رؤسای جمهور سه کشور ایران، روسیه، و ترکیه که مدتهای مدید بیش از آنکه متحدان استراتژیک باشند، رقبای منطقهای به شمار میآمدند، برای حضور در نشست دوم خود در خصوص سوریه آنکارا گرد خواهند آمد.
روژی کورد ایران، روسیه، و ترکیه برای اعمال نفوذ در سوریه، دست به دست هم دادند دست به دست هم دادند تا مثلث اتحادی مستحکم اگرچه ناپایا، برای به دست گرفتن قدرت در سوریه ایجاد کنند، و از عدم تمایل غرب برای مداخلهی نظامی در این کشور سود جویند.
رؤسای جمهور این سه کشور که بیشتر به عنوان رقبای منطقه ای تا متحدان استراتژیک به حساب میآمدند، روز چهارشنبه در آنکارا برای نشست سوم خود در سوریه یک نمایش چشمگیر از وحدت را نشان دادند.
بنا بر گزارش خبرگزاری فرانسه، رؤسای سه کشور که مدتهای طولانی بیش از آن که متحدان استراتژیک به شمار آیند، رقبای منطقهای بودهاند، روز چهارشنبه در آنکارا برای دومین نشست سهجانبه بر سر سوریه، با نمایشی خیرهکننده از اتحاد فیمابین حضور به هم میرسانند.
این دیدار، که پس از اولین نشست سهجانبهی نوامبر گذشته در سوچی، میان رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه، و حسن روحانی از ایران صورت میگیرد، با تمایل ترکیه به نقشی پررنگتر، پس از حملهی این کشور به شبهنظامیان کورد داخل روسیه همزمان است.
دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده اشاره کرده است که واشنگتن «به زودی» از سوریه خارج میشود، اقدامی که نفوذ آنکارا، مسکو، و تهران، همه دارای نیروهای نظامی زمینی در این کشور، را تحکیم میکند.
سنان اولگن، رئیس اتاق فکر مطالعات اقتصاد و سیاست خارجی مستقر در استانبول، گفت قدرت واقعی و میدانی سوریه اکنون دست این سه کشور است.
اولگن به خبرگزاری فرانسه گفت این سه کشور «قدرتهای منطقهاند که حاضر به صرف منابع نظامی خود برای اعمال نفوذ در پیامدهای جنگ بودهاند».
سال گذشته این سه کشور، موازی با مذاکرات سازمان ملل در ژنو، پروسهی صلحی آغاز کردند. این مذاکرات که در آستانا برگزار شد، چندین بار تشکیل شده اما البته به نتیجهای نرسیده است.
الیزابت تئومن، از کارشناسان ترکیه در انستیتوی جنگ واشنگتن، گفت «روند آستانا ابزاری است که به وسیلهی آن ترکیه، روسیه، ایران میکوشند تا جنگ را مدیریت کنند و به منافع گوناگون خود برسند».
روسیه دارای قدرت معتنابه هوائی در سوریه است، و ایران حضور قدرتمند زمینی دارد که بخشی از آن را گروهی شبهنظامی شامل رزمندههای خارجی تشکیل میدهد.
اما اردوغان نفوذ ترکیه را در ماه ژانویه با حملهای برای تصرف قلمرو یگانهای مدافع خلق کورد، افزایش داد.
مقامات ترکیه می گویند این تهدید امنیت ملی است.
روسیه در عین حال می خواهد خود را از سوریه بیرون بکشد و در باتلاقی مانند جنگ شوروی در افغانستان و یاداور خاطر بدی بود، گیر بیفتد.
اما اولویت ایران این است که نفوذ سیاسی عمده را به دست بیاوریم تا بتواند مانند عراق اختیاردار باشد.
اوران استین، همکار ارشد مقیم در مرکز شورای آتلانتیک رفیق حریری برای خاورمیانه گفت: “روسیه و ترکیه منافع مشترک دارند، اما این منافع علیه ایران و رژیم آن است، بنابراین مسکو باید برای مدیریت سه شریکی که از یکدیگر متنفر هستند، تلتش کند
مسکو و آنکارا ادعا می کنند که پس از بحرانی که طی آن که ترکیه یک هواپیما روسی را بر فراز سوریه را در سال 2015 ساقط کرد، ادعا می کند و پوتین برای دیدار دوجانبه در روز سه شنبه با اردوغان ملاقات خواهد کرد.
مقامات ترکیه اذعان دارند که آنکارا نمیتواند عملیات خود علیه YPG بدون چراغ سبز از مسکو انجام دهد.