شورای حقوق بشر سازمان ملل جهت رسیدگی به وضعیت نقض حقوق بشردر بلوچستان و برنامه نسل کشی فیزیکی و سفید

0
979
فعال سیاسی ،محمود بلوچ
وضعیت نابسامان زندگی در ستم و تهدید ملت بلوچ و از سویی برنامه مهاجرت ناخواسته و بالاجبار با تخریب منازل و غصب زمینهای بومیان و بیکاری و محرومیت شدید از سوی حاکمیت استبداد و قتل هزاران تن از فرزندان این ملت نیازمند ان است تا سازمان ملل متحد و کمیساریای عالی حقوق بشر دررابطه با پرونده نسل کشی سیستماتیک ملت بلوچ ورود کرده و از وضعیت بحرانی ملت بلوچ اطلاع یافته و در این زمینه تشکیل پرونده داده و حاکمیت استبداد را به پای میز محاکمه کشانده و شورای امنیت سازمان ملل متحد که آخرین مرجع دادرسی می باشد در این رابطه موضع خود را نسبت به مظلومیت ملت بلوچ اتخاذ نماید و جنایتکاران را به پای میز محاکمه بکشاند.
 حاکمیت خمینی از بدو انقلاب تاکنون حق حیات را از بیش از دو میلیون انسان بی دفاع ،در بلوچستان سلب و برنامه یک نسل کشی سیستماتیک را بر علیه ملت بلوچ و سنی مذهبان براه انداخته است. موجی از خشونت عریان دولتی که تمامی شریان های زندگی را در بلوچستان فلج نموده است و آمار قتل وکشتار ،فقر و محرومیت،آوراگی و تهدید ،بازداشت و خشونت بیداد می کند.
 آمار بالای جنایت در بلوچستان از سوی حاکمیت استبداد بیانگر یک نسل کشی سیستماتیک می باشد،برنامه ای که حق حیات را از مردم بلوچ سلب و بلوچستان را تبدیل به قفس و مسلخگاهی نموده و با سلاح فقر و بیکاری و تبعیض قربانیان را سلاخی می نماید. آمار بالای بیکاری و فقر مطلق بیش از هفتاد درصدی(به گزارش کارگزاران رژیم) و در کنار آن توسعه نیافتگی استان و عدم مشارکت بومیان در ساختار سیاسی و تصمیم گیری کلان استان،و محرومیت های شدید پزشکی،بهداشتی و درمانی،آمار بالای سوء تغذیه،ترک تحصیل و مرگ و میر بالا چه بصورت اعدام و تیرباران و چه آمار کشتار نامحسوس بیکاران جویای کار در مشاغل کاذب ،مرگ و میر مادران و نوزادان بعلت سوء تغذیه و عدم امکانات پزشکی و ممانعت از تدریس زبان بلوچی و منع آزادی های دینی و سیاسی ،برهم زدن بافت ترکیب جمعیتی شهرهای بومی وتخریب و آوار کردن منازل بومیان و غصب زمینها،و دیگر تبعیضات چند لایه همراه با خشونت عریان دولتی بیانگر یک تراژدی بزرگ و نسل کشی سیستماتیک در دو بخش فیزیکی و سفید می باشد.
وضعیت بحرانی زندانیان سیاسی بلوچ در شکنجه گاهها و بازداشتگاهای مخوف رژیم همراه با شدید ترین شکنجه ها و جنایات نیازمند حمایت و همدردی است.
 صحبت کردن در رابطه با آنچه در بلوچستان بر علیه ملت بلوچ و سنی مذهبان گذشته است در این چند سطر نمی نگنجد و تنها زمانی راز جنایت در این سرزمین برملا خواهد گشت که لنز دوربین های بدون سانسور رنج،زخم و فریاد این مردمان را به تصویر کشند. تنها زمانی این گزارش ها با واقعیت روبرو می گردد که گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد اجازه ورود یابد، تا جهت رسیدگی به وضعیت نقض حقوق بشرو وضعیت نابسامان زندگی در بلوچستان گزاش خویش را به نهاد حقوق بشر سازمان ملل متحد ارجاع دهد.
 نقض سیستماتیک حقوق بشر در بلوچستان به امری عادی تبدیل گشته و جنایت در سانسور کامل خبری و با انگهای غیر سیاسی صورت می گیرد، به طوری که اگر اشخاصی در راستای بهبود وضعیت نقض حقوق بشر ونسبت به تصفیه حسابهای مذهبی و نژادی و اطلاع رسانی قدم بگذارند با شدیدترین احکام قضایی روبرو گشته وبه اتهام تهدید امنیت ملی با اعدام و حبس روبرو می گردند.
 وجود هزاران نیروی نظامی،امنیتی و پاسگاه در بلوچستان وایجاد رعب و وحشت در بین مردم ودستگیری و بازداشت های خودسرانه جوی بوجود آورده که اطلاع رسانی نسبت به وضعیت حقوق بشربندرت صورت گیرد.واز آنجایی که فعالیت های مدنی در این استان در کل تعریف نشده است،اطلاع رسانی در خصوص بازداشت شدگان و زندانیان اعم از سیاسی و عادی و افرادی که روزانه در بلوچستان با انگهای واهی و بی اساس کشته و زخمی می شوند با مشکل روبرو گردیده است و پرده دری در این شرایط از جنایات ممکن نیست و انچه به رسانه ها و سازمانهای حقوقی از نقض حقوق بشر و آمار جنایت درز و رسیده است به مثال قطره ای از دریای ستم می باشد .
 موج ستم و خشونتی که بلوچستان را در نوردیده است به درازای پنجاه سال زمان می برد تا حیات به این سرزمین مظلوم بر گردد. تاکنون بیش از چندین هزار بلوچ به اتهامات واهی در بن بست اشتغال و محاصره تبعیض و بیکاری در مسیر مشاغل کاذب بدست حاکمیت استبداد کشته و هزاران زندانی سیاسی و عادی درشکنجه گاههای رژیم زندگی را ناامیدانه بسر می کنند ،و زندگی در این سرزمین مشروعیتش را از دست داده و ملت بلوچ در بین سایه سنگین مرگ و تهدید فقط زنده اند. خشونت وتبعیض سازمان یافته در بلوچستان علیه بلوچها و سنی مذهبان از طرف رژیم و دستگاه بیت رهبری و وزارت اطلاعات برنامه ریزی شده است و نیروهای نظامی ودادگستری با شدت و سرعت مروج برنامه های این دستگاهها می باشند.وقوانینی که وضع گشته بر پایه هر گونه امنیت جانی و شغلی شهروندان است.
 از دبیر کل سازمان ملل متحد وازکمیساریای عالی حقوق بشر و گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد و شورای امنیت خواستاررسیدگی به وضعیت حقوق بشر و نقض کامل آن دربلوچستان وهم چنین خواستارارجاع پرونده نسل کشی سیستماتیک ملت بلوچ را از سوی دستگاه حاکمیت استبداد به مراجع بین المللی قضایی هستیم. لازم به یاد آوری و تاکید بر این مطلب است که چنانچه رژیم ، خشونت و تبعیض چند لایه ، قتل ، کشتار و تروردولتی ،گسترش به عمد قفر وبی سوادی سازمان یافته وبرنامه ریزی شده در بلوچستان را رد می نماید وآن را حربه ای از طرف مخالفین می داند،ما از شورای حقوق بشرسازمان ملل متحد وگذارشگران سایر ارگانها ونهادهای مرتبط داخلی و خارجی در حوزه حقوق بشر میخواهیم که از رژیم بخواهند که به خبرنگاران و گزارشگران حقوق بشر ونماینده گانی از سازمان ملل متحد اجازه ورود وبازدید وگفتگو با مردم بلوچستان بدهد ومصونیت جان مصاحبه شوندگان رااز بازداشت ، بعد از تکمیل گزارش به عهده گیرد.
 وهم چنین آمار عدم رشد جمعیت در بلوچستان را نسبت به پیش از انقلاب در نظر داشته وبا امروز مقایسه نموده وپرونده های اعدام شدگان و کشته ها را مرور و با خانوادههای جان باختگان مصاحبه نمایند. پیشرفت استان را از نظر اقتصاد ودرآمد زایی ، فرهنگی و سیاسی دراین بیش از سه دهه مشاهده نموده و نسبت به نقض حقوق بشر و جنایت یک نسل کشی فیزیکی و سفید،گزارش خویش را به کمیساریای عالی حقوق بشر ارجاع و به فریاد استمداد خواهی ملت بلوچ رسیدگی نمایند.
 رونوشت از این گزارش به گزارشگر ویژه حقوق بشر خانم عاصمه جهانگیر رونوشت از این گزارش به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارسال گردید

Comments

comments

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here