نگارنده: شیروان روژهلاتی
اگر نگاهی بە دو مناظره اخیر کلینتون و ترامپ بیندازیم به این واقعیت میتوان پی برد که هیچ یک از آنها سیاست و راهکار مشخصی در قبال جنگ سوریه و عراق ندارند و تمرکزشان بیشتر به سیاستهای داخلی معطوف شده است. کلینتون در مورد سوریه و عراق تنها به ارسال سلاحهای بیشتر به کوردها بسنده کرد و در مورد آینده اسد و مخالفان و نقش ایران و روسیه در جنگ سوریه هیچ صحبتی به میان نیاورد.
از حرفهای خانم کلینتون این گونه میتوان برداشت کرد که او چه در سیاست داخلی و چه در سیاستهای خارجی خود، دنباله رو اوباما خواهد بود و در صورت پیروز شدن، نباید شاهد تغییرات چشم گیری در سیاستهای داخلی و خارجی امریکا بود. از اینرو پیروز شدن خانم کلینتون در این کارزار انتخاباتی، میتواند به قدرت گرفتن حکومتهای تروریستی چون سوریه، ایران، حزب الله و دخالتهای هر چه بیشتر روسیه و ترکیه در سوریه منجر گردد و نابودی مخالفان اسد را در دراز مدت در پی خواهد داشت ترامپ نیز هنوز سیاستهای خود را در در قبال داعش و جنگ سوریه و عراق مشخص نکرده است و تنها به از بین بردن داعش اشاره میکند.
از حرفهای دو نامزد میتوان به این نتیجه رسید که سیاستهای امریکا در خاورمیانه شکست خورده است و آنها تسلیم کرملین و تهران شده اند. حکومت جمهوری اسلامی ایران، نهایت استفاده را از هشت سال سیاستهای نادرست و غلط اوباما بردد و طی این هشت سال به دخالتها و نفوذهای خود در عراق و سوریه افزودند و بحران و ناارامیها را در این کشورها تشدید کردند و یا به قولی دیگر، جمهوری اسلامی انقلاب را صادر بیش از پیش صادر کرد.
نفوذ جمهوری اسلامی در عراق به جایی رسیده است که در دست نشان کردن نخست وزیر و برکناری آن نقش بسیار مهمی ایفا می کند و حشد شعبی که گروهی مسلح است، بودجه آن از سپاه پاسداران تأمین میشود و زیر نظر سپاه قدس و شخص قاسم سلیمانی کنترل، تامین و آموزش داده می شود و برای اهداف خود در عراق از آن بهره برداری میکنند. در سوریه نیز هم ایران و هم روسیه آشکارا از حکومت نامشروع اسد پشتیبانی میکنند و مواضع مخالفان که امریکا از آنها پشتیبانی میکند را بمباران میکنند و اخیرا بر شمار این حملات در شرق حلب که محل استقرار مخالفان است، افزوده اند و روزانه شاهد جنایانت جنگی در حلب از سوی ایران، روسیه و رژیم سوریه هستیم .
واکنش امریکا در قبال این جنایات سکوت بوده است، همان طور که گفه شد، کلینتون دنباله رو سیاستهای اوباما خواهد بود، از اینرو نمیتوان امید چندانی به او برای حل این بحرانها داشت. از دیگر سو هر چند ترامپ بیشر یک سرمایه دار است تا سیاست مدار اما سیاستهای خارجی را تنها شخص رئیس جمهور مشخص نخواهد کرد و وهمه رهبران حزب در آن دخیل خواهند بود و با توجه به سابقه جمهوری خواهان در قبلا مسائل جهانی و بویژه منطقه، در صورت پیروزی ترامپ میتوان به آینده خوشبین بود، دولت امریکا قاطعانه تر در برابر جنایتهای روسیه و ایران برخورد خواهد کرد و به پشتیبانیهای مالی و نظامی خود به مخالفان و کردها بیشتر خواهد افزود.
نظرات
