ترجمه: بنار آویر
نیروی هوایی روسیه نیاز به Sukhoi 57 برای بمباران بیشتر غیر نظامیان در سوریه ندارد. اما امسال هنگام برگزاری انتخابات، در صفحه نمایشی تلویزیون خوب به نظر می‌آید.
در هنگام جنگ، سلاح های جدید اغلب در حمله به خط مقدم استفاده میشوند. و قبل از اینکه به درستی آزمایش شوند، به کار خود ادامه می دهند. انتخاب کمی وجود دارد و هر سطح عملیاتی می تواند در میدان جنگ مهم باشد. با این حال، فدراسیون روسیه در حال حاضر در حال جنگیدن در یک جنگ تمام عیار نیست – فقط یک درگیری شدید در سوریه، جایی که هواپیماهای آن بطور غیر مشخص قلمرو شورشیان را بمباران می‌کند و صدها شهروند را بصورت هفتگی میکشند. و آنها را تا هنگام تسلیم شدن مورد حمله قرار می‌دهند تا که نیروهای زمینی مورد حمایت، بشار اسد و متحدان پروکسی او بتوانند نهایتا قلمرو آنها را باز پس بگیرند.
هیچ توجیه نظامی برای روسیه وجود ندارد که پیشرفته‌ترین – و تا کنون حداقل – جتهای جنگنده مخفی غیر متعارف خود را به سوریه بفرستد. و در عین حال هفته گذشته روسیه چهار فروند Sukhoi Su-57 را به پایگاه هوایی خمیمیم سوریه فرستاد.
سوخو57_SU اولین پروازش هشت سال پیش، در ژانویه سال 2010 بود. درست مثل سایر سیستم های سلاح های جدید، پروسه توسعه آن طولانی و دشوار بود. بر طبق تمام اطلاعات موجود، تاکنون تنها 10 نمونه آزمایشی پرواز تولید شده است و تحویل به مشتری اصلی‌اش- نیروی هوایی روسیه – تاکنون اجرایی نشده است. با توجه به شکل آیرودینامیکی و پوشش در مواد جاذب رادار که به شدت رصد هوایی رادار را کاهش میدهد، به نظر می‌رسد که اولین جنگنده مخفی در سرویس نظامی روسی است.
پس چرا مسکو برای فرستادن چهار نمونه اولیه ارزشمند خود به سوریه این گام بی سابقه را برداشت و برنامه آزمایشی پرواز آن را مختل کرد، حتی قبل از اینکه Su-57 توانایی عملیاتی اولیه (IOC) را به دست آورد؟
به سادگی میتوان گفت هیچ گونه توجیه نظامی برای استقرار این هواپیما وجود ندارد. Su-57 در خلیج های داخلی بارگیری سلاح های خود را مانند سایر ناوشکن های مخفی انجام می دهد تا اثر رادارها را به حداقل برساند. و این مقدار مهمات زمین به هوا یی را که میتواند حمل کند محدود می کند (از آنجایی که موشک های هوا به هوا را برای دفاع از خود را نیز حمل می کند)، و این بمباران در غوطه شرقی و ادلیب را غیر موثر و بیهوده می‌کند.
در یک ماموریت هوایی، جنگندهای مخفی بهینه سازی شده اند تا از عهده اهداف ارزشمندی که توسط آتشبارهای ضد هوایی مختلفی دفاع میشوند، برآید و بتوانند از ویژگی های فرار خود برای نفوذ در دفاع و انجام حملات هوایی دقیق استفاده کند تمام این قابلیت های پیشرفته در حملات هوایی روزمره روسیه در سوریه، که شامل پرتاب صدها تن مواد منفجره بر بیمارستان ها و نانوایی ها مورد استفاده قرار میگیرد.
گروه های شورشی در سوریه در مقابل هواپیماها دفاع آنچنانی دارند. بهترین آنها ممکن است مشتی موشک های دوران شوروی Strela و موشکهای دوش پرتاب باشد که چند باری توانسته‌اند در برابر هواپیماهای روسی که در ارتفاع پایین پرواز میکنند، موفقیت بدست آورند.اما این میتواند به سختی بر هواپیماهای روسیه که معمولا در ارتفاعات بالاتر از محدوده Strela بمباران میکنند، تاثیری داشته باشد. سوخو 57 به ندرت در برابر چنین مقاومت ضعیفی مورد احتیاج است.
بعضی از کارشناسان در این باره توضیح داده اند که Su-57 برای آموزش نیروهای هوایی و تعمیر و نگهداری، و ارائه تجربه جنگی در جتهای جدید، به این ماموریت اعزام شده اند. اما این موضوع در این مرحله برای استقرار این هواپیما بسیار دشوار است، حتی اگر به اسکادران‌هایشان در روسیه بازگردانده شوند. آنها هنوز هیچ دانش پایه ای از عملیات خنثی ندارند و چند ماه، و اگر نه سالها نیاز به دانستن نحوه استفاده از این هواپیماها در خارج از کشور دارند.
نظریه دیگری که در روزهای اخیر مطرح شده است این است که سو-57 برای مقابله با یک حمله هوایی دیگر علیه مزدوران روسیه مورد نیاز است مانند آنچه که در شرق سوریه یک ماه پیش که 200 تن در آن کشته شد که بسیار عجیب و غریب است. ایالات متحده، که باید با آن مواجه شود ، نیروهای فوق العاده‌ایی تاثیرگذاری در منطقه، از جمله F-22 خفاش را دارد. و این چهار نمونه اولیه، هرگز در سناریوهای واقعی زندگی آزمایش نشده‌اند ، هیچگونه مطابقتی با آن ندارند. آخرین چیزی که کرملین در حال برنامه ریزی است، خطر تحقیر پیشرفته ترین جت هایش است که ممکن است در سوریه مورد اصابت قرار گیرند و سقوط کنند.
قرار دادن تقریبا نیمی از نمونه های سوخو در سوریه نه تنها موجب ماهها تاخیر در برنامه آزمایشی آنها می شود، بلکه در عملیات پروازی از لحاظ کمی مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا در شرایط لازم و با ابزار دقیق سنجی کالیبراسیون انجام نخواهد شد. همچنین ممکن است برخی از قابلیت های منحصر به فرد هواپیما را در معرض خطر قرار دهد. هر سیستم رادار در حدود 400 کیلومتری (حدود 250 مایل) خیمیم در خلیج فارس وجود دارد و شما می‌توانید مطمئن باشید که خارج از آنجا پروازهای بیشتری توسط ناتو صورت میگیرد که – بر روی Su-57 تمرکز میکنند و رادار و سنسورهای آن را کشف میکنند.
اعزام سو-57 به سوریه همان انگیزه را ایجاد می کند که روس ها را نوامبر 2016 مجبور کرد، تنها ناو هواپیما بر خود ادمیرال کوزنتسف را به به دریای مدیترانه بفرستد. روس ها افتخار می کردند که در کوتاه مدت در سواحل سوریه، هواپیماها به “هزار هدف” حمله کردند. با این حال، سرویس های اطلاعاتی غربی در ردیابی این عملیات معتقدند که جت های جنگنده در عرشه کوزنتسف حتی در حد انجام یک ماموریت کامل با حمل بمب و بازگشت بعد از تکمیل ماموریت نیستند. و آن یک تمرین عمومی با ارزش نظامی کم بود و اما هزینه آن دو جت جنگی بود که به دریا سقوط کرد.
اما حداقل کوزنتسف Kuznetsov یک کشتی سربازی است که باید از طریق سرعت خود در دریا قرار داده شود. سو-57 همچنان با نام تجاری جدید است و در معرض آن برای آسیب رساندن به سوریه کمتر مورد توجه قرار میگیرد. به این ترتیب، این تا زمانی است که تقویم سیاسی داخلی روسیه را بررسی نکنید.
درگیریهای سوریه موجب از دست دادن محبوبیت در خانه می‌شود که در عرض سه هفته باقیمانده به انتخابات ریاست جمهوری که روسها در آن رییس جمهور را انتخاب میکنند. چیزی که به هیچ وجه ولادیمیر پوتین نمیخواهد آنرا از دست بدهد. اما مبارزات انتخاباتی نیاز به تحریک مردم ازطریق نشان دادن تصاویر نه تنها پیروزی، بلکه یک پیروزی در سطح بالا است و یک هم‌آهنگی ملی که برازنده یک تزار باشد. و چه تصویری بهتر از تازه ترین جت های روسیه که دشمن را بمباران و نابود می‌کند.
هیچ دلیلی قابل قبول وجود ندارد که Su-57 را به سوریه بفرستد جز برای شکوه و جلال بیشتر ولادیمیر پوتین. خانواده ای در غوطه شرقی زنده در آتش میسوزند که توسط یکی از بمب هایی رها شده از یک جنگنده مخفی که، آنها هرگز نمی دانند که آنها اولین هدف غیر نظامیش بوده‌اند.- اما حداقل آنها فیلم های واقعی را برای تلویزیون روسیه تهیه میکنند.
نظرات
