرسامم ناکات بەڵام لە سەفەر ماندووم.
