اسرائیل اکنون به طور مستقیم با ایران در سوریه درحال رویارویی است/ تحلیل

0
1780

نویسنده: آموس هارل

برگردان: بنار آویَر

اسرائیل چیزی در باره اینکه در حقیقت پشت حمله هوایی شبانه در سوریه است، نمی‌گوید اما حمله به پایگاه هوایی T-4 را در گذشته پذیرفته است. ایران همچنان در سوریه مستقر می شود و ممکن است رویکرد تهاجمی اسرائیل را تشویق کند

شب حمله به پایگاه هوائی حمس سوریه، یک شب تب‌آلود در خاورمیانه بود. در ساعات اولیه صبح، هواپیماهای بدون سرنشین به پایگاه هوایی ارتش سوریه در نزدیکی حمص حمله کردند. یک بار دیگر، فلسطینی ها یک حمله هوایی اسرائیل را در نوار غزه شمالی علیه یک هدف حماس گزارش دادند. تحولات منطقه ای همچنان ادامه دارد و به نظر نمی رسد که اسرائیل دیگر در حاشیه نشسته باشد، بلکه نقش بیشتری را در حوادث ایفا می کند.
گزارش هایی از تلفات در پایگاه سوریه وجود دارد. ایالات متحده گفت که مسئول حمله نیست. مقامات روسیه و سوریه اسرائیل را متهم کرده اند و اسرائیل از اظهار نظر خودداری کرده است. دو بار در گذشته – در ماه مارس سال گذشته و در ماه فوریه سال جاری – اسرائیل مسئولیت حمله به این پایگاه را پذیرفته بود- که مشاوران نظامی ایران حضور دارند. در جریان حمله ماه فوریه، نیروی هوایی اسرائیل یک مرکز کنترل ایران را در پایگاه پس از اینکه یک هواپیمای بدون سرنشین ایران وارد فضای هوایی اسرائیل شد، ویران کرد. این روز یک روز نبرد بود که همچنین یک جت جنگنده اسرائیلی F-16 نیز مورد هدف قرار گرفت.

اسرائیل خطوط قرمز را زمانی که جنگ داخلی سوریه آغاز شد، اعلام کردو گفت که برای جلوگیری از قاچاق اسلحه های پیشرفته از سوریه به حزب الله در لبنان اقدام خواهد کرد و از آن زمان رسانه های خارجی ده ها تن از حملات هوایی علیه شرکت های سلاح و انبارهای سلاح در سوریه را به اسرییل منتسب کردند. سال گذشته یک خط قرمز دیگر را اعلام کرد: ا”نهدام استحکامات ایران در سوریه.”

تحولات دیگری نیز وجود دارد که باید در مورد حمله یکشنبه شب به آن اشاره کرد: حمله شیمیایی اسد به شورشیان، نفوذ روزافزون روسیه و ایران در سوریه و سیگنال های دولت ترامپ در مورد خروج نیروهای آمریکایی از کشور. حمله اسرائیلی – اگر واقعا رخ دهد – باید در زمینه استراتژیک گسترده تر بررسی شود.

تنها در چهارشنبه گذشته، روسای جمهور ترکیه، روسیه و ایران در انکارا در ترکیه دیدار کردند که در این نشست با مسائل مربوط به تقسیم قدرت و نفوذ در سوریه در برابر پیروزی آشکار رژیم اسد علیه مخالفان خود، و در همان زمان، قصد ترامپ برای خروج نیروهای آمریکایی از سوریه که حتی اگر تصمیم نهایی گرفته نشود و علیرغم این واقعیت که برخی از مشاوران و ژنرال های ترامپ مخالف این ایده بودند، آیا جای تعجب است که بشار اسد یا کسی که در زنجیره فرمان به او گزارش می دهد، تحولات اخیر را به عنوان یک فرصت تفسیر کرده است، به این ترتیب به خود اجازه می دهد که با کشتار غیرنظامیان با سلاح های شیمیایی به نابود کردن هسته‌های نهایی مقاومت شرق دمشق، را نابود کند.

همانطوری که در موارد دیگر نیز اثبات دخالت روسیه، مسکو را خجالت زده کرده است، روشن نیست که آیا اسد از سوی روس ها چراغ سبز دریافت کرده است یا خیر. همانطور که انتظار می رود، دمشق و مسکو کاملا استفاده از سلاح های شیمیایی را انکار می‌کنند و این درست آن چیزی است که می‌گوید ” چیزی را نباید باورکرد تا زمانی کرملین آن را انکار کند” (همانطور که روسیه از دخالت در قتل تروریستی در انگلیس یک ماه پیش از جاسوسی سابق سرگئی اسکریپال انکار کرد).

با حمایت روسیه، اسد همچنان کشتار جمعی غیرنظامیان به روشهای مختلف را ادامه داده است، گاهی اوقات به سلاح های شیمیایی متوسل می شود که موجب می‌شود غرب را از بی تفاوتی خود بیرون می کشد.

گناه اصلی در اینجا، کە باید یادآوری کرد، بە عهده دولت اوباما است که اقدامات تنبیهی علیه اسد را پس از اولین قتل عام رژیمش با استفاده از سلاح های شیمیایی در تابستان 2013 را بررسی نکرد. این توافق در آن زمان، از طریق میانجیگری روسیه، به دست آمد در واقع، رژیم سوریه برای ازصرف نظر کردن از سلاح های شیمیایی خود، اکثر ذخایر اساسی شیمیایی را رها کر. اما به نظر می رسد که رژیم از مقدار مشخصی از سلاح های شیمیائی استفاده می‌کند که در کل از مواردی که تا حدودی کمتر از گاز کلر کشنده است، استفاده می‌کند.

ترامپ از سلفش باراک اوباما نمی‌تواند رفتار متفاوتی داشته باشد. در واقع به نظر می‌رسد دستور حمله موشکی به یک پایگاه نیروی هوایی سوریه در واکنش به حمله شیمیایی در سوریه در خان شیخون، در اثر فشار بالای رسانه‌ها بود.

علاقمندی ترامپ به رویدادهای سوریه به عنوان یک مسئله عملی به پایان رسیده است. حتی اگر ایالات متحده یک حمله تنیهی دیگر را در این زمان انجام دهد، اسد می داند که او می تواند تقریبا هر چیزی که احساس می کند، با پشتیبانی روسیه، و آمریکایی ها که در حال خروج هستند، انجام دهد.

این حوادث چندین معنی را برای اسرائیل دارد. آنها بر ارزیابی اعتماد به نفس اسد و آمادگی او و استفاده از هر وسیله ای برای کنترل سرزمین های وسیع سوریه تأکید می کند؛ رویکردی که در آینده نزدیک در جنوب سوریه در جولان نیز دیده می شود. آنها همچنین دوباره شک و تردید در مورد تصمیم به توقف تولید و توزیع کیت ماسک گاز برای مردم اسرائیل را افزایش داده‌اند.
بخش عمده ای از آنچه که در نشست آنکارا تعیین شد موجب نگرانی اسرائیل است، به نظر می رسد که در اجلاس سران، تهران حمایت خود را برای ادامه تلاش های خود برای ایجاد حضور در سوریه، از جمله در مناطق نزدیک مرز اسرائیل، را دریافت کرد. این ها گام هایی هستند که می تواند اقدامات اسرائیل برای مقابله با حضور ایران را تسریع کند، زیرا هم نخست وزیر بنیامین نتانیاهو و آویدو لیبرمن وزیر دفاع در این مورد تهدید کرده بودند.

این یک رویکرد تهاجمی است که توسط سرپرستی سرویس های امنیتی اسرائیل پشتیبانی می شود، اما ممکن است هنوز پیامدهایی را داشته باشد – خروج آمریکا از سوریه و گرفتار شدن اسراییل در آنجا- و در شمال، اسرائیل در حال فکر کردن به هر رویکردی است

نظرات