خبرگزاری ژینگوان در ادامە فعالیتهای خود، در رابطە با کار و فعالیتهای تیم “پرندە نگری انجمن سبز چیا” در شهرستان مریوان با ناسح حسینی دبیر این تیم یک گفتگو بە عمل آوردە
ژینگه وان: در ابتدا لطفا توضیحی در رابطه با تیم “پرنده نگری” انجمن سبز چیا را برای خوانندگان ما داشته باشید و اینکه چه زمانی آغاز بکار کرده و هدف از تائسیس این تیم چه بود؟
حسینی: تیم پرنده نگری زریبار در روز جهانی تالاب ها در سال 93 به صورت رسمی فعالیت خود را در انجمن سبز چیای مریوان آغاز کرد و تاکنون خدمات شایانی در حوزه حفاظت از پرندگان، پایش و ثبت و تصویر برداری پرندگان کردستان به ویژه پناهگاه حیات وحش زریبار انجام داده است. این تیم با برگزاری 3 نمایشگاه عکس و دوره های پرنده نگری نقش مهمی در معرفی گونه های متنوع و زیبای پرندگان زریبار به مردم و جوامع محلی در منطقه داشته است. به صورتی که تا امروز 227 گونه پرنده برای زریبار ثبت کرده است که این آمار قبلا 34 گونه از طرف محیط زیست استان اعلام شده بود.
ژینگه وان: فعالیتهای تیم “پرنده نگری” انجمن شامل چه موارد است و حوضه ی جغرافیایی فعالیتهایش شامل کدام مناطق است؟
حسینی: ثبت پرندگان زریبار و کردستان و ایجاد محیطی امن برای پرندگان از طریق فرهنگ سازی و ایجاد فرهنگ دوستی با طبیعت و کمک به حفاظت ملی از پرندگان است وهمچنین تصویر برداری و نوشتن کتاب پرندگان کردستان و زریبار است.
ژینگه وان: همچنانکه عنوان نمودید یکی از فعالیتهای این تیم بە ثبت رساندن پرندگان کوردستان می باشد، در کوردستان چند گۆنە پرندە هست؟ چند گۆنە از پرندەهای کوردستان در معرض انقراض قرار دارد؟
حسینی: در استان کردستان تا امشب 12 اسفند ماه 278 گونه برای استان کردستان شناسایی و ثبت شده است که از این تعداد تقریبا با توجه به تخریب زیستگاه‌ها و خشکسالی‌های پی در پی و شکار بیش از 80 گونه از آنها سیر نزولی را طی کرده که هرساله شاهد کاهش جمعیت آنها هستیم و تقریبا بیش 25 گونه از آنها در معرض خطر تهدیدانقراض قرار دارند.
ژینگەوان : قسمت اعظم فعالیتهای شما بە دریاچە زریبار و حومە ان مربوت است، احداث پالایشگاە را چگونە ارزیابی می کنید؟
حسینی: تالابها،آبگیرها ودریاچه ها مهمترین زیستگاه پرندگان در سطح کره زمین به شمار می آیند بنابراین در تمام جهان تمام دوستداران ،کارشناسان محیط زیست وپرنده نگران ارزش خاصی را برای حفظ این سرمایه های تکرار نشدنی قائل هستند چون نه تنها پرندگان بلکه میتوان گفت زندگی تمام موجودات به آنها وابسته است به عنوان مثال در استان کردستان با تمام وسعتش 278 گونه پرنده ثبت شده که از این تعداد 227 گونه آن فقط در دریاچه زریبار شناسایی شده اند باتوجه به این موضوع میتوان گفت نابودی زریبار یعنی نابودی 70 درصد از پرندگان در استان کردستان بنابراین حفظ این سرمایه ها نه تنها وظیفه انجمن_سبز_چیا بلکه وظیفه تک تک افراد جامعه است و با احداث مینی پالایشگاه در دشت بیلو میتوان گفت نه تنها این مسئله یعنی نابودی زریبار بلکه نابودی اکوسیستم ارزشمند آن ودر نتیجه در خطر قرار گرفتن زندگی ما انسانها هم خواهد بود.
ژینگه وان: مشکلات و موانع بر سر راه کار و فعالیتهای این تیم در حال حاضر و یا حتی در آینده چه هست؟ در این راستا درخواست شما از حکومت و انجمن و گروه های همکار خودتان چی هست؟
حسینی: تیم پرنده نگری زریبار انجمن سبزچیا با مشکلاتی همچون کمبود امکانات از جمله دوربین های عکاسی و فیلمبرداری و تلسکوپ روبرو بوده که خوشبختانه با کمک مالی دوستان حدود یک ماه است آنها را خریداری کرده و امید است که کارها روز به روز بهتر انجام شود و خواست ما از انجمن های دیگر تشکیل تیم در شهرها و استانها و جاهای دیگر است تا هرچه زودتر فرهنگ انس با طبیعت و پرندگان جایگزین فرهنگ خشونت شود.
ژینگه وان: برنامه یا برنامه های آتی تیم “پرنده نگری” چیا، چی هست؟
حسینی: انجمن_سبز_چیا در تلاش است که در کردستان دیگر هیچ پرنده یا حیوانی کشته نشود وتیم پرنده نگری این انجمن نیز در همین راستا با نشان دادن زیباییهای طبیعت با گذاشتن نمایشگاه و وکلاسهای پرنده نگری برای کودکان و بزرگسالان در تلاش است تعداد پرنده نگران و علاقه‌مندان به طبیعت هرروز بیشتر شده تا زمینه حفاظت از محیط زیست و پرندگان مهیا شود و نوشتن کتاب پرندگان کردستان از دیگر کارهای ارزشمند این تیم است.
ژینگەوان: آقای حسینی ممنون از اینکە دعوت ما را پذیرفتید، ئەگەر در این راستا مسئلەای هست لازم بە اعلام کردن هست بفرمائید.
حسینی: سپاس از شما، امروزه مشکلات محیط زیستی رو به رشد بوده به طوری که هر روز شاهد انقراض نسل پرندگان،حیوانات، نابودی جنگلها ومراتع خشک شدن تالابها و دریاچه ها هستیم فعالان محیط‌زیست ایده‌های بدیعی برای حفظ اکوسیستم ارائه می‌کنند. با این که تلاش‌های شماری در جهت حفظ زمین از فاجعه زیست‌محیطی صورت گرفته است اما تهدید اکوسیستم از جهات مختلف همچنان ادامه داشته و ممکن است در نهایت موجب از بین رفتن آن شود. شاید فکر کنیم وظیفه فعالان محیط‌زیست است که اکوسیستم را حفظ کنند، اما نمی‌توانیم به این بهانه از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنیم. این وظیفه همه ما است که جلوی تخریب زمین و طبیعت آن را بگیریم. ما که ساکنین کره زمین هستیم، لازم است که اقدامات فوری برای کاهش تمام احتمالات از دست رفتن این خانه زیبا و چیزهایی که در آن قرار دارد را انجام دهیم. اگر همه دست به دست هم بدهیم می‌توانیم تغییر اساسی ایجاد کنیم و شاید ظرف چند سال آینده ببینیم میزان ویرانی محیط‌زیست کاهش یافته است.
