داغ مرتضی باید ایران را سیاه پوش کند

مرتضی روستا،پسر بچه ی سیستان وبلوچستانی؛ اهل ایرانشهر در حمله به منزل متهمین به اشرار کشته شد،از زمان کشته شدنش تا کنون کمتر رسانه ای را دبه پر پر شدن وی پرداخت،مرتضی قربانی خرد سالی است به ضرب گلوله کشته شده و خونش باید در این سرزمین جوشان بماند تا فراموش نکنیم ،چه اتفاقات غمباری بر این استان رخ می دهد و در سکوت ما به فراموشی سپرده می شود.

مرتضی کودک معصومی که می توانست اکنون که این سطر ها نگاشته می شود نفس بکشد، اکنون با پیکری گلوله خورده زیر خاک آرمیده است و خدا می داند هنگام عروج روح معصومش از پیکر کوچکش چقدر درد کشیده است؛مرتضی و پدرش به گفته ی مردم محلی نسبت فامیلی با کسی را داشته اند که تحت تعقیب بوده و به منزل آنها گریخته و نیروی انتظامی درجریان حمله و از پای در آوردن متهمی که جرمش قاچاق سوخت بوده (به گفته ی محلی ها) ؛ مرتضی و پدرش را نیز کشتند.

قاچاق سوخت یکی از عوامل بسیار مهمی است که سالیانه افراد زیادی را به کام مرگ می کشاند ؛خانواده های زیادی را عزادار می کند؛زنان و کودکان زیادی را بی سرپرست می کند.

فقر و بیکاری و نابرابری های اجتماعی که قدمتی دیرینه دراستان دارند موجب شده است بسیاری از جوانان استان؛حتی با تحصیلات عالیه ،جانشان را در جاده های استان قمار کنند،این شغل خطرناک در صورتی می تواند از میان برود که نگاهی توسعه محور بر استان سیطره افکند و از ظرفیت های استان برای توسعه ی پایداراستان استفاده شود،فرصت های شغلی ایجاد شود تا دچار این مشکلات و تبعات فاجعه بارش نشویم.

پر پر شدن مرتضی خردسال حادثه ی غم انگیزیست؛مرتضی می توانست کشته نشود و این یک موضوع مهم است؛پرداختن به چگونگی درگذشت وی و باید نهاد های مسوول پاسخگوی افکار عمومی باشند که جریحه دار شده است،خانواده ای که عزادار است.

مردم سیستان وبلوچستان جزئی از نظامند و مرز داران ایران هستند؛باید حرمت ؛عزت و جانشان محترم شمرده شود،باید برای مرتضی ایران را سیاه پوش شود؛او سمبل‌مظلومیت مردمی است که به چالش های فراوانی دچارند و صدایشان باید رسا شنیده شود.

سعیده خاشی