هاوار:زن ستیزی وتحقیر و توهین به زنان جزیی جدای ناپذیر از رویه و سیاست جمهوری اسلامی است.
دولتی که بر حسب باورهای خرافاتی ومذهبی اش، زن را نیمه انسان می انگارد واین نگرش ضد انسانی وارتجاعی را درتمام قوانین ومقررات خود بازتاب داده است.
چنین سیستم تفکری متحجری حتا وقتی که می خواهد یک مرد مجرم را مجازات کند، یکی ازمجازات هایش این است که لباس زنانه برتن مجرم بپوشاند و از این راه در نظر دارد، زن بودن را نشانه ای بر تحقیر قلمداد نماید.
این است قانون ناعادلانه وغیر انسانی جمهوری اسلامی که رژیم کاملا زن ستیز است.
زن ستیزی و تحقیر و انکار زن در قانون جمهوری اسلای ایران در حالیست که بر اساس اصل بيستم قانون اساسی همه افراد ملت اعم از زن و مرد بطور يكسان در حمايت قانون قرار دارند و از همه حقوق انساني،سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي با رعايت موازين اسلام برخوردارند.
اما واقعیتها حاکی از انکار زن و نیمه انسان انگاشتن زن است که این امر در تمامی زمینه ها از اشتغال گرفته تا حقوق قانونی دیگر و حتی در خانواده، روشن و عیان است.
در قوانین رژیم اسلامی زنان جز دارایی و ملک مردان محسوب می شوند. طبق ماده 1105 قانون مدنی حکومت ایران در روابط زن و شوهر مرد رئیس مطلق خانواده است. شورای نگهبان هم مقرر کرده زن بدون اجازه شوهر خود نمی تواند از خانه بیرون برود حتی اگر تشییع جنازه پدرش باشد. در صورت سرپیچی زن از فرمان شوهر که معمولا با اعمال خشونت علیه زنان همراه است، در مراجع قضایی با استناد به همین قوانین زنان را محکوم می کنند.
قوانین رژیم جمهوری اسلامی خشونت علیه زنان را در جامعه نهادینه و ترویج می کنند و به آن مشروعیت می بخشد. روحانیون حاکم در ایران تصویب قوانین علیه زنان را به منزله عمل به احکام الهی قلمداد می کنند و اجرای این قوانین را برای مصالح جامعه اسلامی ضروری به حساب می آورند. چون فکر می کنند با اعمال خشونت علیه آنان می توان جلوی فساد و بی بندباری در جامعه را گرفت. در حالی که طبق گزارشات آماری بی بندباری و فساد در بین جمعیت مردان که روحانیون هم در میان آنان هستند قابل مقایسه با جمعیت زنان نبوده و به مراتب بیشتر است.
براساس ماده ۶۳۱ قانون مجازات اسلامی، اگر مردی همسر خودش را با مرد دیگری در یک بستر ببیند و او را بکشد، مرتکب قتل نشده و بر او هیچ حرجی نیست. در حالیکه همین حق را یک زن ندارد. ماده ۳۰۰ قانون مجازات اسلامی اعلام می دارد: «دیه قتل زن مسلمان خواه عمدی و خواه غیرعمدی نصف دیه مرد مسلمان است.» ماده ۱۰۲ قانون مجازات اسلامی: مرد را هنگام رجم تا نزدیکی کمر و زن را تا نزدیکی سینه در گودال دفن می کنند آنگاه رجم می نمایند. یکی از مسائل مهم که به خشونت علیه زنان در سطح جامعه منجر می شود قانونی کردن حجاب اجباری برای زنان می باشد. طبق قانون مجازات اسلامی زنانی که حجاب اسلامی را در انظار عمومی رعایت نکنند به ۷۴ ضربه شلاق محکوم می شوند. قانون اساسی ایران هم حقوق زنان را در چهار چوب همین قوانین ارتجاعی و زن ستیز به رسمیت می شناسد. اینها فقط نمونه هایی از قوانین زن ستیز رژیم جمهوری اسلامی به پیروی از تعالیم دینی هستند که همراه با فرهنگ مرد سالارانه حاکم در جامعه آسیب پذیری زنان را در برابر خشونت همه جانبه و سیستماتیک افزایش داده است. با این وصف می بینیم که در کشوری همچون ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی که چند همسری، ازدواج موقت، صیغه، جداسازی های جنسیتی، محروم کردن زنان از حق سرپرستی فرزندان شان که سخت ترین فشارهای روانی را بر مادران تحمیل می کند، اینها و بسیاری نمونه های دیگر خشونت هایی هستند که براساس بندی از قانون و ملهم از آیات و روایاتی از آئین اسلام، بر زنان اعمال می شوند.
Comments
