روژی کورد: سرانجام دیکتاتورها، همواره یکی از ژرف ترین رمانها برای اصحاب تفکر و تعقل می باشد. کمترین دیکتاتوری را می توان یافت که به مرگی طبیعی یا حتی به گونه ای طبیعی و عادی مرده باشد. مثالها آنقدر زیاد است که نیازی به برشماری آنها نیست.
روز دوشنبه ۴ دسامبر ۲۰۱۷، خبر علی عبدالله صالح، رئیس جمهوری سابق یمن و همپیمان حوثی ها و ایران، از سوی حوثی ها و بنا بر فرمان رژیم ایران و شاید با امضا و دستور مستقیم خامنه ای کشته شد.
علی عبدالله صالح یکی از آنجمله رهبرای دیکتاتور جهان بود که همپیمان صدام حسین بود، جنایتکاری که سپاه عروبه را در خدمت صدام حسین قرار داده بود تا کوردها را قتل عام نمایند و فاجعه انسانی انفال را ببار بیاورند که مرگ بیش از ۱۴۰ هزار کورد شهروند مدنی از جمله زنان و کودکان بی گناه کورد را در پی داشت.
سپاه عروبه (لواء العروبه) در انفال کوردها مشارکت داشته است.
این لوا بر اساس ماده ۲ معاهدە الدفاع المشترک بین دول الجامعە العربیە یعنی معاهده دفاع مشترک بین دولتهای عربی، که ۱۳/۴/۱۹۵۰ به امضاء رسیده بود، در قیام ایلول، به همراه متخصصین جنگ پارتیزانی الجزائری و خلبانان یمنی و حتی نیرویی پاکستانی، به قتل و عام کوردها و همکاری با صدام حسین آمده بودند.
طی دوره دوم انفال در سال ۱۹۸۸ که این سپاه در آن مشارکت داشت، تمامی دول عربی به یاری صدام و قتل و عام کوردها شتافتند.
دولت یمن اما در این میان یکه تاز بود، دستگاههای مخابراتی و جاسوسی اش را به طور کامل در اختیار صدام قرار داده بود.
یمن، سپاه عروبه و اردن، سپاه یرموک و سودان، سپاه متطوعین را به یاری صدام و قتل و عام کوردها گسیل داشتند.
امروز این دیکتاتور که جهت حفظ خود و قدرتش، سالهاست در سایه حمایت جمهوری اسلامی ایران و اتکای به تروریسم بین الملل سپاه تروریستی پاسداران، متصل شده بود، با فرمان همین رژیم کشته شد.
عملیات اَنفال، عملیاتی در سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۸۹ بود که در جریان آن نیروهای رژیم بعث عراق که به طور مستقیم از صدام حسین تکریتی فرمان میگرفتند، بیش از ۱۸۰٬۰۰۰ (۱۸۳٬۰۰۰ تن شامل ۸۰٬۰۰۰ بارزانی و چند ده هزار گرمیانی) کرد عراقی را قتلعام کردند.
بنا بر آمار تأیید شده، در طی عملیات هفتماهه انفال از فوریه تا سپتامبر ۱۹۸۸، که تنها در استانهای کرکوک، دیاله، نینوا و صلاح الدین اجرا شد، بیش از چهارهزار و ۲۰۰ روستا نابود و بیش از ۱۸۲۰۰۰ نفر مردم بی دفاع از سوی ارتش و مأموران امن و مخابرات عراق به قتل رسیدند که از لحاظ گستردگی و حجم کشتار و درندهخویی، نزد بسیاری از کشورها و سازمانهای بینالمللی بهعنوان یکی از فجیعترین جنایات علیه بشریت به ثبت رسیده است و توسط رژیم بعث و با فرماندهی مستقیم رهبری آن صورت گرفت، نابودی کردستان و کشتار مردم آن را هدف گرفته بود. در همین راستا نیز شهرهای حلبچه، طویلا، بخش خورمال، سید صادق، پنجوین، قلعه دیزه، سنگ سر، چوارتا، قلاچولان و ماوهت به تمامی ویران و از سکنه خالی گردیدند؛ که بیشتر مردم کشته شده از هر دو شهر «چمچمال و کلار» بودند. استفاده از اسلحه شیمیایی و کشتار حلبچه در جریان عملیات انفال روی داد.
پس از حمله ایالات متحده آمریکا به عراق و دستگیری صدام حسین و برخی از همدستانش، وی و همدستانش به جرم جنایات ضد بشری و نسلکشی کوردها در دادگاه ویژهٔ جرائم سران عراق مورد محاکمه قرار گرفتند.
Middle East Watch در این زمینه چنین گزارش میدهد: «پروسه انفال در کوتاهترین زمان ممکن، بیشتر مناطق و خاک کردستان را مورد هجوم و نابودی قرار داد، در این حملات بیش از ۲۰۰هزار انسان کرد کشته شدند و موجب ویرانی بیش از چهارهزار روستا و سههزاروصد مسجد و صد کلیسا شد، در این عملیات بیش از دومیلیون راس احشام نابود شد و تأثیر مخرب بزرگی بر طبیعت کردستان گذاشت که حجم فراوانی از باغات و فضای سبز و رودخانهها و چشمههای کردستان را نابود کرد.» دکتر کندال نزان، محقق تاریخ معاصر کردستان در نوشتهای میگوید: «در این واقعه، بنیادهای زندگی در کردستان زیرورو شد، بعد از این هیستریای جنونآمیز، که با جینوساید کردها اتمام یافت، ۹۰درصد روستاهای کردستان و بیش از ۲۰درصد شهرها و شهرکها از روی نقشه پاک شدند، مناطق روستایی به بیش از ۱۵میلیون مین آلوده شدند، حدود ۵/۱میلیون کرد روستاها به اردوگاههای رژیم انتقال پیدا کردند، نزدیک ۱۰درصد کردهای کردستان عراق از بین برده شدند.» همچنین یوست هیلترمان محقق حوزه انفال میگوید: «بعد از اینکه این مردم در روستاهای خود، دستگیر شدند، به سمت مراکز رژیم در کرکوک منتقل شدند، بعد از آن نیز با ماشینهای زرهی سنگین رژیم به سمت غرب عراق از شمال تا جنوب بیابانها انتقال یافتند، بیشتر مردان و حتی زنان و کودکان تیرباران شدند و با لودر و بلدوزر در گورهای دستهجمعی دفن شدند.»