سازمان حقوق بشر کوردستان- روژهلات: بنا بر اظهارات مادر آتنا دائمی، فعال حقوق بشری در ایران، وضعیت وی امروز، دوشنبه چهارم اردیبهشت، هفدهمین روز اعتصاب غذای خود را در بند زنان زندان اوین پشت سرمی‌گذارد و مادر او که روز گذشته با وی دیدار داشته است، تاکید کرده که «مسئولیت جان آتنا با سپاه پاسداران، قوه قضاییه و دادستانی است».
آتنا دائمی دلیل اعتصاب خود را اعتراض به محکومیت دو خواهر خود، انسیه و هانیه دائمی، عنوان کرده و می‌گوید که جمهوری اسلامی خانواده‌های زندانیان سیاسی را به گروگان می‌گیرد.
گفته می شود، وی حدود ۱۰ کیلوگرم کاهش وزن داشته و دچار درد کلیه، حالت تهوع و سرگیجه است. دکتر بهداری گفته احتمال دارد عفونت وارد خونش شده باشد. روی زبانش زرد و ناخن‌هایش کبود شده بود.
معصومه نعمتی، مادر آتنا دائمی در نامه خود به اسما جهانگیر، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران نوشته است، «دختر بنده یک فعال مدنی در جهت ارتقای حقوق بشر در ایران می‌باشد که به مدت حدود بیست ماه است که در زندان اوین جمهوری اسلامی ایران بسر می‌برد.»
در ادامه نامه مادر آتنا دائمی آمده است: «متاسفانه علیرغم پیگیری‌های اینجانب از مسئولین دادگستری، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، مسئولین و معاونان دولت و ریاست جمهوری و نهادهای حقوق بشری در داخل ایران، هیچگونه اقدامی در زمینه جلوگیری از ادامه اعتصاب از سوی این نهادها صورت نگرفته و همچنان جان یک انسان با اهداف انسان‌دوستانه در خطر است.»
دادگاه کیفری تهران انسیه و هانیه دائمی را به اتهام «توهین به ماموران» در جریان بازداشت آتنا دائمی به سه ماه و یک روز حبس محکوم کرده که تا یک سال در حالت تعلیق می‌ماند. آتنا دائمی خواهان لغو این حکم است.
در این حال مادر وی به هرانا گفته که آتنا از روز دوشنبه «می‌خواهد در مقابل دفتر افسر نگهبانی بند تحصن کند و اگر پاسخی دریافت نکرد دست به اعتصاب خشک بزند».
آتنا دائمی به اتهام «اجتماع و تبانی و فعالیت تبلیغی علیه کشور»، «توهین به مقدسات و رهبری» و «اختفای ادله جرم» به هفت سال زندان محکوم شده است.
آتنا دائمی ۲۹ ساله، بیست‌ونهم مهرماه سال ۹۳ بازداشت و ۸۶ روز در سلول انفرادی بند دو الف تحت بازجویی بود. وی در تاریخ ۲۸ دی‌ماه ۱۳۹۳ پس از پایان بازجویی‌ها به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
این فعال مدنی پس از چندین بار به تعویق افتادن جلسه دادگاه نهایتاً در تاریخ ۲۳ اسفند ۹۳ در دادگاهی به ریاست قاضی مقیسه، قاضی شعبه ۲۸دادگاه انقلاب تهران با حضور وکیل خود و دیگر متهمین این پرونده به نام‌های امید علی شناس، ئاسو رستمی و علی نوری مورد محاکمه قرار گرفت.
او پس از تحمل ٩٠ روز انفرادی در بند دو الف زندان اوین که به گفته مادرش با “بازجویی‌های طولانی و تحمل شکنجه‌های روحی فراوان توسط اطلاعات سپاه پاسداران” همراه بوده در دادگاهی به ریاست قاضی مقیسه به ١۴سال حبس تعزیری محکوم شد.
وی به دلیل فعالیت‌های مدنی مسالمت آمیز، به اتهام «تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، توهین به رهبری، توهین به بنیانگذارجمهوری اسلامی و اختفای ادله جرم» به ۱۴ سال زندان محکوم شد.
