پس از روی کار آمدن نظام توتالیتاری رژیم جمهوری اسلامی در ایران هر چهار سال یک نمایش تلخ با ترفندهای سیاسی در لوای « انتخابات ریاست جمهوری» در خرداد ماه برگزار میشود. روز جمعه 29 اردیبهشت ماه 1396 در ایران توسط وزارت کشور “زمان انتخابات ریاست جمهوری 96 تعیین شد”.
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حق انتخاب آزاد را از شهروندان سلب کرده است و رای مردم جنبه نمایشی و ابزاری برای کنترل و سنجش تحولات و واکنشهای مردم است. در جوامع دمکراتیک رای مردم اساس حاکمیت است و مردم با شرکت آزاد شان قدرت خود را به منتخبین واگذار میکنند. از آنجاییکه نظام جمهوری اسلامی ایران و قانون اساسی آن بر اساس ولایت فقیه استوار است، همانگونه که خامنه ای در خطاب اخیرش در هفته گذشته بصراحت اعلام داشت ” دولت ها تاثیری ندارند”.
خامنه ای رهبر خودکامه جمهوری اسلامی ایران از همه خواست که آنچه را وی بصراحت بیان میدارد نباید تعبیر و تفسیر کرد. خامنه ای مردم را به مشارکت در “انتخابات ریاست جمهوری” فراخواند تا به مشروعیت نظام صحه گذاشته شود. احمدی نژاد چهره دیگری از نظام خودکامه جمهوری اسلامی ایران نیز گفت که فرقی نمیکند چه کسی رییس جمهور شود.
علت هم واضح است چرا که اساساً انتخاباتی در کار نیست بلکه یک انتصاب از سوی رهبر جمهوری اسلامی ایران، نیروهای سپاه پاسداران و دیگر ارگان های سرکوبگر رژیم برای تداوم نظام جهل و کشتار آزادیخواهان است. روحانی رییس جمهوری فعلی ایران برای پرشور کردن “انتخابات” میگوید که «آنها» اعدام و . . . براه انداختند!
مردم از او سوال میکنند که مگر او دارای همین پست ریاست جمهوری برای چهار سال نبوده اند که حال باز برای چهار سال دیگر در تلاش است تا رییس جمهور شود؟
آیا برای اینبار وی به یک ابزار قانونی جدید مجهز شده که میتواند جلوی اعدامهای بی رویه و گسترده در ایران را متوقف کند؟ بدون شک پاسخ منفی است، چرا که برای یک شخص بفرض هم که صالح و خدمتکار جامعه باشد هیچ مکانیزم قانونی در این نظام توتالیتاری جمهوری اسلامی ایران موجود نیست تا تغییر و تحول را ممکن سازد.
نظام جمهوری اسلامی ایران کشور را به یک زندان بزرگ برای مردم تبدیل کرده است. مردم از ابتدایی ترین ابزارهای دمکراتیک مانند حق انتخاب شدن و حق انتخاب آزاد محروم هستند، از اینرو در پی یافتن راهی برای شکستن این زندان هستند. سرکردگان رژیم جمهوری اسلامی ایران به این امر بخوبی آگاهند و با مهارت کامل امواج نارضایتی مردم را با کشاندن شعبده بازی سیاسی بین “نیروهای اصلاح طلب” و “نیروهای اصول گرای” تحت کنترل دارند. در چنین شرایطی که جامعه با نداشتن حق انتخاب آزاد و اهرمهای دمکراسی روبروست، شماری از مردم چاره را در انتخاب “بد از بدتر” می بینند که این خود دام گمراه کننده ای است که رژیم جمهوری اسلامی ایران آنرا گسترده است.
در بلوچستان و نیز در شهرهای کوچک بعلت کنترل شدید سرکوبگران رژیم بر مردم، مسئله شرکت یا عدم شرکت در انتخابات فرمایشی رژیم جنبه امنیتی برای مردم دارد. رژیم جمهوری اسلامی ایران تمامی بلوچستان را با یک نگاه امنیتی تحت کنترل شدید دارد و اگر چنانچه نیرویی بخواهد تا اعتراضش را از اوضاع امنیتی سخت و یا حتی به نارسایی های اجتماعی-اداری-اقتصادی در بلوچستان با عدم شرکت در انتخاباتها نشان دهد، با آن نیرو بعنوان مخالف نظام جمهوری اسلامی و یک نیروی وابسته به اجانب برخورد میشود. پس شرکت در انتخابات ریاست جمهوری درچنین شرایطی را نمیتوان محک مشروعیت رژیم خودکامه جمهوری اسلامی ایران تلقی کرد.
بلوچستان راجی زرمبش شعبده بازی “انتخابات” را یک توهین آشکار بر مردم از سوی رژیم تبهکار جمهوری اسلامی ایران میداند. در ایران تمامی انتخابات در جمهوری اسلامی فاقد استانداردهای شناخته شده بین المللی هستند، از اینرو مردم با انتصابات رژیم مواجه هستند. این رژیم با دادن وعده های دروغین مکرر در طول 38 سال از عمرش بجز از اعدام و سرکوب، تبعیض و فقر چیزی برای ملت بلوچ ببار نیاورده است و برای مردم در بلوچستان فرقی نمیکند چه کسی رییس جمهوری شود. منصب ریاست جمهوری در جمهوری اسلامی ایران یک دستگاه تشریفاتی و بدون اختیارات لازم است. پس شرکت یا عدم شرکت مردم در این انتخابات فرمایشی مضحک، نقشی در امور سیاستگذاری رژیم جمهوری اسلامی ایران ندارد.
بلوچستان راجی زرمبش
دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۶
Comments
