سید علاءالدین باباشهابی در سال ۱۳۱۸ خورشیدی در شهر سنندج بدنیا آمد، وی نوه استاد سید علی اصغر کردستانی خواننده و استاد آواز نامدار کرد میباشد. از سن هفت سالگی با ورود به دبستان، با موسیقی آشنا شد. در سال ۱۳۳۵ با خواندن سرود “ای وطن” در رادیو سنندج رسماً کار خوانندگی را آغاز نمود و از سال ۱۳۴۶ به تهران آمد وبا “ارکستر کردی، ارکستر رامتین، ارکستر لشکری، ارکستر باربد و ارکستر نکیسا و ارکسترهای فرهنگ و هنر” کار خوانندگی را پس از گذراندن دوره کوتاه سلفژ نزد استاد “فرهاد فخرالدینی” و آواز نزد زنده یاد استاد “محمود کریمی” پی گرفته و پنجاه سالبا رادیو و تلویزیون ایران همکاری داشته است. حاصل این تلاشها اجرای نزدیک به شصت ترانه در ارکسترهای یاد شده بوده است.
آثاری که به صورت CD و کاست بنامهای “هاورازی دڵ در لندن”، کاست و CD “شنەی بەربەیان در سوئد” و کاست و CD “باده گویا و پاییزه در تهران” پخش شده است. اجرای کنسرت در کشورهای “سوئد، انگلستان، آلمان، بلژیک، اتریش و کردستان عراق” و در اکثر نقاط ایران داشته است. معروفترین آنها “جێژوانی جاران، سروەی ئاوات، جلوه دیدار، ئاوینەی دڵبەری، ای وطن، نم نم بارانه، گل بانه، مه گری، ویله ن و…” میباشد.
مشوق وی در تمام سالها، همسر، فرزندان و استادان دلسوز” حسن یوسف زمانی، حسین یوسف زمانی، محمد عبدالصمدی و سهیل ایوانی بودهاند.
استاد علاءالدین بابا شهابی روز پنجشنبه ۵/۴/۹۳ ساعت ۵ بامداد بر اثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت و به دیار باقی شتافت؛ و در قطعه هنرمندان سنندج به خاک سپرده شد.